Multideki Deniz, İyi okumalar :)))
Şaşkınlıkla ağzıma fil girecek kadar açtım.
Şimdi en baştan alalım.... Az önce Deniz e kafa mı attım?
Deniz burnunu tutuyor ve arada sırada kan var mı diye bakıyordu, hafifçe gözlerini dolmuştu.
Aklıma Kağan geldi,
"Tam alnına değil, kaşının ortasına kafa atacaksın" demişti 12 yaşındayken, o sırada eve gidiyorduk,
"Ne yani kafa atacağım adamı durdurup 'Bi dakika genç tam açıyı ayarlamam gerek, sonra burnunu yamultçam' mı diyeceğim?" demiştim ve gülmüştüm.
O ise ciddi sesiyle "Zamanı geldiğinde anlayacaksın" demişti ve kolunu omzuma atmıştı.
Şimdi ne demek istediğini anlıyordum, sinirden dolayı kafa atmıştım.
Bahçedeki herkes sessizdi ve bir sonraki hamlemi bekliyorlardı veya Denizin kini.
Bizim okulda kim olursa olsun tezahurat yaparlardı, sustukları için Deniz in korkulan birisi olduğunu anladım.
Sinirimin çoğu geçmişti, ağzımı kapayıp karşıdan Ayçaya baktım, korkudan altına edecekti.
Eee tabi oğlum ben Besteyim.
Deniz yavaşça ayağa kalktı, gözleri sinirden dönmüştü.
Yutkundum, bana bir şey yapamazdı... Değil mi?
Dişlerini gıcırdattı ve kolumdan sertçe tuttu, acıyla yüzümü buruşturdum, kimse bana böyle dokunamaz.
Ayağına sert bir tekme geçirirken benden bi kaç adım uzaklaştı, bende malım neden vuruyorum ki?
"BESTE!" diye bağırınca koşturmaya başladım,
"VALLA YALNIŞLIKLA VURDUM" diye bağırıp okulun içine girdim,
"Bi elime geç-" arkamdan hızla geldiğini biliyordum, kantin diye bildiğim yere depar attım ve birisine çarptım,
Kim olduğunu bilmeden onu öne ittim ve ben arkasına geçtim,
"Koru beni abi!" dedim sesim titrerken.
Deniz geldiğinde hızla durdu ve bakışlarını çocuğa çevirdi,
"Koray ne yaptığını biliyor musun?" burnunu gösterdi, "Çekilde hesabını sorayım" dediğinde içim rahatlamıştı, Koraydan korkması iyiydi ama ya beni ele verirse?
Koray öylece durdu, sonra beni kolunun altına aldı,
"Ona zarar verirsen Onur seni yaşatmaz" dedi soğukça. Deniz irkilirken bi kaç adım geri gitti,
"Yinede ödeyecek!" diyerek tısladı ve arkasını döndü, kantinden çıkarken yeni giren öğrenciler ona yer açtı.
"Teşekkür ederim" dedim içime rahatlık çökerken. Koray beni bıraktı ve bakışlarını gözlerime getirdi,
Gözleri buz mavisiydi ve insanı soğutuyordu. Hiç bir mimik bile oynamıyordu.
"Onur abimin haberi var mı?" dedi soğukça, tekrardan yutkundum. Onur kesinlikle beni öldürecekti.
"Hay-hayır" dediğimde buz gibi gülümsedi,
"İşin bitti"dediğinde kaşlarımı hayır der gibi oynattım.
"Şaka yaptım de, doğru değil de! Yok-" o anda popom titremeye başladı,
Soluğumu tutarak telefonuma baktım,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKKAT KATİL VAR!!
Novela Juvenil"BUNU YAPAMAZSIN!" diye bağırdım karşımdaki adama doğru. Bi katile bağırmak ne kadar mantıklı onu da siz düşünün,ne kadar salak olduğumu anlayın. "Haklısın, aileni öldürmek kolay olur. Hm... Ailene acı çektirmek? İşte bu daha mantıklı" dedi adam ve...
