Bölüm 13

9.4K 269 15
                                    

Çok özür dilerim. Biraz geç yazdım çünkü sınavlarım vardı. Bu yüzden uzun yazdım :)) İyi okumalar. 

‘’Hiçbir şey demeyecek misin?’’

Kitaplarımı dolabıma yerleştirirken Skyler’ a sorumu yöneltmiştim. Kitaplarını koyduktan sonra dolabının kapağını kapattı ve sırtını dolabın kapağına yasladı.

‘’Josh ve sen proje ödevi yapacaksınız. Zorunlu olmasaydı buna karşı çıkardım ama bu bir okul ödevi. Sana güveniyorum ama Josh’ a güvenmiyorum.’’ Kelimeler ağzından her ne kadar sakin dökülse de gözleri keskin bakışlarla hemen çaprazdaki duvara yaslanmış elleri cebinde sırıtarak etrafa bakan Josh’ a kaymıştı. ‘’Boyun eğmek zorunda kalacağım. Ama sadece senin için. Gözlerim hep o zibidinin üstünde olacak.’’

‘’Pekala, için rahat olsun. Bana hiçbir şey yapamaz.’’ Kendimden emin bir ses tonuyla konuşsam da Skyler yine o çocuksu sırıtışını yapmıştı ve sinirimi bozmuştu. ‘’Sırıtmayı keser misin?’’

Skyler gülüşünü kısa bir sürede yok edip sesli bir nefes aldı. Kafasını aşağı eğip sağa sola salladıktan sonra kaldırdı ve omzumun üstünden geriye baktı. Gözlerinin karası büyük bir şaşkınlığa dönünce merakıma yenik düşüp hızlıca arkamı döndüm. Benimle birlikte koridordaki herkes o yöne, üstünde minicik pembe straplez bir elbise olan saçlar gayet güzel oldukça seksi ve formda gözüken bir kıza bakıyordu. Rebecca’ ya.

‘’Merhaba millet!’’ Rebecca’ nın şen şakrak kahkahası koridorda yankılanırken bütün uğultular dinmişti. Oğlanların resmen salyası akacaktı. Skyler bir adım attı ve önüme geçip beni korumacı bir tavırla arkasına aldı. Rebecca’ nın topuklu ayakkabılarından çıkan tak tak sesleri bize doğru yaklaşırken ister istemez rahatsız olmuştum. Başıma giren eşsiz ağrıyla inleyerek elimi alnıma koydum ve ovuşturdum. Neden böyle olduğu hakkında hiçbir bilgim yoktu. ‘’Küçük alfa ve… Yeni ezik.’’

Rebecca, Skyler ve önümüzde durup bunları kısa ama çemkirme tonunda fısıldamıştı. Nefret dolu bakışlarımla ona bakıyordum. Dönüşümünü tamamladığı çok belliydi. Suratında bir zevk sırıtışı vardı. ‘’Delgado bizi terk ettiğin için çok üzüldü Noraline. Neden oyunu bozup kaçtın? Daha seninle çok eğlenecektik.’’

Dudaklarımı sinirle birbirine baktırdım. Bedenimi nefret kavuruyordu ve başım inanılmaz bir acıyla inliyordu. Ona cevap vermek için ağzımı açacakken Skyler büyük bir öfkeyle ağzımın kapanmasını sağladı.

‘’Defol Rebecca.’’ Skyler ani bir hareketle yerinden zıpladı ve Rebecca’ nın kolunu sıkıca kavrayıp onu ileriye doğru itti. ‘’Bir daha Nora’ yla konuşmayacaksın! Yoksa canını yakarım!’’ Beni tekrar arkasına aldığında yalpalayıp düşmekten kısa bir hareketle kurtulan Rebecca’ yı izliyordum. Rebecca doğrulup dişlerini göstererek güldü.

‘’Göreceğiz Reed. Bu savaşı kim kazanacak göreceğiz.’’ Çemkirdi ve arkasını dönüp kıvırtarak bizim tarafımızdan uzaklaştı. O gidince zihnim sanki derin bir nefes almıştı. Biraz önceki beynimin iniltileri de onunla birlikte gitmişti. Arkamdaki dolaba yaslanıp ellerimi soğuk metalle temas ettirdim. Gözlerimi birkaç saniye yumdum. Belimde iki el hissedince gözlerimi hızlıca açtım. Skyler simsiyah gözlerini gözlerime dikmiş beni izliyordu. Dudaklarımı alnına bastırdıktan sonra beynim eski haline gelmişti. Ellerimi soğuk metalden hızlıca çekip ona sımsıkı sarıldım.

Skyler annesinin araması üzerine okuldan erken çıkmıştı. Son ders bitip çıkış zili çaldığında eşyalarımı toplayıp ceketimi giydim ve çantamı omzuma asıp sınıftan çıktım. Koridor yavaş yavaş boşalırken arkamdan gelen seri ayak seslerinden dolayı omzumun üstünden geriye baktım.

Feel Me.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin