Alles begint opnieuw

39. Slag van de molen

"Ik krijg haar alweer niet aan de lijn." Teleurgesteld ging Charlie in de zetel zitten in de kelder. Het was nu al de 10de keer deze vandaag dat ze belde naar Lise. Ze was best bezorgd. "Er zou toch niets ergs zijn gebeurd hé?" Jimmy kwam naast haar zitten. Hij vind het onprettig om zijn beste maatje zo onrustig te zien. "Misschien moet je eens gaan kijken bij haar thuis? Dan weet je meteen of dat ze veilig is?" Hij stelde maar iets voor, maar Charlie vond het zo lief van hem. Ze glimlachte naar hem. Ze keek hem aan. Even leek ze de onrust over Lise te vergeten. Alsof ze veilig en wel op school zat. "Bedankt," zei Charlie tegen Jimmy. Al snel drongen haar gedachten weer terug bij Lise. Hopelijk was er echt niets aan de hand!

Ze stond op en liep naar de deur. "Charlie," klonk een onzekere Jimmy achter haar. 'Is het dan nu de moment? Vraagt hij me dan nu eens mee op date? Zegt hij dan nu eindelijk wat hij voor me voelt? - ik zou dat beter ook eens doen, hem zeggen wat ik voor hem voel. Dan vind ik pas eindelijk eens rust. Want het maakt me gek. Waarom durf ik niet? Zo ben ik normaal gezien nooit.' De gedachten in Charlies hoofd hadden niet eens de vraag gehoord van Jimmy. Hij herhaalde. "Zal ik met je meegaan? Dan ben jij ook wat veiliger." Hij was best onzeker of hij echt moest meegaan. Maar hij wist dat Hans Mertens ergens nog kon rond lopen. Hij wou Charlie niet kwijt. Eigenlijk wou hij Charlie nooit kwijt.

Ze glimlachte alweer naar Jimmy. Ze keek hem recht in de ogen. "Dat is echt lief van je. Natuurlijk mag je mee." Ze liepen de kelder uit, zo ook de school. Onderweg naar het huis van Lise, sprak Charlie constant over de gekste rare horror verhalen die met Lise zou kunnen gebeurd zijn. "Wat als ze is opgehangen door een vies monster? Of erger nog! Haar vader heeft haar vermoord! En wij zijn dan te laat. Zij redde mijn leven twee keer, maar wij konden dan niets doen. En dat is dan zo erg, want Lise is een lief meisje en ze mag niet vermoord worden." Jimmy probeerde alles te doen om Charlie te kalmeren. "Ho, rustig Charles, het komt wel in orde. - dat zal wel niet gebeurd zijn. Een monster? Neen, dat kan niet." Maar niets hielp. Charlie bleef maar doorratelen. "Straks is ze ergens in een beekje gevallen en raakte ze er niet uit en sterft ze daar ter plekke. Of is ze hard gestruikeld en ligt ze in het ziekenhuis en weten we dat nog altijd niet. Of hebben geesten - kwade geesten, niet de Free Birds - haar levend gewurgd. Of kwam Harry Potter eventjes langs en heeft Voldemort ook iets ergs met haar gedaan. Of heeft Harry haar een toverslag gegeven en is ze nu helemaal betoverd."

"Charlie," kon Jimmy eindelijk tussen het geratel tussen krijgen. Hij keek best bedenkelijk. "Harry Potter? Is dat niet een beetje ver gezocht?" Charlie werd zich weer eventjes bewust dat Jimmy naast haar liep. "Ja, dat kan toch. De poort naar Zweinstein ligt altijd open." Jimmy keek zijn beste maatje nog steeds bedenkelijk aan. Was ze nu helemaal gaga geworden? Ok ja, ze was best grappig, leuk en maakte graag van een mug een olifant. Maar deze dingen? Daar geloofde hij niet in. Daar zou Charlie zelf ook nooit in geloven. Ze was zichzelf even niet, hoopte hij. Hij was wel best opgelucht. Want de weg naar het huis, leek op die manier veel korter. Hij zag het huis al liggen. "Of misschien hebben er zwarte eenhoorns de roze eenhoorns van haar afgenomen?" Ze heeft echt de slag van de molen gekregen, dacht Jimmy. "Charles, we zijn er," probeerde hij haar nogmaals te kalmeren. Hij pakte haar vast aan beide armen en liet haar een paar keer rustig in en uit ademen. "Hier ben ik niet klaar voor," zei ze angstig na een paar keren diep in en uit te ademen. "Ik blijf bij je," moedigde hij Charlie aan.

---------------

Ze omhelsde hem. Ze was best opgelucht. De spanning die ze voelde van de afgelopen ochtend, was ze helemaal verloren. Ze leefden nog. Ze had er ineens een nicht bij - en een neef -, maar vooral, ze had nog steeds haar lief. Ze omhelsde hem. Ze voelde zich meteen wat veiliger. Geen gevaar meer. Geen gruwelijke dingen rondom haar. Alleen maar liefde. Haar liefde. In zijn armen voelde ze zich rustiger. Dat was al ieder jaar zo. Maar nu voelde ze het nog harder. Ze wou hem voor altijd bij haar. Altijd. Ze maakte zich los uit de omhelzing en keek hem diep in de ogen. "Ik laat je nooit meer los," meende ze oprecht.

Hij lachte. In haar felblauwe ogen bleef hij maar verdrinken. Hij werd alsmaar meer verliefd op haar schoonheid. Haar lange blonde lokken in her haar. Alles aan haar was zo mooi. Het betoverde hem om hetgeen wat ze zei. 'Ik laat je nooit meer los.' Natuurlijk liet hij haar ook niet meer zomaar los. Toch kon hij het niet laten om een grapje te maken. "Ah neen? Straks heb jij dansles en ik muziek. Dan moet je me loslaten." Ze keek verbaasd. Zo'n reactie had ze niet meteen verwacht. Gelukkig kon ze er mee lachen. "Wel, als dat zo zit, dan laat ik je nu wel los en ben ik weg." Ze zette een paar stappen richting de danszaal.

Hij keek haar aan. Ze meende het echt. Misschien was zijn grapje toch niet zo'n goed idee. Hij liep haar achterna. "Mila wacht!" Ze stopte. Dit had ze dan wel weer verwacht. Ze draaide zich om. "Ik wil je nog niet loslaten nu," sprak hij vol zelfvertrouwen. "Dan moet Van Loo maar minder grapjes maken, hé." Ze hield er van om hem te plagen. Dat maakte hem wat schattiger en haar wat stoerder. "Ooh, dus ik moet minder grapjes maken, juffrouw Santiago." Hij kriebelde aan haar buik. "Neen, neen, niet doen," schreeuwde ze het uit. Stiekem vond ze het toch wel fijn. Niet veel later stopte hij haar met kietelen. "Ik laat je toch ook nooit los, dat weet je toch." Ook hij meende wat hij zei. Dat voelde ze, dat wist ze. Ze keken elkaar aan. Een tedere kus was het resultaat van dit alles.

Een rinkelende gsm stoorde hun romantisch gedoe op de gang in het DAM. Het kwam uit de broekzak van Mila. De kus stopte, ze nam haar gsm. Op de display stond Charlie. "Charlie?" Nam ze de telefoon op. "Mila," klonk een ongeruste Charlie aan de andere kant van de lijn. "Kom onmiddellijk naar het huis van Lise, er is iets met haar."

Like & reageer. Thx.