Adam sevdi, çok sevdi. Fakat kadın bunu görmedi. Bir gün adam dikildi kadının karşısına: Seviyorum, sonsuzluk kadar seviyorum, dedi. Kadın güldü, inanmadı. Adam inandırmak için her şeyi yaptı. Sonra kadın düşündü, düşündü. Kadın düşündükçe adam umut...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir yaranın iyileşmesi için havaya ihtiyacı vardır. Kırgınlıklarımız da böyledir, içimize atmak değil, anlatmak, dertleşmek merhem olacaktır. Ama ben yaşadığım her bir anı taze kalsın diye içimde tutuyordum yaraları. Onları biri görecek diye ödüm kopuyor, yüreğim ağzımda dolaşıyorum. Fakat bu demek değil ki ben anlatmadığım için dinlemeyeceğim. Dinlerim, yarası olan her insanı dinlerim. Yarasını insanlara gösterebilecek kadar güçlü olduğu için ona hayranlık duyar, kendimden iğrenirim.
Şuan kapımda durmuş, yıkılmış görünen, nefret ettiğim adamı dinleyemezdim bir tek. Bir tek ona sağırdı kulaklarım.
'' Yalan söylediğim her saniye için özür dilerim. Ama dinle beni, anlatayım sana gerçekleri. ''
Bir onu duymak, hissetmek istemezdi kalbim. Bir tek onun yaralarına sızlamazdı yaralarım. Ve ben bir tek onu bu kadar yok sayabilirdim. Ve ilk kez iki insan birbirine bu kadar imkansız olabilirdi.
'' Özür dileme; sen busun, bu kadarsın ve ben bunu zaten bildiğim için geçiştiriyorum. Ağzınla kuş tutsan onu uçururum, sana o kadar yokum. ''
Sözlerim, Ezel'i yaraladığı yerden yaralasın istedim. Olmayacak bir yalana kendini inandırmasın istedim. Evet, acımasız olabilirdim. Ama hayat bana bunu öğretti. Acımasız bir dünyada acırsan, acınacak hale gelirsin. Ve benim nefes alıp verirken en son istediğim şeydi acınmak.
" Göğüs kafesim daha önce hiç bu kadar ağrımamıştı. Senin beni bu kadar kıracağını tahmin etmemiştim. "
Yaraları olan bir insan, diğer insanları çok çabuk yaralayabilirdi. Aldığı yaralar ile nasıl yaralar açacağını çok iyi bilirdi. Bende artık bu konuda uzman sayılırdım. Dilimin kemiği yoktu, insanları hiç düşünmeden kırabilirdim.
'' Daha fazla kırılmak istemiyorsan git kapımdan, hayatımdan. ''
Yanlış bir şeyler vardı, o şuan bana bakarken ondan nefret etmem gerekiyordu, acımam değil. Eminim o da ona acımamdansa nefret etmemi isterdi. Zihnim tüm söylediklerinin yalan olabileceğini haykırırken kalbim içten olduğunu haykırıyordu. Ve ben her zamanki mantığımla hareket edecektim. Kalp ile işim olmazdı benim.
