DİKKAT KATİL VAR!!

Bölüm 50

Özür dilerim arkadaşlar, kusura bakmayın bölümü geç yayınladığım için,

Bir hafta gecikmemden dolayı tekrardan özür diliyorum,

Bu arada 06021998esma geçmiş doğum günün kutlu olsun! ♡

Bölüm Onur un ağzından,

İyi okumalar :))

"Bugünki kazancın" elime verdiği paraya ifadesiz bakışlarımı gönderdim,

"Bundan daha fazla kazandığıma eminim" Yusuf kaşlarını çattı,

"Bana yalancı mı diyorsun?" sırıttım, "Bana saygı göstereceksin!" diye tısladı,

Yüzüme yumruğunu geçirecekken bileğini tuttum, gözlerindeki şaşkınlık beni keyiflendiriyordu,

Bileğini döndürdüm, acı bir çığlık attı, sonunda da KIT!

Kolunu kırmamla onu yere attım ve boğazını kavradım,

"Seni burada gebertirdim ama değmezsin" sonra da kafamı yüzüne geçirdim,

Anında yere düşerken elimi cebine koydum ve asıl kazandığım parayı aldım,

Kapşonumu kafama geçirdim ve parayı cebime attım,

"Bir daha bana karşı çıkarsan seni gebertmekle kalmam, uçkurunu evinin önüne asarım"

Dışarı çıktım, soğuk hava aniden yüzüme çarpınca derin bir nefes aldım, etraftaki salak insanları izledim,

Hepsinin birer zaafı vardı, o kadar kolay bulunurdu ki, bakışlarımı önümde duran çiftte çevirdim,

Şu kahverengi kız, tahminen, sevgilisini aldatıyor, belki en yakın arkadaşıyla? En büyük zaafı ise ailesinin önünde küçük düşürülmek,

Peki ya şu sigara içen çocuğa ne demeli? Büyük ihtimalle sevdiği kız onu istemiyor bile?

Peki ya bana dilini çıkaran kız? Büyük ihtimal ailesiyle problemi var,

Bakışlarımı önüme döndürdüm,

Ben Onur Gürsoy, babasını bile gözünü kırpmadan öldüren bir piçim,

Ama şu bir gerçekki insanlardan nefret ediyorum.

*

"Abi!" kollarıma koşan küçük bedene kollarımı açtım, belki de tek yaşam sebebim, annemin bana emaneti,

"Bana çikolat aldın mı?" ellerini iki yana açıp çırptı, güldüm,

"Al bakalım, buydu değil mi?" gülümsedi ve başını sallayarak çikolatasını aldı,

Onu yere bıraktım, boktan evimizde olan salona koştu, gülerek açtı çikolatasını ve yemeye başladı,

Bakışlarımı etrafta gezdirdim,

Bir gün öyle bir adam olacaktım ki herkes benden korkacaktı, adımıı ağzına aldıklarında oturdukları yerde dikleşeceklerdi,

Ve öyle oldu! 

2 yıl önce

Orada duruyordu, sakince, hiçbir şeyden habersiz sadece bekliyordu,

Onu ilk gördüğüm günki gibi saçları dağınık topuzdu, önüne bir kaç tutam saç geliyordu ama o, onu umursamıyor gibiydi,

Gülümsüyordu, gözleri neşeyle parıldıyordu, sonra bakışları beni buldu,