@@havhavtaci
Okumaya başladığı ve bitirdiği saati yazanlara teşekkür ederim. Bu bölüm için de yaparsın çook sevinirim. İyi okumalar.
EYLÜL'DEN
Kemerime biraz daha sıkı tutundum. Eğer hızını düşürmezse birazdan parça parça olacaktık.
" Görkem yavaşlat şu arabayı kaza yapacağız. " Beni hiç duymamış gibi hızını biraz daha arttırdı. Bu kadar sinirlenecek bir şey yoktu ki ortada. Benim o sülüğe olan tavrım belliydi zaten.
" Görkem durdur arabayı. " Aniden fren yaptığında kafam torpidoya girdi. Ahh acıyordu. Sinirle kafamı kaldırıp ona baktım. Düm düz bir şekilde karşıya bakıyordu.
" Görkem kendine gel ne yaptığını sanıyorsun sen ? İkimizi de öldürmeye mi çalışıyorsun. Sana defalarca kez bir şey yapmadığımı söyledim. Defalarca kez o adamı yanımdan kovdum ve gitmeye de çalıştım. Sonra sen geldin zaten. " Söyleyeceklerim bitince hızla arabanın kapısını açıp çıktım. Çantamdan anahtarımı çıkarıp titreyen ellerimle zar zor kapıyı açtım. Kapıyı kapatıp ayakkabılarımı, çantamı ve anahtarımı rast gele bir yere fırlattım.
Odamdaki banyodan kendime baktığımda öfkeden kızardığımı gördüm. Sinirli makyajımı çıkardım. Hayır her olayda böyle yapacaksa biz hiç evlenmeyelim bitsin bu iş. Böyle giderse evlendikten iki gün sonra boşanırız. Elimdeki pamukları çöpe atıp elbisemin fermuarını açıp çıkarttım.
Tam sütyenimin kopçasını açacaktım ki banyonun kapısı sertçe açıldı. Gözlerim panikle açıldığında yerdeki elbiseyi üstüme tutup arkama döndüm. Görkem gözleri büyümüş bir şekilde yüzüme bakıyordu. Zar zor yutkundum.
" Ne işin var senin burada, içeri nasıl girdin bilmiyorum ama hemen arkanı dönüp gidiyorsun. Bana inanmayan biriyle tek bir saniye bile geçirmek istemiyorum." Dediklerimi duymamış gibi bana doğru yaklaştı.
" Benim sana güvenmediğim falan yok. Senin hiçbir şey bildiğin yok bu bir oyundu. Uzun süredir abimin düşmanları benim peşimde ve buna o şerefsiz de dahil. Bana zarar verebilmek için senin bana olan önemini ortaya çıkarttı. Bu da seni açık hedef haline getirdi beni sinirlendiren bu." Dediklerini düşündüm. Haklıydı zaten bir kaç aydır eskisi kadar benimle ilgilenemiyordu. Birkaç adım daha atıp kollarını belime doladı.
" Bu gece benim ol, ruhum ruhuna karışmışken bedenlerimiz birbirleri üzerinde hüküm sürsün." Artık düşünmeme gerek yoktu. Zaten başıma gelen her şey bu düşünerek yaptıklarımdan geliyordu. Cevap vermek yerine dudaklarımı dudaklarıyla buluşturdum.
|*|*|*|*|*|*|*|*|*|
Gözlerimi güçlükle araladığımda üşüdüğümü hissettim. Dün gece olanları hatırladığımda hızla olduğum yerde dikleştim. Çarşafı göğsüme çekip etrafta Görkem'i aradım ama yoktu.
Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Tabi beyefendi işi bitince arkasına bile bakmadan gitmişti. Tam bir aptaldım, hiçbir tereddüt etmeden kendimi ona bırakmıştım.
Kafamı dizlerine gömüp kollarımı etrafıma doladım. Hıçkırıklarıma ve gözyaşlarıma engel olamadım. İnanmıştım ben ona seni seviyorum demişti, evlilik teklifi etmişti ya gözlerindeki ışıltı hepsi bunun için miydi. Omzumda hissettiğim kollarla olduğum yerde sıçradım. Görkem endişesiyle bana bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜLHEM •Uzaklardan Yakınlara•
Ficción General"Rotamı kaybettim anlıyor musun beni?. Ruhum oradan oraya sürükleniyor. Belirsizlikler içerisinde yeni bir dünya kurmaya çalışıyorum kendime. En ufak darbede un ufak olacağım anlıyor musun?." Acılar içinde kıvranıyordum. Hayır hayır bu fiziksel bir...
