My Worst Enemy (On going)

Chapter Seven.

Chapter Seven.

Celine's POV

"Ma sige po, pahinga na ho ako."

Pumasok na agad ako ng kwarto pagkakain namin. Wala akong gana.

Tinry ko na din magbasa ng lesson pero wala akong maintindihan.

"CELINE ANO BA! UMAYOS KA NGA!" Tapos kinurot kurot ko yung pisngi ko sabay hampas ng libro sa ulo ko.

Tumayo ako at saka agad pumunta sa bintana ko. Tiningnan ko lang yung mga bituin. Pag kasi malungkot talaga ako, ganun lang ginagawa ko. kahit papaano naman napapangiti ako :)

Yung buhay ko almost perfect na eh.

Sabe nila maganda naman daw ako.

Mabait.

Matalino.

Marami akong kaibigan, pero si shane lang talaga yung lage kong kasama.

I have a happy family.

Yung mga gusto ko, nabibili at nakukuha ko.

Pero may kulang padin eh :(

Nafeel niyo na ba yun?

Yung feeling na, you are longing for someone, na hindi mo alam kung kelan darating sayo.

sabe nila, "Love has it's own time."

Alam ko naman yun, at sabe ko nga kay God. Never akong mapapagod sa paghihintay.

Pero, sa ngayon, napapagod na akong umasa at masaktan.

Crush ko si Josh oo. Pero hindi ko alam kung  bakit nararamdaman ko to.

Ayokong aminin sa sarili ko na inlove na ko.

Kung mayroon lang talagang darating na iba.

Na magpaparealize sakin na ..

"Love is worth the wait."

Naluluha ako habang nakatingin sa stars pero at the same time nakangiti padin :)

Dahil alam ko na balang araw, hindi man si Josh, alam kong darating yung taong nakalaan para sa akin. =)

*Toooooot toooooooot.*

Tunog ng phone ko yan. Hahahaha.

May nagtext, unregistered number.

+639150000000: "Wag ka ng umiyak. You look beautiful when you smile. Goodnight :)"

HUH?

Sino kaya to? At bakit alam na umiyak ako?

--

Short update. I'm so sorry. Hahaha. Bawi sa sususnod na mga chapter. Keep on reading :)