OPERATION: Change HIM to a MAN

Chapter 28

Chapter 28

Theo's

"He's awake!"

I heard a voice. I slowly opened my eyes to see the white ceiling. Napakasakit ng katawan ko. I could feel my whole body was swelling.

"Thank God that you're awake, kuya!" I heard my sister exclaimed. Tiningnan ko ang mga tao sa paligid ko. My family is here. And they're all looked worried.

"You have nothing to worry, Mr. Verano. May maliit na scratches lang ang anak ninyo. Mabugbog lang yung katawan niya from the impact of the accident but the tests were normal," narinig kong sabi ng doktor saka ito lumabas. Then I remembered what happened. Naaksidente kami ni Lyra. Fuck! Nasaan kaya siya?

"Si Lyra, Dad?" I immediately asked.

Nag-aalala ako. I should've been more careful. And now, ito ang natamo kong pinsala, what more si Lyra.

"Calm down, anak. Lyra is on the other room. She's fine. Tulad mo ay may mga kaunting sugat din siya but she's alright," Dad answered.

"I want to see her. I need to see her."

They all nodded in response. Wala silang magagawa dahil nakikita nila ang pag-aalala ko. I'm the one incharge of her safety pero napahamak siya dahil sa akin.

We went to her room. Nakita ko siyang nakahiga at may benda ang ulo. Nandoon ang pamilya niya. Nilapitan ni Mom si Tita Lianne saka nito niyakap.

"It happened again, mare. It happened again. Bakit ba paulit-ulit nangyayari sa kanya ito. Nakakaawa na ang anak ko," Tita Lianne said in between her sobs.

Nangunot ang noo ko. It happened again? Ano bang ibig nilang sabihin?

"Just hush, Lianne. She's fine. Hindi naman naulit ang nangyari dati. Those were just mild wounds unlike before," my mom said.

"Pero nangyari ito nang dahil na naman sa inyo. I'm sorry, Theo, at sa inyong lahat. I don't want to be rude, but I'm just stating a fact. I'm a mother. At hindi maiaalis sa akin ang mag-alala," sisi ni Tita Lianne.

"Hon, tama na. This time, hindi kagustuhan ni Theo o sinuman ang nangyari. Pasensya na kayo, pare," sabi naman ni Tito.

As much as I want to understand what they were saying, hindi ko talaga kayang intindihin. Nahuhuli na ba ako? Anong meron noong nakaraan? Anong alam nila?

"I called Trixie and Bryce. They were on their way. I think my daughter already deserve to know the truth. Hindi na natin pwedeng itago sa kanya ang nangyari. Hindi natin pwedeng hintaying mangyari ulit ito sa kanya bago pa natin masabi ang kanyang nakaraan. We just don't need to tell all," her dad said.

"Teka lang po. May hindi ba ako alam? Why did you invite Trixie and Bryce over? Sila ang nanakit sa kanya. Mas lalong hindi makakarecover si Lyra," singit ko sa kanilang usapan. I am here yet I didn't know what they're talking about. But I know for sure na hindi dapat nasasaktan si Lyra.

Bago pa makapagsalita silang lahat ay bumakas na ang pinto. Pumasok sina Bryce at Trixie. Nakita kong nakarehistro sa kanilang mukha ang pag-aalala.

Napaismid ako. Ano ito? Pakitang-tao? Hah! Sarap pang suntukin nitong isang ito.

"Kamusta na po si Lyra, Tita?" Trixie asked Lyra's mom. Kumulo ang dugo ko. Matapos niyang mang-agaw? The nerve!

"Maayos na siya. Pero panigurado na-trigger yung amnesia niya dahil nagkaroon ng impact ang bandang ulo niya. She may gain her memories. She may remember both of you," Tito answered. Teka. Ibig sabihin magkakakilala na sila noon pa?

"Amnesia?! May amnesia si Lyra? And you knew each other all along?" I exclaimed. Nai-stress ang brain cells ko sa mga revelation.

"Yeah. That's right, pare. We knew each other very well," sagot ni Bryce. Pero dahil inis pa din ako sa kanya kaya kinuwelyuhan ko siya na ikinagulat ng lahat.

