Someday (Full story)

Chapter 12

Phrina's POV

Nagising ako ng maaga. Tinignan ko ang cellphone ko at may message si Lu

*Bestie, kamusta first day mo kahapon? Hindi ako pumasok sa school kasi masama yung pakiramdam ko. Sorry hindi tuloy kita napakilala at hindi kita na-tour sa school. Hayaan mo baka mamaya papasok na ako :)*

Nanghinayang ako at hindi man lang niya sinabi kahapon para nadalaw ko siya. Tinext ko pa nga siya pero hindi nagrereply

*Good morning bestie! Hindi mo man lang sinabi para nadalaw kita. Tinext pa kita kahapon hindi ka nagrereply. Get well soon, sana makapasok ka na, grabe mga girls dito para akong papatayin sa sama ng tingin. Asahan kita*

Iniwan ko na ang cellphone ko sa kama at bumaba na. Nakita ko sina mama at tita sa baba na naghahanda ng pagkain. May mga manang kami pero pagdating sa pagaasikaso samin, mas gusto nilang sila yung gagawa

"Good morning po mama at tita!" bati ko sa kanila habang hinalikan sila sa pisngi

"Good morng Phrina" Sabay nilang bati

"Hindi pa ba po gising si kuya?" tanong ko habang kinain ang hotdog

Nagtinginan silang dalawa na para bang may tinatago sakin

"Ma may problema ba?" pag aalalang tanong ko sa kanila

"Yang kuya mo umaga na nakauwi. Napasobra pa yata ang inom niya. Alam naman nating lahat na hindi siya ganyan. Unless may problema" malungkot na sagot ni tita Rapha

"Hayaan niyo po kakausapin ko" sagot ko sa kanila. Tumayo ako at lumakad palabas ng kusina. Umakyat ulit ako sa kwarto niya at kumatok. Hindi niya ako pinagbuksan kaya ginamit ko na lang ang susi

Nakita ko siya na nakahiga at nakatingin lang sa bintana. Hindi na yata siya natulog e

"Good morning kuya" bati ko sa kanya at tumabi sa higaan niya

Hindi niya ako sinagot at nakatingin parin siya sa bintana. Tinitigan ko siya at nakita ko sa kanyang mga mata ang lungkot na nadarama niya. Hindi ko man alam ang dahilan pero sigurado akong kung ano man yun, nasaktan siya

"Kuya i'm not going to ask if you're okay because i know that you're not. But you can tell me what's going on. I'm here for you" malungkot na sabi ko habang niyakap ko siya

Niyakap niya rin ako at nagsalita na rin siya

"I'm okay Phrina. It's just that, i need time to think. I don't know if what i did and said to her yesterday was right but what I know is I still love her" malungkot na sagot ni kuya habang hinigpitan ang pagkakayakap niya sakin

"You said you still love her. I don't know the whole story but whatever happens, i think it's not bad to give it another try. Either it's going to be worth it or not, at least you tried. Whoever that girl is must be lucky because my kuya loves her so much" nakangiting sagot ko sakanya habang tinignan ko siya at malungkot pa rin siya pero pinilit niyang ngumiti

"I knew you were the one who can make me feel better. I love you little sis" nakangiting sagot niya habang hinalikan ang noo ko

"I love you too kuya. Halika na sa baba at baka ma late na tayo" Nakangiting sagot ko sa kanya

"Just go on susunod ako" Nakangiting sagot niya

Tumayo na ako sa kama niya at dumeretso sa baba

"How's Luke Phrina?" nag aalalang tanong ni mama

"Alam ko pong hindi pa siya okay pero at least i made him feel better. Susunod daw siya" nakangiting sagot ko habang kumain na

Maya maya ay dumating na si kuya. Binati niya sina mama at tita habang hinalikan sila sa pisngi