I'M TAKEN FOR GRANTED(on-going)

Chapter 2.5 THEIR PLAN

TWO.FIVE(2.5) Their plan

Eto po ang continuation ng

chapter 2 :)

Tama nga ang hinala ko , si Dylan Monterial nga ang lalaking yun, na  nasa tabi ko ngayon. Alam niyo yung natataeng naiihi? ganun feeling ko ngayon. Hindi ko alam ang irereact , ni hindi ako makakilos dito sa kinauupuan ko pakiramdam ko na mighty band na yung pwet ko ~_____~

"iho, bat natagalan ka naman ata sa pagpunta dito?" tanung ng mommy niya.

"Doing school stuff iho?" singit ng daddy niya.

"Ah yes dad,mom.. again im sorry for being late."

"No, iho its ok. Di pa naman nalalayo ng sobra ang usapan namin, and if thats the reason okay lang. We understand." sabi ng mommy ko.

"thanks aunt Selena, mahirap po kasing maging masipag."

"Ugghh--" bigla akong nasamid sa sinabi niya, saktong umiinom ako ng tubig.

LIAR din to e no? nakakatuwa naman may similarities kami negative nga lang...

"Anak , ok ka lang ba jan?" si daddy talaga oh..

"Yes dad, naubo kasi ako kaya bigla kong nasamid. Im sorry po." sabi ko sakanila sabay yuko pa..

"Enough for those enteruption my dears, can we proceed to the plan?" sabi ng dad ni dylan.

Umayos naman sila ng upo. Haaayyy.. eto na !!! im so excited.. lolsxD

"So , Dylan iho napaliwanag na namin sayo ng dad mo ito hindi ba?" pagsisimula ng mommy niya.

"Yes.. and i agree with it,so i think its enough with those formalities mom." sagot niya na blanko ang expression..

Ibig sabihin, alam na niya simula palang na ako ang papakasalan niya?? HINDI SIYA TUMANGGI??

"Hindi ka man lang ba tatanggi??" di ko na napigilan kaya nasabi ko tuloy.

"I have no choice." sagot niya. Wala padin akong mabasang expression sa muka niya, hindi ko alam kung natutuwa ba siya o gusto na niyang matapos to para maka alis na siya agad? .

"Iha im sorry sa attitude ng anak ko, mabait naman siya talaga.. Iho naman napag usapan na natin ito hindi ba?"

worried na sabi ng mom niya.

"Sorry." napakaikli naman nito magsalita, tagtipid lang? joke. Seryosong usapan nagagawa ko pang mag joke eh.

"Hindi ba same school lang kayo ng pinapasukan anak?" tanong ni dad sakin.

"Ahh.. opo same school nga lang po kami." Nakangiti kong sabi... todo smile, dapat lang proud ako sa ngipin ko noh! maputi na pantay pantay pa sila. ^^

"So i guess nagkita naman na kayo.?" dad asks.

"YES" ako

"NO" siya

Naguluhan naman ako, diba kakakita lang namin ?

Mukhang naguluhan din sila mom at dad pati na rin sila uncle at auntie.

"We never met each other yet, ngayon lang." Sabi ni dylan na napaka cold ng expression.

bakit ganun? nagkita kami ah? nagkausap, sinabihan pa nga niya kong pathetic eh. Siya pa lugi don ganun?.

"iha is that true?" baling naman ng mom niya sakin.

"Haa?? Ah- Y-yes , nagkamali lang pala ko auntie, ang laki po ng school namin, so maliit lang ang chance na magkita kami." iyon na lang nasabi ko, di niya ba talaga ko narecognize o ayaw niya lang talaga sakin?.