HAS 2: Spilling The Beans

15: L

ang ligalig ko sa book cover. papalit-palit hahahahaha sorry na. pero until now, hindi parin ako satisfied kajirits pero okay na yan hahahahahahahahhaahhaa :))) this chapter is for Emman --Emman only.

---15

Emman

Pacing back and forth, I tried my best to calm down by sitting beside this girl whom tried to escape from me. Damn it! She even called her sister last last week --I am not sure. But hell! She tried calling her sister and asked for help. 

"Idiot," I whispered to her ear hoping for her to open and her eyes. She's beautiful just like her sister, Demonise.

"Boss, pinatawag mo daw ho ako?" Ani ng isa sa mga tauhan ko kaya dali-dali akong tumango. 

"Alam mo na kung saan ka pupunta. Kunin mo ang mga gamit ko bukas na bukas." Tumango na lamang ito at hindi na sumagot kaya dali-dali akong tumingin sa babaeng katabi ko nang sinubukan niyang gumising.

Kagabi, aksidente kong binaril si Demonise and I am hoping that God will forgive for what I have done to her. Nadala lang ako sa emosiyon ko but believe me, I love her at ayoko siyang masaktan kaya nga kinuha ko ang kapatid niya na dalawang taon nang naririto.

"You! You!" She screamed trying to finish her sentence but nothing happened.

I just smirked. Ayokong magsalita kasi wala naman siyang kwenta. Isa pa, oras na matanggap na ni Demonise ang lahat ng ginawa ko para sa kaniya, I am sure as hell she'll like it at siya pa mismo ang papatay sa kapatid niya.

She spit on my face na ikinainis ko. She lookd at me with so much disgust, "I've been held captive in this place for I don't know how long! Bakit hindi mo na lang ako patayin?"

Agad ko siyang sinampal sa ginawa niya. Ilang taon siyang hindi nag tooth brush tapos duduruan ako?! 

"Just kill me!" Hamon nito sa akin na nilalabanan ang ngisi ko.

For two years, nakilala ko na kung gaano kahina at kaduwag ang kapatid ni Demonise --no, simula pa lamang pala noong nagpadala ako sa kaniya ng mga sulat hanggang sa i-kwento ni Yuri sa akin ang buhay niya kamasa itong kapatid ni Demonise.

Kill her? Nangangati na nga ako pero gusto kong si Demonise mismo ang gumawa nito sa kaniya. Gusto ko, paputukin ni Demonise ang baril sa katawan ng kapatid niya, torture-in at kahit patay na ay pahirapan pa rin. That's what I've been longing to see ever since that day I captured her and her boyfriend, Enzo. 

I clenched my fist I remembered that guy. Bwisit! Naka-takas pa! I wonder kung nasaan na siya ngayon. Was he dead? Screaming for help?  At higit sa lahat, sinaktan niya ang kapatid kong naghihintay parin sa kaniya! He promised her that once she comes back, magbabalikan sila! Tapos ano? Malalaman ko na lang na nagka-girlfriend na siya at itong babaeng pabigat na ito pa? Wala na akong pake, si Demonise na lang naman ngayon ang problema ko. Oras na sumama siya sa akin, magtatago na lang kami sa lugar na ito.

"Why won't you just kill me?!" Muli niyang sigaw sa akin. I leaned on upang mas makita ko pa ang mukha niya. Madungis ngunit nangingibabaw parin talaga ang ganda. Again, just like her sister, Demonise.

Kahit ganiyan siya magsalita, tututukan ko lang siya ng baril, iiyak na siya at magmamakaawa na huwag tapusin ang buhay niya. "And what? Beg for me then sasabihin mong patakasin na lang kita at mangangakong hindi ka magsusumbong? You think I am idiot not to think whatmight happened, huh?"