Multideki Emre
YAZARDAN
Onur arabasını deponun önünde park etti ve arabadan seri bi şekilde indi, deponun içerisine girdi ve açık olan kapıyı sert bi şekilde açtı.
Korumalar istemsiz olarak gerilerken adamın tek umrunda olan şey sandalyedeki piçti.
Emre bayılmış bi şekilde sandalyesinde uyuyordu ve üstü yarı çıplaktı. Adamlardan rica (!) edince...
Mutfak bankı gibi olan yere gitti ve üstünde olan sucuğu aldı.
"Uyadırın şu iti" dedi ve şeytani bi şekilde gülümsedi. Korumalar Emre nin yüzüne su atınca Emre üşeyerek uyandı.
"Noluyo lan?" dedi ve karşısındaki adamı gördüğü an sandalyeye sokuldu. Bağlandığı için harekette edemiyordu.
"Neden buradayım?" dedi ve seslice yutkundu.
"Adın Emreydi değil mi?" dedi ve adam karşısındaki sandalyeye oturdu.
"Evet ama sen nereden-" sözünü bitiremeden Onur belindeki silahı ortalarındaki masaya koydu.
"Hoşlandığın birisi vardır herhalde" dedi ve elindeki sucuğu da masaya koydu.
"Hoşlandığım yok-" Emre bu adama doğruları söylemesi gerektiğini anladı yoksa öleceğini biliyordu.
"Hmm... demek yok" dedi ve sandalyeye yaslandı, adamlarından birine işaret etti ve adam elinde bi dosyayla geldi.
"Bu kızı tanıyor musun?" masanın üzerindeki resimlerde Beste nin resmi vardı, Onur kimseye göstermek istemiyordu ama zaten adam ölecekti.
"Hay-hayır" dedi ve çenesini gerdi Emre.
Onur un gözü seğirmeye başlamıştı bile, Emre nin gözlerinden Beste den ne kadar hoşlandığını anladı ama yavaş yavaş ilerleyecekti.
"Sucuk sever misin?" dedi Onur ve sucuğu eline aldı.
"Evet aslında severim, hemde böyle tam yağında pişirdiysen, of mis!" dedi Emre ve aklına sucuğu nasıl yediği geldi.
"Peki ince doğranmış mı yoksa kalın mı?" dedi ve korumasına bıçağı getirmesini istedi.
"İnce.. İnce en güzeli" dedi ve karnı guruldadı.
Onur elindeki bıçağı aldı ve sucuğun tam ortasına sapladı.
"Seninkini de mi ince doğrayayım?" dedi ve sırıttı. Emre ilk anlamadı ama sonra... Gözleri korkuyla aralandı.
"Hayır- hayır, ben size ne yaptım ki?" dedi ve ondan beklnemeyecek bi şekilde çığlık attı.
"LAN!" Onur dayanamadı ve tüm gücünü tek yumruğunda toplayarak çenesine indirdi. Çenesi tek yumrukta kırılıyorsa bu adam hemencecik ölürdü.
Yumruklarını sıraladı, tek acıma duygusu bile yoktu.
En sonunda bıraktı ve yüzüne baktı, Emre yarı baygın bi şekilde bakıyordu.
Masadaki çubuğa aldı ve göbeğine kazıdı,
'O ve B' çizdi, Emre acıyla inledi,
"SEN NASIL DOKUNURSUN LAN? ŞİMDİ O DUDAKLARINI DİKİŞLESEM NE BOK OLUR?" diye kükredi.
"Pardon abi, nerden bileyim-" Onur bıçağı alıp koluna bastırdı, Emre acıyla tekrar inlerken kapıdan TOK! Sesi geldi.
Bıçak elinden düşerken, kapıda Meleğini gördü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKKAT KATİL VAR!!
Teen Fiction"BUNU YAPAMAZSIN!" diye bağırdım karşımdaki adama doğru. Bi katile bağırmak ne kadar mantıklı onu da siz düşünün,ne kadar salak olduğumu anlayın. "Haklısın, aileni öldürmek kolay olur. Hm... Ailene acı çektirmek? İşte bu daha mantıklı" dedi adam ve...
