My Worst Enemy (On going)

Chapter Thirty Seven

Josh's POV

Time flies so fast. First Day of school na naman. Not exactly first day, first day ng second sem.

Nakakatamad pa pumasok. Pero excited na ako. Hindi para matuto kundi para makita si Celine.

I never seen her again after namin mag enroll. That was a week ago. I called her phone many times. I tried to send her a message on facebook. I went to their house, many times. Pero wala, hindi ko siya nakita.

I hope today I will see her. And I'm planning to take her out for lunch.

Room 204. Second floor to. Pumunta na ako sa room namin. Wala ng gaanong pagpapakilala agad ang mga professors. Discussion agad. Boring.

Maya't maya ang tingin ko sa orasan. Nagbabakasakaling lunch break na. Sa canteen kumakain palagi sila Celine, for sure makikita ko siya doon.

And finally, after 50 golden and miserable years, nag bell na.

Nagmamadali akong lumabas para magpunta na sa canteen.

Ng makarating ako sa canteen. Hanap ako ng hanap kay Celine pero hindi ko siya makita. Nakatayo ako sa gilid ng pinto sa may entrance. Para kung sakaling makita ko siya, malapitan ko agad.

Something caught my attention nung may narinig akong mga babaeng nagtatawanan, I knew it was Shane and Celine.

Pumasok sila sa loob ng canteen, hindi agad nila ako nakita kaya hinawakan ko braso ni Celine.

"Hi Celine."

Halatang nagulat siya. "Ohh Josh. Hi?"

"Sabay tayo maglunch Celine?" Direct to the point na. Wala ng liko liko.

"Ahhh. Ehhh. Sorry Josh, pero sa labas kami kakain ni Shane e dba shane? Uhm, bibili lang ako ng inumin dito. Sensya ka na."

"Sabay na ako sa inyo. May dala naman akong sasakyan."

"Uhm Josh, may paguusapan din kase kaming mahalaga eh. At saka, may dadaanan pa kami. Next time nalang siguro Josh, sensya talaga."

"Sure, no problem." I smiled.

"Mauna na kami ha?" she smiled. sabay hila kay shane. "Bes ano ba tara na!"

Then they left. Ni hindi na nakabili ng tubig na sinasabe niya.

Something changed.

Celine's POV

"Bes ano ba problema mo? Ikaw tong nagmamadaling magpunta sa canteen, tapos biglang sa labas tayo kakain?"

"Sorry na. I'll explain next time."

Wiw.

Muntik na ako don. Nagulat ako nung may humawak sakin. Mas lalo naman nung nakita ko na si Josh.

Di ko alam aliby na sasabihin ko para makaalis doon.

Yes guys, tama kayo, iniiwasan ko si Josh. Ayokong mas masaktan ko siya sa kagagahan ko.

There are times na pumupunta siya samin. Pero pinapasabe ko na umalis ako.

I really want to be friends with him. Nothing more nothing less. Nawala yung special feelings na meron ako para sakanya.

UNFORTUNATELY, napunta kay Jarred lahat. Sa maling tao pa.

Wala akong magagawa, sa kanya ako masaya. All this time akala ko sasaya ako ng lubos pag minahal ako ni Josh. But I'm wrong.