Chapter Thirty Four.

66 5 3
                                    

A/N. Sorry for the late update. Now enjoy :))

CELINE'S POV

Jwu. At ang sakit ng ulo ko. I looked at phone. It's already 11 in the morning. Ako nalang yung nasa kwarto, nagising ako sa lamig nung aircon.

Bumangon na ako at bumaba, pero syempre nagtoothbrush muna ako at naghilamos,  panigurado andoon sila sa hall, malamang kumakain.

"Hi guys, goodmorning." I smiled.

"Hi Celine! Tara na dito kakain na!" -Sara

Lumapit ako at umupo sa tabi ni sara. Nag aalis ng muta! HAHAHAHHA. Bakit ba!

"Maya maya lang aalis na tayo. Ang bilis no? Tapos next week pasukan na naman. Paguwi nga natin mageenroll na ako." -Kyle

"Me too. Sabay na tayo ha?" - Sara

"Nasaan yung iba? Nasan sila shane?"  tanong ko sakanila

"Umalis yung love birds may biniling ulam. Yung iba andoon sa bilyaran siguro. Andoon si Josh celine. Kanina ka pa niya inaantay na gumising." -Kyle

"Teka nga puntahan ko muna sila." tumayo ako at lumabas, pupunta na ako sa bilyaran nung makasalubong ko sila Shane. Kakarating lang at may dalang lechong manok isang galon ng ice cream, softdrinks at kung ano ano pang nasa plastik.

"Bes kakagising mo lang?"

 "Kani kanina pa bes." Tinulungan ko siyang dalhin yung dala dala niyang plastik bag.

"Okay na lahat bes, kakain na tayo tapos after maligo byahe na tayo pauwi."

Nung dinala na namin yung mga pagkain sa lamesa, lahat andoon na. Kaso napansin ko wala si Jarred. Tulog pa kaya? Baka maraming nainom kagabe. Umakyat na kase ako kaagad at pinilit ko ng matulog.

Nakita na ako ni Josh at bumeso saakin. Inaayos din niya yung mga pagkain mga pinggan plato at baso. Medyo busy din.

Lumapit ako kay Shane para itanong kung nasaan si Jarred.

"Bes nasan si .."

"Umuwi na." mabilis niyang sagot.

"Si Jarred ba? Kaninang umaga pa umalis." dugtong niya

"Ah, bakit daw?"

"I don't know. Basta nagpaalam lang saamin. Bes, we have to talk. Marami kang dapat ikwento saakin."

Tumahimik lang ako dahil parang alam ko na kung ano yung dapat namin pag usapan.

Kumain na kami at nag ayos ng mga gamit. Pagkatapos nun isa isa na din kaming umalis. Si Josh padin yung kasama ko sa kotse. As usual, walang nagsasalita saamin. Hindi ko namalayan, nakatulog na pala ako.

"Celine?"  someone's calling me. "Celine? Andito na tayo sa inyo."

Napatayo agad ako at lumingon sa bintana. Gate na nga namin to. Parang ang bilis naman ata ng biyahe namin. Samantalang nung papunta kami ang haba ng binyahe namin.

"Josh pasensya ka na. Buong biyahe akong tulog. Di man lang tayo nakapagkwentuhan." 

"No that's fine. Wait."

Bumaba siya sa kotse at pinagbuksan ako ng pinto. Tapos kinuha niya na rin sa likod yung mga gamit ko. Binaba niya yun sa tapat ng gate namin.

"Mauuna na ko celine, di na ako makakapasok. Nagtext nadin kase si mama sakin. I have to go home. Pakisabi nalang kay tita na nauna na ako okay?"

My Worst Enemy (On going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon