Bölüm 47

2.2K 147 42
                                    

Bölümde bir kısım, Maggie' nin ağzından geçiyor. En duygusal kısım orası :) Lütfen orayı duygusal bir şarkı eşliğinde okuyun.

İyi okumalar.

-

SKYLER REED

Ellerimi birbirine kilitleyip büyük salonda oturan kişilere teker teker baktım. Hepsi gergin bir şekilde neler olduğunu merak ediyordu.

"Biri artık neler olduğunu anlatacak mı?" diye sordu sonunda Maggie.

Babam elinde birkaç dosya ve projektör makinesinin kumandasıyla geldiğin de gergin bir şekilde bize baktı.

"Anlatacağım." dedi ve gergin bir şekilde gülümsedi. "Nora nerede?"

"Ben de bunu söyleyeceğim." dedim ve oturduğum yerde dikleştim. "Ben bütün bu olanları Nora' ya yarışmadan sonra açıklamak istiyorum."

"Ne anlatacağımı nereden biliyorsun?" diye sordu babam.

"Her şeyi biliyorum."

"Harika." dedi ve yapmacık bir şekilde güldü. "Benim neden haberim yok?"

"Anlatacaktık Bay Damboll." dedi Ryan. "Sadece-"

"Doğru zamanı bekliyordunuz evet." dedi ve sözünü kesti babam.

"Aynen öyle." diye mırıldandı Ryan.

"Hey hey." diye araya girdi Maggie. "Ben ilk önce bir şey söylemek istiyorum."

"Ne söyleyeceksin?" diye sordu George. "Bir problem mi var?"

"B-ben, bunu söyleyemedim, G-george-"

"Mag?" dedi ve oturduğu tekli koltuktan kalkıp ikili koltuğa geçti George. "Neler oluyor sevgilim?"

Maggie ağlamaya başlayınca herkes şaşkınca izlemeye başladı. 

"B-ben nasıl oldu b-bilmiyorum... Karnımda bir, c-canlı var G-george..."

"Canlı mı?" diye sordu George. Ah be salak. Ah be salak.

"Bir bebek George." dedi ve göz yaşları akarken gülümsedi Maggie. "İkimizden bir parça."

"Sen ve ben..." George şaşkınca gülmeye başladı. "Ben, baba mı..."

"Evet, baba olacaksın George." Maggie kollarını George' un boynuna sardığın da salondaki bütün kasvetli ortam dağılmıştı. Herkes gülerek onları tebrik ederken George' un mutluluğu gözlerinden okunuyordu.

"Çocuklar daha on sekiz yaşındasınız ve bu yasal olarak-"

Annemin sözünü kesen ne ben, ne George, ne de Maggie olmuştu. Onun sözünü kesen babam olmuştu. "Tebrik ediyorum çocuklar. Aşkınız büyük ve ben bir meyveye de yer olduğuna eminim."

"Teşekkürler Bay Damboll." dedi ve gözleri parlayarak gülümsedi George. "Ne zaman öğrendin Maggie?" diye sordu bu sefer de.

"Daha iki aylık George. Geçen hafta evde yalnızdım ve evin içinden bir kalp atış sesi daha geliyordu. Evi tamamen aradım. Kimse yoktu. Ama o-" Maggie' nin hıçkırık sesi konuşmasını kesti. "O benim içimdeydi."

George' un gözleri dolmuştu. Onlara gülümseyerek bakmaya başladım.

"Kız mı erkek mi düşünüyorsunuz?" diye sordu Ryan.

"Bu şeyler düşünerek olmuyor gerizekalı." dedi Josh. "George nasıl çalıştıysa öyle oluyor." deyip sırıtmaya başladı.

Elime geçirdiğim yastığı gereksiz kardeşime attım ve Maggie' yi işaret edip dudaklarımı oynatarak sus, dedim.

Feel Me.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin