Someday (Full story)

Chapter 28

Luke's POV

"I know that you're now in good terms but i can see that you've been hanging out almost everyday with Nixon" nakatayo lang ako sa sala habang tinignan siyang pumasok at papalapit sa akin

"It's because we had a deal kuya. You know i like Nicollo right? And Nixon's helping me out" tumayo lang siya sa harap ko

"Help you out? You have Lucy" sagot ko habang tinignan lang siya

"I don't think she's in the mood to help me out, i mean i know she's always there to help but I understand her. She has a problem with you because she can't figure out what she'll do beacuse --" napahinto siya at nanlaki ang kanyang mga mata

"What?" Naguguluhang tanong ko sa kanya

"A-um. Did i say something? Oh. No ha-ha. What i mean is she's having her period. You know, girls so, you know" pilit niyang tumawa sa harap ko at dali daling tumakbo sa kwarto niya

What did she just say? Phrina's hiding something. Naiwan lang akong mag isa na nakatayo sa sala. Naguguluhan ako. May problema si Lucy sa akin? Kaya pala parang iba ang kinikilos niya kapag kasama niya ako.

Naisipan kong lumabas at magpalipas lang sa isang exclusive bar. Naguguluhan ako sa sarili ko at pati kay Lucy

Umupo akong mag isa at nag order na ng isang matapang na wine. Uminom lang ako habang tinitigan lang ang iniinom ko. Bigla akong napatingin sa paligid. Marami ring tao at punong puno ng saya ang lugar. Natigilan ako ng nakita ko si Lucy sa isang gilid na para bang pinipilit siya ng isang lalake. Tumayo ako at nagmadaling lumapit sa kanila

"Hey is there a problem here" kalmadong tanong ko sa lalake

"Wala kang pakaelam! Gagawin ko ang gusto ko sa magandang babaeng ito!" Sigaw ng lalake na lasing na lasing

"E g*go ka pala e!" Sigaw ko sa kanya habang sinuntok siya. Hindi rin nagpatalo ang lalake at sinuntok rin ako pero hindi ko na napigilan ang sarili ko. Kinuha ko ang kwelyo niya at hinawakan ito ng mahigpit habang sinuntok ko siya ng dere-deretso, napahiga siya at nawalan na ng malay. Nasa likuran ko lang si Lucy habang hawak niya ang damit ko na para bang takot na takot

"It's okay now. That guy is a jerk. Who is he anyway? And are you okay? Did he hurt you?" Nag aalalang tanong ko sa kanya

"I'm okay" tipid na tanong niya habang inalis na ang pagkakahawak ng mahigpit sa damit ko. Naglakad siya pabalik sa isang table at umupo na. Sumunod naman ako at umupo rin ako sa kabilang dulo ng maliit na table. Magkaharap kaming dalawa at tinignan niya lang ako

"Do you mind if i join you here?" Nakangiting tanong ko sa kanya. Tinignan niya lang ako at ngumiti

"So why are you alone? Tanong ko sa kanya habang tumingin ako sa paligid

"So, okay na ba kayo ni Elaine?" Hindi niya sinagot ang tanong ko at tinignan niya lang ako habang pinilit niyang ngumiti

(Background song: Chorus of Love just ain't enough)

"I don't know. But i guess hindi na namin maibabalik yung dati" tinignan ko ang hawak kong baso ng wine at ininom ito

"I know that no matter what happens, you still love her. Elaine is so damn lucky to have someone like you" pinilit parin niyang ngumiti habang uminom din ng wine

"You shouldn't feel sorry that it didn't turn out like what you want to because i know and i've seen how much effort you did just to save that relationship. I know it's not easy for the both of you but i hope you two can talk again and sort things out. And remember, everything happens for a reason" tumingin siya sa akin at pilit parin siyang ngumiti

"Want to have a walk?" Tumayo na siya at nginitian ako. Lumakad na siya palabas ng bar at sumunod rin ako

Habang naglalakad kami ay tinignan ko siya. Ganun ba talaga ako ka manhid? Na hindi ko napapansin ang babaeng laging nandiyan para sa akin?

*Flashback

"Hey! Waiting for Elaine?" Nakangiting sabi ni Lucy habang naglalakad palapit sa akin

"Yea. She said she's coming so i thought I'll just wait here" Nakangiting sagot ko. Umupo siya at tumabi sa akin

"Seriously? You're at your house! Why are you sitting here and waiting her here? You look like a beggar!" Natatawang sagot niya. Nakaupo kasi ako sa tapat ng bahay namin kung saan umupo rin siya sa tabi ko

"Nothing. I just can't wait to see her" masayang sagot ko

"So what time should Elaine be here?" Tanong niya habang tinignan ako

"One" tipid na sagot ko

"What? It's already 5 pm Luke! Are you crazy? Are seriously going to sit here and wait for her? She's not coming" napatayo siya at sinermonan ako na parang nanay ko

"She said we'll talk. Baka importante" malungkot na sagot ko sa kanya

"She's not coming Luke. But it's okay  at least you tried to wait. Baka may emergency or may importante lang siyang ginawa" pag aalalang sagot niya

"She should've just called" malungkot na sagot ko

"Don't be sad! Everything happens for a reason! Now come on. Let's go for a walk!" Hinila niya ako para makatayo at naglakad na kami palayo

*End of flashback

Sa totoo lang hindi ko na mabilang kung ilang beses na siyang laging nandiyan sa tuwing hindi ako sinisipot ni Elaine. Sa tuwing may problema kami ni Elaine. Hindi ko alam pero lagi siyang nandiyan na pinapagaan ang loob ko at pinapangiti ako. Mula sa linya niyang Everything happens for a reason hanggang sa mga pag hila niya sa akin para maglakad lakad lang. Sa maliliit na bagay na yun na ginagawa ni Lucy, nawawala ang problema at lungkot ko

"Been a long time since we did this" tuloy lang kami sa paglakad at ako na ang unang bumasag ng katahimikan naming dalawa. Tinignan ko siya at ngumiti lang siya

Tumingin ulit siya sa akin at bigla akong hinila papasok sa isang convenience store

"Wait here" pinaupo niya ako at nagmadali siyang naglakad at may binili. Maya maya pa ay bumalik na siya at may hawak na ice. Kinuha niya ang panyo niya sa bulsa niya at binalot ang ice

"Be still" hinawakan niya ang mukha ko at inilapit ang ice malapit sa kanang mata ko

"Ouch" naramdaman ko ang hapdi at doon ko lang na realize na may sugat pala ako

"Alam kong manhid ka pero seriously?" Natatawang sagot niya

Tinignan ko lang siya habang hinawakan ko ang sugat ko. Walang hiya yung lalakeng yun dinumihan ang mukha ko. Damn ganun ba talaga ako ka manhid?

Dahan dahan niyang inilipat ang kamay niya at pinunasan niya ng hinay hinay ang labi ko

"M-ma-may sugat ka pa sa labi mo" pinunasan niya ito habang ang isa niyang kamay ay hawak ang mukha ko

Hinawakan ko ang kamay niya na nakahawak sa mukha ko. Inangat ko ang isa kong kamay at hinawakan ang mukha niya. Tinignan niya lang ako na para bang nagtataka. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya at hindi ko na napigilan ang sarili kong halikan siya

All this time, hindi ko namamalayang nahuhulog na ako sa kanya. Pag ibig na kaya?