Alles begint opnieuw

28. Genieten van 2 daagjes vakantie

"Jimster, je bent terug!!"! Alex kwam de keuken binnen huppelen en gaf Jimmy een knuffel. Tot grote spijt van Jimmy. Hij had graag nog wat meer qualitytime met Charlie gehad. Hij zag aan Charlie dat zij het zelf ook niet prettig vond. 'Alex, altijd perfect getimed,' rolde ze met haar ogen. Ze had hem nu bijna gekust, kon ze bijna officieel verklaren dat ze hem zo graag had, kon ze officieel vertellen aan haar beste vriendin Mila dat ze een koppeltje vormde met Jimmy, kwam Alex hen dan verstoren. "Alex, wat doe je nu!" Lise kwam ook de kamer binnenstormen. Ze klonk alleen een beetje kwaad. Charlie wist het al gauw dat Lise wou dat Jimmy en zijzelf kusten. Lief van haar, vond Charlie.

Ze omarmde Lise. Ze bleef opgewekt. Ten slotte had ze Jimmy terug, en dat voor haar alleen. "Weet je Jimmy, dankzij Lise staan we hier hé!" Jimmy keek Lise aan. "Is het echt?" Lise hief haar schouders op. Als Charlie het zegt, dacht ze. "Nou, hoe kan ik je bedanken?" Vroeg Jimmy er direct achter. Lise wist niet wat te kiezen, ze had zelfs geen keuzes, want ze wist gewoon niets. "Een kus, op de wang!" Besloot Charlie ineens. Lise keek Charlie angstig aan. 'Neen, laat hem dat niet doen. Hij is van jou, laat hem dat niet doen dan. Ik was op hem verliefd, nu niet meer, hij is van jou,' toonde ze met haar ogen. Charlie verstond het meteen. Ze kalmeerde Lise door haar handen op de schouders te leggen. 'Ons geheim,' lipte ze. "Ok dan," was het verlegen antwoord van Jimmy. Voorzichtig gaf hij haar een kusje op de wang. Lise voelde haar hoofd rood kleuren. Ze moest er weg. Maar ze moest nog een smoes bedenken. 'O help,' schreeuwde ze in gedachten uit.

"Lise, kan je even komen! En breng de andere mee." Gered door Mila, juichte ze binnenin. "Mila heeft ons nodig," lachte ze verlegen. Ze vertrok naar de woonkamer. Gevolgd door Charlie, Jimmy en Alex. Al gauw zaten Lise, Charlie en Jimmy naast elkaar op één zetel te luisteren naar Mila en Jonas. Alex lag neer in een andere zetel. "Wat we wilden zeggen, Lise, dank je wel om ons te helpen." Lise glimlachte. "Graag gedaan. Jullie bedankt, om mijn week een beetje minder eenzaam te maken." "Ach, dat is niks." Charlie gaf haar een zachte klop op de billen. "Daarom," ging Jonas verder, zouden we je graag iets geven, om je te bedanken." Jimmy vond dit best raar. "Maar ze heeft toch al een kus van mij gekregen?" Fluisterde hij in Charlies oor. "Shht, dat heeft ze niet." Jimmy keek verward voor zich uit. Hij begreep er niets van. "Je krijgt van ons een duoticket met Meet & Greet voor ons volgend concert in Antwerpen." Lise lachte haar tanden bloot. Dit was best een perfect cadeau.

"Maar je moet ons dan wel één ding beloven." Lise werd weer ernstig en luisterde naar Mila. "Je mag niets, maar dan ook niets vertellen wat je hier hebt meegemaakt. Aan niemand, ook niet aan je vriendin met blond haar." "Caitlin!" "Ja, ook niet aan haar." "Ik zal zwijgen, beloofd." "En wat doen we nu?" Vroeg Alex. "Genieten van 2 daagjes vakantie. Want ons vliegtuig hebben we maar pas overmorgen!" Mila sprong recht uit de zetel. Nu kon haar vakantie beginnen.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Donderdag 1 september

"Je weet het, niemand mag zien dat je Lise kent. Je kan het," moedigde Mila Charlie aan. "Waarom moet ik dat doen?" Charlie vond het maar een vervelende opdracht. Kon niemand anders dat zaakje regelen? Ze wisten goed genoeg dat dit zaakje niets voor haar was. "Omdat Lise dat heel tof gaat vinden dat jij haar die kaarten geeft," was het wijze antwoord van Jonas. "Het is dankzij haar dat je mij terug hebt," vertelde Jimmy er bij. Nu ze er over nadacht had Jimmy gelijk. Dankzij Lise had ze Jimmy terug. En ze moet Lise ook nog persoonlijk bedanken daarvoor.

