Bölüm 39

4.5K 194 46
                                    

Okumalar biraz düştü gibi hissediyorum. Yorumlara ve votelara sözüm bile yok zaten. Arkadaşlar o zaman kitabı iki bölümde bitirip ikinci kitap fikrini bile unutabilirim. Seçim sizin.

Baya heyecanlı bir bölüm oldu. Keyifli okumalar.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nathan ve Oliver gece yarısı olmasına rağmen hala daha gitmemişlerdi. Onlara "Artık defolup gider misiniz?"  bakışları atmaktan yorulmuştum.

"Biz gidelim artık." dedi Oliver sonunda pes edip. Birazdan üstüne atlayıp onu öldüreceğimi tahmin etmişti sanırım.

"Nereye? Daha oturuyorduk Oliver." dedi Nathan Oliver' a kessene sesini sen bakışları atarken.

"Nora ve annesi yorgundur Nathan. Bugün önemli misafirler ağırladılar. Hem saat çok geç oldu." diye diretti Oliver.

Nathan zorla oturduğu yerden kalktı. Hayvan, bıraksan burada yatacak.

"Biz gidelim artık, Oli haklı." Iyk. Oli ne ya?

Oliver da iğrenmiş olacak ki yüzünü buruşturdu. Onlar dış kapıya giderken annemde geçirmek için eşlik ediyordu. Koltuğa kendimi iyice gömdüm. Uyumamak için direniyordum.

"Nathan ile aran iyi değil mi Nora?" diye sordu annem birden.

Kapattım gözlerimi hızlıca açtım. "Nasıl yani? Tabii ki iyi." dedim hızlıca.

Annem garipçe baktı. "Bilmiyorum. Aranız biraz soğuk gibi. Umarım öyle bir şey yoktur. Nathan' ı severim."

"Sorun yok." dedim gülümseyerek. "Ben yatıyorum, iyi geceler."

Koltuktan hızla kalktım. Merdivenlere yönelip hızla çıktım. Odama girip kapıyı kapattım ve kilitledim.

"İyi misin?" gelen sesle bakışlarımı hızlıca pencereden içeri giren Skyler' a çevirdim. Artık beni korkutmuyordu. Sadece ilk kez pencereden girdiğinde korkuyla çığlık atmıştım. Babam odaya dalmıştı. Skyler' da pencereden aşağı düşmüştü. Kahkaha atmıştım.

"Değilim." dedim tek nefesle.

Skyler ellerini birbirine sürtüp üstündeki deri ceketi çıkardı. "Sorun ne?"

Ona doğru yaklaştım. Dolaba ilerleyip buraya geldiğinde giydiği beyaz tişörtünü ve lacivert pijama altını çıkartıp ona uzattım.

"Anneme yalan söylemekten sıkıldım artık Skyler. Bana Nathan' la aranız bozuk mu diye sorduğunda yalan söylemekten sıkıldım. O bana Nathan' ı her övdüğün de o babamın katili diye bağıramamaktan sıkıldım. Dayanamıyorum artık. Yeter."

Yatağımın üstüne oturup ellerimle yüzümü kapattım.

"Annene şimdi anlatırsak bütün her şey bozulur. Elimizde delil yok." dedi Skyler. Düşünmeye başladım. Çıkış yolu olmalıydı. Yapmalıydık. Neredesin deha zekam?

Kafamda yanan ampulle hızla Skyler' a döndüm. "Var." dedim kaşlarımı kaldırarak. "Oliver."

Skyler gülmeye başladı. "Babanın eylemsel katili bize nasıl yardım edebilir?" diye sordu Skyler. Tamam biraz saçmaydı.

"Oliver, Nathan' dan nefret ediyor. Bunu görüyorum.  Eğer onu aramıza alırsak annemle konuşur Skyler. Bunu yapabilir. Sadece onu kendimize güvendirmeliyiz. Bak, yarın bütün grubu toplayalım. Ama Jennifer gelmesin. Ah, bakmasana öyle! İyi gelsin. Bende Oliver' ı getiririm. Onunla konuşuruz, bari şansımızı deneriz. Lütfen." dedim yalvarırcasına.

Feel Me.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin