Feel Me.

Bölüm 21

Uykumun en demli zamanında, yeni doğan çocuğumu kucağıma alırken, aşağıdan gelen bağırışmalar sayesinde gözlerimi açtım. Bu aralar çocuklara çok takmıştım. Her neyse. 

Üstümdeki yorganı yere atıp hızlıca odadan çıktım ve koşarak aşağı indim. Ayağıma batan bir cam parçasıyla tam dengemi kaybedip düşüyordum ki biri beni belimden kavradı. Bu eller Skyler' a ait değildi. 

''Dokunma ona!'' Salonda bir kükreme duyunca belimdeki eller kendiliğinden çözüldü. Skyler yoğun kapkara gözleriyle hemen yanımdaki kişiye bakıyordu. Kafamı yan tarafa çevirip biraz önce beni tutan kişiye baktım. Bu adamı sanki bir yerden tanıyordum. 

''Bana bir söz vermiştin Skyler! Ne olursa olsun kızıma bir şey olmayacaktı!'' Annemin sesini duyunca afallayarak salonun ortasına -yerdeki darmadağın eşyalara dikkat ederek- geçtim. Bir anneme bir Skyler' a ve annemin yan taraflarında gangaster gibi dizilen iki adama baktım. 

''Neler oluyor burada?'' Mahmur gözlerle anneme ve Skyler' a baktım. 

''Dün gece olanlar! Ya sana bir şey yapsaydı? Skyler çizgiyi iyice aştı! Anlaşmada bunlar yoktu!'' Anlaşma? Ayrıca Skyler bana bir şey yapsa mıydı? 

''B-bir dakika. Dün gece olanları tam bildiğinden emin misin anne?'' Skyler' ın yanına geçip elimi beline attım. Skyler' da kolunu boynuma atınca beni kendine daha çok çekti.

''Skyler sana saldırmış! Çekil şunun yanından!'' Annemin boynundaki damarlar gözüküyordu ve suratındaki kan resmen çekilmişti. 

''Skyler bana saldırmadı. Bana senin adamın saldırdı. Hani şu çok güvendiğin adı neydi? Hayatım?'' Skyler' a iki kaşımı kaldırarak baktım. Anneme dönerek pişmiş kelle gibi sırıttı.

''Nathan.'' Gülümsemesi yüzünden hafifçe silinirken gerildiğini hissettim. ''Dün gece Nathan buraya geldi ve Nora' ya saldırdı. Zincirlerimi kırıp olaya müdahale etmeseydim, Nora şimdi Nathan' ın karnında olabilirdi.''

''Saçmalık.'' Annemin tıslamasıyla sinirlerimin gerildiğini hissettim. ''Nathan böyle bir şey yapmaz.''

''O zaman gidip, adamının suratının, boynunun, vücudunun ne halde olduğuna bakmıyorsun?'' İki kaşımı kaldırarak anneme baktım. Annem gözlerini kaçırdı. 

''Sana Skyler saldırmadı yani?'' Kafamı salladım. 

''Nathan gelmesiydi, biz bütün geceyi sorunsuz bir şekilde atlatacaktık.'' Skyler' ın beni kendine iyice çekmesiyle bu konuşmayı burada bitirmem gerektiğini anladım. ''İzin verirsen anne, gidip biraz daha uyumak istiyorum.''

''Bugün seninle çalışmamız lazım. Konsey yarın geceyarısı gelecek.''

''Geceyarısı?'' Bu tür insanlar neden hep gizemli şeyler yapmayı seviyorlar. Gündüzün suyu mu çıktı? Ah lanet. ''Pekala, üstümü giyinmeme izin ver.''

Annem kafasını onaylar bir şekilde sallayınca Skyler' ın cüssesinden kurtulup salondan dikkatlice çıktım ve merdivenlere yöneldim. Arkamdan birinin geldiğini hissediyordum. Skyler. 

''Seninle gelmemi ister misin?'' Son merdiven basamağını çıktıktan sonra Lexi' nin kapısının önünde duraksayıp Skyler' a döndüm. ''İstersen gelebilirim.''

''Gerek yok.'' dedim ve ellerimi göğsüne koydum. ''Aslında, aşağıdaki şu dağınıklığı birilerine temizletsen çok iyi olur. Sanırım ayağıma cam battı.'' Yüzümü ekşitirken Skyler gülümsedi. Sadist.

''Nasıl istersen.'' Parmak uçlarıma basıp dudaklarına küçük ve kısa bir öpücük kondurup ellerimi arkaya attım ve kapıkolunu tutup aşağı çektim. İçeri girerken Skyler' a küçük bir çocuk gibi el sallayıp kapıyı yüzüne kapattım.