Feel Me.

Bölüm 8

Okuduğunuz için her birinize minnettarım :D Facebook' tan bile Feel Me için mesaj atan bazı arkadaşlar var :) Onlarla hikaye hakkında konuşmaktan ve onları mutlu etmekten bende çok hoşnut oluyorum iyi ki varsınız. https://twitter.com/zynpaydgn Twitter' dan DM ye de mesaj atabilirsiniz ordan da kesinlikle cevap vereceğime emin olabilirsiniz :)) İyi okumalar dilerim :) 

Feel Me - Bölüm 8 

Hani bazı anlar vardır, dünya durur ve gözleriniz birden donar. Nefes almayı bile unutursunuz, işte o anlardan biri de bu andı. Nora Williams’ ın hayatının değiştiği dönüm noktalarından biriydi.

Beynim durmuş sadece onları izliyordum. Çığlık atmak istiyordum fakat ses boğazımdan sadece homurtu gibi çıkıyordu. Delgado Skyler’ ın üzerine çıkmıştı ve Skyler ona karşı zorlanıyordu. Cebimden hızlıca telefonumu çıkardım ve iyi ki aldığım George’ un numarasını çevirdim.

‘’L-lütfen, lütfen hemen gel!’’

‘’Nora, kendine gel ne diyorsun hiçbir şey anlamıyordum.’’

‘’Central Ormanının ilk kavşağına gel hemen!’’ diye bağırdım ve telefonu kapatıp cebime koydum. Bir şeyler yapmam lazımdı. Skyler ona karşı zorlanıyordu ve ben… ben ona bir şey olmasını istemiyordum.

Gözüme kestirdiğim ilk odun parçasına doğru koştum ve elime aldım. Odunu iki elimle sıkıca kavrayıp Delgado’ nun arkasına geçtim ve tüm gücümle odunu sırtına indirdim. Odun elimden düştüğünde geriye doğru birkaç titrek adım attım. Delgado Skyler’ ın üstünden kalkmış ve bana dönüp tüm nefretiyle bakıyordu. Gözlerinden ateş püskürüyordu sanki. Şu anda aklımdan geçen tek şey tabanları yağla olmuştu. Geriye doğru döndüm ve hızlıca nereye koştuğumu bilmeden depar atmaya başladım.

Ormanın içine doğru koşmaya başladım, peşimden geldiğini ve aramızın az olduğunu biliyordum ama yapabilecek bir şey yoktu. Ayağım bir dal parçasına takıldığında yüz üstü yere düştüm. Tanrıya şükür burnumu çarpmamıştım ama kollarım ve bacaklarım çok kötü sürtmüştü ayrıca kafamı da çarpmıştım. Beynim, bakışlarım ve sesler ileri geri giderken bir güçlü kol beni sırt üstü çevirdi. Delgado.

‘’Oyun bitti küçük gammaz.’’

Bütün vücudumu alan titreme ve tutulan dilimle Delgado’ nun arkasındaki mavi parlak gözleri uzun tırnakları vahşi yapısıyla George olduğunu tahmin ettiğim yaratık duruyordu. Delgado’ yu geriye doğru attığında kafamı kaldırıp bir anlığına ona baktım. Skyler’ da düştüğü yerden kalkmıştı ve ikisi Delgado’ ya saldırmışlardı. Kafamı tekrar yere bastırdığımda alnımdan akan ve vücudumun gıcıklanmasını sağlayan bir sıvı hissettim. Elimi alnıma dokundurup burnuma götürdüm ve kokladım.

Kan.

Renkler siyah ve beyaz arasına gelirken, beyaz bir ışığın içine çekildim ve gözlerim karardı.

‘’Küçük hanım uyanıyor.’’

Kulağıma gelen neşeli bir sesle gözlerimi yavaş yavaş açtım. Renkler bulanık halden eski haline gelmişti ve tam görüntü önümdeydi. Esmer, yeşil gözlü güzel bir kadın başımda duruyordu ve yanında Skyler ile George vardı. Dudaklarımdan çıkan küçük bir inilti ile tamamen kendime geldim.

‘’Neredeyim ben?’’ Güzel kadın muzip bir şekilde gülümsedi. Alnım sızlamıştı ve acıyla inleyip parmaklarımı yavaşça alnıma götürdüm. Yara bandı olduğunu anlamamak aptallıktı.