Lise stond aan haar kluisje. Boeken in haar boekentas aan het steken. Ze dacht terug aan de afgelopen dansles. "Je hebt prima gedanst, Lise. Je uithouding is veel beter. Alsof je er aan gewerkt hebt afgelopen vakantie." Ze moest eens weten wat ze allemaal heeft gedaan om aan haar kracht te werken. Ze stak haar wiskunde boeken in haar boekentas. Een nieuwe leerkracht was er. Meneer Verplancke. Een iets oudere heer, maar hij was wijs en hij probeerde zijn lessen zo interessant mogelijk te maken. "Morgen eerste overhoring, over de les van vandaag." Bam, al meteen huiswerk, plezant is anders. BOEM. Ze werd geduwd door iemand en botste tegen haar kluisje. "Aw," reageerde ze. Haar vinger zat tussen haar kluisje en het deurtje.

Pas nu zag Lise dat het Charlie was. De pijn in haar vinger verdween meteen. Ze vond het wel een overdreven reactie van Charlie. "Oei, sorry, ik zag je niet!!" Riep Charlie. Ze keken om zich heen. Al de medeleerlingen keken vreemd naar Charlie. 'Moest ze echt zo luid roepen?' Vervolgens deden ze verder met het geen waarmee ze bezig waren. "Ik ben toch een goede actrice hé. Niemand mag weten dat ik je ken, dus deed ik alsof ik tegen je botste," fluisterde Charlie tegen Lise. Lise knikte. Soms kan Charlie zo raar, en toch leuk, uit de bocht komen. Dat vond ze wel fijn. "Wat doe jij hier?" Vroeg Lise. "Ik vroeg me af of je ons geheim kan bewaren?" Lise knikte. "Natuurlijk, ons avontuur is nog steeds veilig bij mij." Ze glimlachte. "Jah, dat moest ik eigenlijk vragen van Mila," wuifde Charlie de vraag weg.

"En ik moest je dit geven." Uit haar roze jas haalde ze de tickets uit en gaf ze aan Lise, die nog breder stond te glimlachen. Lise nam de tickets aan. 'Ghost Rockers concert, 13 september, Antwerpen.' Ze bewonderde ook het ander ticket, maar zag een ander briefje. "De roze pony brei club?" Ze vond het maar vreemd, dat hoorde niet thuis bij haar. Sowieso wel iets voor Charlie. Deze griste het papiertje uit Lises handen. "Dat is niet belangrijk, tenzij je van breien houdt." Lise knikte van neen, breien vond ze absoluut niet leuk. "Hoe gaat het met je?" Vroeg Charlie uiteindelijk. "Goed," antwoordde Lise opgelucht. "Ik ben in ieder vak gegroeid, heb zelfs een compliment gekregen van mevrouw De Neve." Charlie keek haar afwezig aan. Ze leek niet eens geïnteresseerd te zijn in Lise.

Ze was aan het nadenken. Hoe kan ik haar bedanken? Hoe pak ik dit aan? "Charlie," ze werd wakker geschud. "En hoe gaat het met jou?" vroeg Lise bezorgd. Zonder er bij na te denken gaf ze Lise een knuffel. "Dank je wel, voor alles. Dankzij jou voel ik me nu veiliger bij Jimmy dan ooit." Ze liet Lise weer los. Verward van wat haar overkwam, was ze toch wel blij. "Dus jullie zijn een koppel nu?" Vroeg ze. Charlie schudde twijfelend van nee. "Neen, ik weet het niet. We zijn zo close, maar we hebben nog niets. Het maakt me zo verward." "Probeer jij een stap te zetten, dan moet je niet wachten op een stap van hem. En hé, het komt goed." Charlie glimlachte dankbaar en gaf Lise nog een knuffel. "Ik ben weer terug naar de andere. Tot een volgende keer."

Lise draaide zich om naar haar kluisje, terwijl Charlie middenin op de weg naar haar bevervrienden bleef stil staan. Haar medeleerlingen van het DAM keken haar vreemd aan. "Ja, sorry! Ze had pijn, dus troostte ik haar!" Daarna ging Charlie verder. "En, is het gelukt?" Vroeg Mila. "Ja, en het geheim is veilig bij haar." Tevreden ging de Ghost Rockers naar hun repetitieruimte. "Zullen we nog eens spelen, dat is best wel lang geleden. Overmorgen hebben we alweer een optreden, in Brussel." Jonas kon niet wachten om zijn gitaar vast te nemen. Charlie deed enthousiast mee en greep naar haar basgitaar. Jimmy ging gelijk achter zijn drumstel zitten en Alex nam plaats achter zijn keyboards. Mila twijfelde. Wat als de geesten nog niet uitgezongen zijn? "Mila?" Jonas keek haar bezorgd aan. "1 liedje, hadden we afgesproken, toch?" Dat was wel waar, belofte maakte schuld. Ze ging achter haar microfoon staan. Hetgeen waar ze voor vreesde, gebeurde ook. De geesten kwamen hun instrumenten overheersen.

Wat het liedje is, blijft nu voor eventjes een raadsel. Tenzij u het kan raden in de reacties. Ben benieuwd. :) Dank je voor te lezen alweer!