My Worst Enemy (On going)

Chapter Twenty Two

Chapter Twenty Two.

Nakauwi na ko galing kala Lola Agnes. Kakaalis lang din ni jarred kase hinatid niya ako. Aba. Dapat lang. HAHAHAHA!

Past 10pm nadin. Napasarap ang kwentuhan at tawanan namin nila Lola Agnes e. Hahaha. taray! Lola ko na agad.  Hahaha. Feeling close lang. ganern? Hahaha. Ambait niya kase saakin. :))))))

Flashback ..

"Po?" yan lang nasabe ko kay Lola Agnes noong sinabe niyang finally we've eklaboo. Hahahaha.

"Sabe ko, masaya ako at nagkita na tayo sa wakas." putik tinagalog lang e. -_________-

Nagsmile lang ako sakanya.

"Palagi ka kaseng kinukwento saakin ni Jarred. Ikaw pala yung madalas niyang kabangayan iha?"

HINAYUPAK TALAGA TONG JARRED NA TO! PATI BA NAMAN MGA GANON?

Sinamaan ko siya ng tingin. Tapos tumingin lang siya sa may kisame. Nangaasar talaga ehh.

"At saka iha. Ikaw pala yung sinasabe niya sakinh matagal ng .."

"MATAGAL KO NG GUSTONG LUNURIN. DIBA LA?" Pagepal ni unano. "Ay andito na yung pagkain. Tara. Kain na muna tayo."

Tapos non kumain na kami. Busog lusog e. Hahahahaha.

Tapos kung ano ano mga napagkwentuhan namin habang kumakain. Lahat ng kalokohan ni Jarred noong bata pa siya. Cooooool. Inborn pala pagiging sira ulo nito ehh. Hahahahaha!

After kumain. Nag stay lang kami sa may sala. Tapos kwento ulet. Tiningnan namin yung mga photo album. Mga picture ni Jarred noong bata.

"Nako celine. Ito yung picture na gustong gusto ko siyang kuhanan ng litrato pero tinatakbuhan ako at nagtago sa ilalim ng mesa."

"HAHAHAHA. La. Ang panget niya jan! Hahahahahhaa. Ang liit."

"Tss." Yes! Naaasar na siya. Hahahahahaha :)

Tapos nilipat ni Lola sa kabilang page yung photo album.

Pero yung mukha ni Lola na kanina ang saya saya, napalitan ng lungkot. Kahit na nakangiti padin siya. Ramdam kong di siya okay. Dahil nakikita ko sa mga mata niya.

Tapos nung tiningnan ko yung picture na nasa album. Pangko pangko niya si Jarred tapos may isang lalake siyang kasama. Asawa niya siguro. Masaya sila. Parehas nakatawa.