Carrying The Bad Boy's Baby

Chapter 11

Hehe Walang Aron and friends na involved muna dito. Shara and Tamara muna. Para sa sandaling kwentong love life ni Shara. Hihi. I'll post an update na kasama na si Aron soon. Yun lang :)) oh by the way! Nag papasalamat ako sa nag comment and nag papa-update. thank you!!! kasi akala ko walang may gusto sa story na 'to. Yun pala may nag hihintay. Hehe. Thank you ha? Love you all! Mwa!

****

2 days since I told Aron about our baby. Wala akong naramdaman kahit anino man lang. He didn't even bother to message me o kahit man lang magtanong sa mga kaibigan niyang nakaka alam. Well, maybe masyado na ang naiisip ko. Hindi ko naman alam ang kinikilos niya. But I'm sure that he never bothers to visit me. Ugh. I'm not being desperate to see him pero sana naman may konti siyang concern man lang because I'm carrying his baby! Our baby indeed. Kahit konting concern lang.

Ugh whatever!

Hindi na nga ako pumapasok eh. Pinipilit ko si mommy na pumasok ako pero ayaw niya akong palabasin dito sa bahay. Hindi naman nag sasalita si daddy. I have no choice, kundi hindi pumasok. Nag suggest pa nga ako ng home schooling, kaso ayaw parin ni mommy. Sabi ni mommy lumalaki na ang tiyan ko. Nahalata ko nga kahapon na lumaki ang tiyan ko. Bigla na lang lumaki ang baby bump ko. Not that big pero unlike dati na akala mo, busog lang ako.

"Tamara, let's go!" Sigaw ni mommy sa labas. I'm here in my room at hinahawakan ang baby bump ko. It relaxes me every time.

"Coming!" Sigaw ko naman. I'm not that ok. Hindi pa kami in good terms ni dad and I'm still thinking of Aron's reaction. Maybe hindi siya naniwala? Tch.

Bumaba ako sa sala and I saw mom waiting for me.

"Finally young lady. Baka malate tayo sa appointment mo sa doctor." Mommy said. Tumango lang ako at sinundan si mommy papunta sa kotse.

"Is daddy coming with us?" Nakita ko kasi si daddy na papunta sa dereksyon ng kotse namin. Which is sinasakyan ko ngayon.

"Yes." Simpleng sagot ni mommy. Tumango naman ako. I didn't ask mom about, dad coming with us. Baka hindi pa sumama si dad sa mga tanong ko.

'Bakit nga ba sasama si daddy? I thought he doesn't care about me?' My conscience asked.

Sumakay si dad beside mom. Nasa right side mirror si dad at ako nasa left side mirror ako. Nasa gitna namin si mommy. May driver naman kami kaya hindi si daddy ang nag drive.

"I called them." Sambit ni daddy na nagpalingon sakin sa dereksyon niya. He's looking outside of the mirror. What is he saying? He's literally creeping me out. Nung last time, ang sabi niya 'prepare'. He's so mysterious.

"What did they say?" Tanong ni mommy. Humarap ako sa bintana at tinignan ang mga dinadaanan namin, habang nakinig sa mga sinasabi nila.

"They're coming." Bored na sabi ni dad. After that? Wala ng nagsalita. Can someone tell me what's happening? Tch. I'm clueless.

Mga ilang minuto ng makarating kami sa hospital. Ilang minuto na rin kami dito sa labas at naghihilaan ni mommy. Ayokong pumunta so hospital! Huhu. Ayaw ng baby ko ang amoy.

"Anak, let's go." Madiing sabi ni mommy. Umiling ako ng parang bata. Yeah, we look like kids here pulling each other.

"Mom, I don't want to go. Ayaw ng baby ko ang amoy ng alcohol sa paligid na 'to." I pouted at nag cross arms. Si daddy bored na bored kaming tignan. Until nag salita siya.

"Tamara. Hindi ka papasok or we'll send you to your granny in China?" Galit na sabi ni dad. Todo iling ako. Ano pang magagawa ko? Kundi pumasok sa amoy alcohol na hospital. Ugh. Hindi na ako mag papacheck kung ganito. Kukuha na lang ako ng family doctor at ipapapunta ko sa bahay!