Alles begint opnieuw

13. Een Chinees zinnetje

"Uz pq dqotfeq luf qd uqfe hmz nqxmzsduvwq immdpq," herhaalde Jonas de woorden op het papier. "Is dat Chinees voor 'Ik hou van jou?'" Maakte Charlie een grapje. Alex riste het papiertje uit Jonas' handen. "Ik bestudeer dit wel even, doen jullie maar iets anders," stelde hij hysterisch voor. De anderen keken hem vreemd aan. "Ja, gast," reageerde Mila wat geërgerd, "wat kunnen wij dan doen?" "Euuuuuhm," dacht Alex na met een zenuwachtige glimlach. Charlie keek Mila aan. Ze dacht terug aan hetgeen wat Mila zei aan haar. 'Dankzij de geesten, 18 Voor Altijd heeft me hierbij geholpen.' Charlie wou weten waarom de geesten haar geen precieze aanwijzing gaven waar Jimmy was. Ze wou het weten. "Weet je wat?" Besloot ze, "bekijken jullie maar die tekst. Ik moet even iets regelen." Ze stapte het DAM gebouw binnen rechtstreeks naar de kelder.

Alex vond dit wat raar. Beter zou hij haar achterna gaan. Ver kon Charlie niet lopen. Hij keek naar het papiertje in zijn hand. "Hier," lachte hij naar Mila en Jonas, "onderzoeken jullie dit maar. Ik moet..." Eventjes dacht hij na wat hij kon verzinnen. "Ik moet ook iets dringend doen." Hij liep Charlie achterna het DAM gebouw binnen. "Hier zitten we dan. Alleen," lachte Jonas verlegen. "Met ons twee." "Ja, romantisch hé?" Plaagde Mila hem. "Heel romantisch," lachte Jonas lief terug. "Alles goed met je? Je leek wat afwezig deze morgen. Is er iets gebeurd?" Mila begon terug te denken aan haar angst voor de schim. Een traan liep over haar wangen. Direct er na liet ze haar hoofd vallen tegen Jonas' schouder. "Een man, in het zwart," snikte ze.

Zijn hand legde hij op haar schouder. Het voelde goed aan. Haar troost bieden was blijkbaar een goede eigenschap van hem. "Ja, wat is er daarmee?" Vroeg hij. "Wel," ging ze verder, "die man achtervolgde mij constant. Alsof hij iets wou. Alsof hij me ook wou ontvoeren." Meerdere tranen hadden de vrije loop. "Ik was zo bang, Jonas. Ik ben zo bang. Bang dat er iets met mij gaat gebeuren." Ze begon nog harder te wenen en legde haar hoofd op zijn schoot. "Shhht," suste hij haar, "er gaat niets gebeuren nu. Je hebt de deur gesloten. Vanavond zal ik wel meegaan naar je huis, als dit je veiliger doet voelen." Mila knikte, ze vond het best fijn om getroost te worden door hem. Niet veel later pikte ze draad terug op. Vol moed zei ze vastberaden: "We gaan die tekst onderzoeken." "Ik had zo zitten nadenken," begon Jonas, "misschien heeft het met het alfabet te maken. Meestal nemen ze toch 5 letters na de effectieve letter die er staat?" Hij schreef haastig het alfabet op. "Kunnen we eens proberen." Ze keek naar het alfabet van Jonas en sprong 5 letters naar voor.

Pu kl yljoazl gpa ly plaz chu ilshunypqrl dhhykl

"Ja, dat is nu nog meer Chinees dan de vorige keer," zei Mila teleurgesteld. Jonas dacht even na. "Misschien moeten we denken zoals de geesten." Mila keek hem nieuwsgierig aan. Ter gelijkertijd was zo nog steeds zo verliefd op hem. Ze voelde zich veilig bij hem. Ze vergat zelfs de schim die haar achtervolgde in de ochtend. Zo een veilig gevoel gaf hij haar. "Dit briefje vonden we in de kelder van het hart, dus ik denk dat..." Even dacht hij alweer na. Dit raadsel was echt wel moeilijk te ontcijferen. "Ik denk dat ik de tekst er even ga bij halen." Hij vouwde de tekst open. "Hier, In De Kelder Van Mijn Hart kregen we als 5de liedje. Misschien moeten we de andere 5de letter nemen?" Mila nam het alfabet terug bij zich en begon het zinnetje terug te ontrafelen.

Ze uv ivtykjv qzk vi zvkj mre svcrexizcbv nrriuv

"Dat is dan Russisch of zoiets?" De teleurstelling was groot. Hij kon het lezen in haar ogen. "Hé, we vinden wel echt de juiste tekst van dit alom raar Chinees zinnetje. Blijf er in geloven," moedigde Jonas Mila aan. Vluchtig gaven ze elkaar een kus. "Hier staat dan Graffiti. Dit als 12de liedje. Probeer eens iets met die 12?" Mila puzzelde als derde keer de letters van het zinnetje en het alfabet. Ze was hem zo dankbaar dat hij wat moed in haar oor fluisterde. Maar dit was echt wel de laatste keer dat ze zich stortte op dat zinnetje. Ze was er helemaal draaierig van.

Voorzichtig sloop ze de kelder binnen. Ze sloot de deur en ging niet echt ver van de microfoon staan. "Geesten," begon ze te zeggen. Maar ze werd onderbroken door Alex, die enthousiast de kelder binnen kwam lopen. "Wat doe jij hier?" Vroeg ze wat teleurgesteld. "Ik wil weten wat je hier doet," was zijn antwoord. "Ik wil weten waar Jimmy is," zei ze vastberaden. Ze sprak de geesten terug aan. "Geesten," begon ze opnieuw, "toen Jonas weg was, gaven jullie Mila een liedje om te zeggen waar hij precies was. Willen jullie mij ook een teken geven? Mij vertellen waar Jimmy is? Want ik mis hem zo hard." Een kraakje van verdriet wat te horen in haar stem. Alex was er zelf even niet goed van. Hij miste Jimmy ook wel hard. Ze sloot haar ogen en hoopte op een teken. Wat Alex toen zag gebeuren, kon hij amper geloven.

Mila puzzelde en puzzelde. De woordjes 'In' en 'de' had ze al gevonden. Het leek er op dat ze de lettercode eindelijk kon ontcijferen. Uiteindelijk kwam ze uit bij een zinnetje waar ze geen flauw benul van had wat ze er van moest denken.

Een beetje 'kort' - maar ik hoop toch dat jullie het allen leuk vonden om dit te lezen. En dat jullie blijven lezen natuurlijk. Veel liefs van Bieke :)