"Bryce!" sigaw ni Trixie.

"Wag mo akong matawag-tawag na pare dahil hindi kita pare. At wag na wag ka ng magsasalita dahil hindi pa rin nawawala ang inis ko sayo sa pananakit mo kay Lyra," sabi ko kay Bryce pero pinakalma ako ni Dad kaya binatawan ko na siya.

Sakto namang nakita namin na unti-unting nagmumulat ang mga mata ni Lyra. "M-ma..." she called her mom.

Agad dinaluhan ni Tita Lianne si Lyra. "I'm here, anak. I'm here. Mommy's here."

Nakahinga kami ng maluwag nang makita namin ang tuluyang pagkakaroon ni Lyra ng malay. She was able to recognize everyone of us. Pero nakikita ko sa kanya ang pagkalito kung bakit nandito rin sina Trixie at Bryce.

"How are you, my dear? How are you feeling? Do you need anything?" tanong ni Tito kay Lyra.

Ngumiti si Lyra sa Daddy niya at umiling. How I love to see that smile of hers. Napangiti din ako dahil alam kong walang masamang nangyari sa kanya. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung mayroon man.

"I'm okay, Daddy. I'm just a little confuse. Bakit sila nandito? At bakit lahat kayo ay nandito?" Lyra asked referring to Trixie and Bryce.

Agad pinalabas nina Tita Lianne ang iba. Ang naiwan na lang sa kwarto ay ang magulang ko, magulang ni Lyra, si Trixie, si Bryce at ako.

"Anak, I called them. They were worried sick. Gusto ka lang nilang makita."

"Makita? Sinaktan nila ako, Mommy. May relasyon pala sila kaya ako iniwan ni Bryce," Lyra mocked.

"See. I told you. Even Lyra was siding on me," sinegundahan ko naman agad.

"Theo, you're making the situation worse. Just shut your mouth and listen to them," my dad warned me. Napaismid na lang ako at natahimik sa isang tabi.

"I'm so sorry, Lyra, kung nasaktan ka namin. We didn't intend to hurt you. But, to tell you this, Bryce is mine from the very start," paliwanag ni Trixie kaya nag-init na naman ang dugo ko.

"Aba't ang kapal ng mukha---" I exclaimed but interrupted by my mother. Pinandilatan agad ako ng mata kaya hindi na naman ako natuloy.

"How can you say that, Trixie? Alam mong bago ka dumating ay may relasyon na kami. I befriended you yet you're going to tell me that he's yours to begin with?" mataas na din ang tono ni Lyra pero pinakalma ito ng mommy niya.

"I'm sorry, Lyra. What she said was right. Patawarin mo ako. Minahal kita. Sa pagsasama natin ay minahal kita. I'm with you when you're healing. Ako ang naging kasama mo sa lahat ng bagay. Pero may parte sa akin na nangungulila ako sa pagmamahal ni Trixie. May hinahanap ako sa relasyon natin na mayroon sa relasyon namin ni Trixie noon bago siya umalis," paliwanag ni Bryce. Naguluhan si Lyra at pati na rin ako.

"W-what do you mean?" Lyra confusingly asked.

"She was my ex, Lyra. We had no formal break-up dahil kinailangan niyang sumunod sa magulang niya para mag-aral sa ibang bansa. And that's when she left before you had an accident," sagot ni Bryce na lalo kong ikinalito.

"What accident? 'Di ba at magkakakilala na kayo noon pa man? Iyon ang narinig ko sa inyo kanina," I couldn't help but to interfere. Hinayaan naman nila akong magtanong.

"That's true. They were childhood friends back then, Theo. Magkakaibigan sila noon pa. Palaging magkakasama kaya kilala namin talaga sila," Tita Lianne answered.

"Totoo ba ito? Magkakaibigan talaga tayo noon pa man? Pero ano ang tungkol sa aksidente? Ano ang nangyari?" Lyra asked in disbelief.

"You were caught in an accident, anak. A car accident. And you had an amnesia."

___________________________________________

Edited and revised.