Son olarak dolaptaki elbiseyide valize sıkıştırıp zor bela valizin fermuarını kapattım. Isim bittiğinde odama şöyle bir bakış attım. Kim bilir bir daha ne zaman gelecektim bu eve. Gözümün önünde dolanan hatıralar ile buruk bir şekilde gülümsedim. Çalan zil ile kendime gelip alt kata indikten sonra kapıyı açtım. Karşımda yakışıklı bir beden belirince istemsizce gülümsedim.
" Hazırsan çıkalım."
" Hazırım bavullarım odamda kaldı gidip getireyim."
" Sen arabaya geç ben getiririm." Kafamı sallayıp ayakkabılarımı giyip Aras ın arabasına doğru ilerledim. Son kez eve şöyle bir bakış attıktan sonra öne oturup kemerimi taktım. Heyecanlı ve sabırsız bir şekilde bacağımı sallamaya başladım. Aras sonunda bavullarımı bagaja yerleştirdikten sonra sürücü koltuğuna yerleşti.
"Kahvaltı yapmamışsındır diye düşünüyorum. Yaptıysan bile benimle tekrar yapmak zorundasın. İlerde hamile kaldığında çocuk içinde sıkışıp kalır." Konuyu getirdiği yere baktığımda yanaklarım kıpkırmızı kesildi. Bir şey söylemeden kafamı cama yaslayıp bir an önce havadaki utanç dalgalarının sonlanmasını diledim. Büyük bir kahkaha attıktan sonra elimi avuçlarının arasına alıp okşamaya başladı. Elimin üzerinde hissettiğim ıslaklıkla kafamı çevirdiğimde elime öpücükler kondurduğunu gördüm.
"Ya Aras bırak elimi." Muzip bir şekilde gülümseyip kafasını iki yana salladı.
"Utandın mı sen?."
"Hiçte bile hem niye utanayım ki."
"E tamam o zaman utanmadıysan eve gidince çalışmalara başlarız biz." Elimi ellerinin arasından çekip eline ve kafasına vurmaya başladım.
"Senin zaten aklın fikrin orada. Rüyanda görürsün sen o çok beklediğin şeyi."
"Görüyorüm zaten İpek'im görüyorum." Dişlerimi sıkıp son bit kez vurduktan sonra tekrar cama yaslanıp bir an önce gitmeyi diledim.
______________
Kahvaltımı bitirip arkama yaslandığımda geldiğimizden beri Aras'ı kesen kızlara öldürücü bakışlar atıp yüzüğümü gözlerine sokmak için yüzüklü elimi yanağımın üzerşne koydum.
"İpek ben hesabı ödeyip geliyorum. Sen de ben gelene kadar portakal suyunu bitir." kafamı sallayıp daha fazla karşıdaki kızlara bakmadan portakal suyunu içtim. Çekilen sandalyelerle kafamı kaldırdığımda karşıdaki kızların yapmacık gülümseleriyle sandalyelere oturdular. Çakma sarışın olan dudaklarını büküp konuşmaya başladı.
"Merhaba canım sen az önce masada oturan yakışıklının ablası olmalısın. Bak ne diyeceğim sen bana kardeşinin numarasını ver biz dr biraz güzel vakit geçirelim kardeşinle." dişlerimi sıkıp üstüne atlamamak için kendimi zor tuttum.
"Yok canım ben karısı ve bebeğinin annesiyim siz şimdi bu masadan kalkıyor musunuz yoksa ben mi kaldırayım." yapmacık bir üzüntü ve şaşkınlıkla yüzüme baktı.
"Kızma canım paylaşabiliriz yakışıklıyı."
"Hanımlar masadan kalkmak için bir kaç saniyeniz var." Arkama baktığımda Aras ateş atan gözlerle kızlara bakıyordu. Tekrar kız müsvettelerine bakmak için kafamı çevirdiğimde çoktan toz olduklarını gördüm. Tekrar Aras'a döndüğümde keyifli bir surat ifadesiyle bana bakıyordu. Tam ağzını açacakken sinirli sesimle onu susturdum.
"Tek bir kelime bile etme. Bir an önce evimize gitmek istiyorum." Hay hay dercesine kafasını sallayıp elimden tutup arabaya bindirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜLHEM •Uzaklardan Yakınlara•
General Fiction"Rotamı kaybettim anlıyor musun beni?. Ruhum oradan oraya sürükleniyor. Belirsizlikler içerisinde yeni bir dünya kurmaya çalışıyorum kendime. En ufak darbede un ufak olacağım anlıyor musun?." Acılar içinde kıvranıyordum. Hayır hayır bu fiziksel bir...
