Wstałam i pędęm pobiegłam do łazienki.Już wiem co to są tak zwane "poranne mdłości".Nim się obejrzałam Adam kucał obok mnie i trzymał mi włosy.
Podeszłam do zlewu i umyłam zęby.
-Wszytko dobrze?
-Już jest ok-powiedziałam gdy już moje zęby były umyte.
-Jest 7...
-Nie musiałeś wstawać kochanie
-Musiałem.Bałem się że cos ci sie stało lub cos...
-Kocham cię
-Ja ciebie tez...i nadal nie wierze że-położył dłoń na moim brzuchu-tam jest nasz robaczek
-A ja nie wierze że nie bede miała wodospadu krwi przez 9 miesięcy-zaśmiałam sie i wyszłam z łazienki.Usiadlam na łóżku,a chwilę później Adam znowu znalazł się obok mnie.
-Która jest godzina?-zapytałam bruneta.
-7:30...śniadanie jest o 9:45...a plan na dzisiaj to...to wyjście z widzami na miasto i pozwiedzanie.Potem jakaś restauracja i wracamy do hotelu.
-Zwiedzanie!!!-krzyknęłąm jak mała dziewczyna przez co Adaś zaśmiał się i mnie przytulił.
-Jesteś głodna...lub coś chcesz?
-Spokojnie zaczekam do śniadania...nie martw się-lekko musnęłąm jego wargi lecz z chwilą przerodziło się to na namiętny z miłością pocałunek
-Uuuuuu widzę,że przeszkadzam-zaśmiała się Justyna która teraz znajduje,się w naszym pokoju.
-Nie przeszkadzasz-zeszłam z łóżka i przytuliłam blondynkę
-Jest 8...za godzinę z Karolem i Olą nagramy jakiś challenge i pytania...nagralibyście z nami?-popatrzyłam na Adama na co on kiwnął jedynynie głową.-Tak...nagramy z wami-uśmiechnęłam się i chwilę jeszcze pogadałam z Justyną.
*Oczami Adama*
Tak się cieszę,że Roksana mi wybaczyła!Jestem teraz najszczęśliwszym człowiekiem na świecie!Tak ją kocham...znaczy ich.Nie mogę nadal uwierzyć,że zostanę ojcem.Może wcześnie,ale myślę,że jesteśmy gotowi by być rodzicami.Kocham ją i chcę być z nią na zawsze.I tak...chcę wziąć z nią za miesiąc w sierpniu ślub.Mało czasu ale ja zdąże...postaram się by był to nasz najlepszy dzień...
Hey!
Zaczynamy mini maratonik! Dziś dodam jeszcze 2 rozdziały z przerwami ok.1 godzinnymi :) podoba się rozdział??
Do zobaczenia! :)
