Verliefd? Nee. Of toch? [VOLTOOID]

5: Liv

Hopelijk gaf Zoë het door.
Ik heb hulp nodig.
Waarom deed ik dit dan ook?
Ik ben zo dom he.

"Liv? Ben je hier?" Vraagt een bekende stem.
"Ik ben hier, Nina..." Zeg ik en maak de deur los en stap naar buiten.

Mijn hele arm zit onder de schaafwonden en bloed.
"Wat is er gebeurd?" Vraagt Nina en pakt een stukje papier, maakt dat nat en legt het op mijn arm.
"Kan ik niet zeggen. Ik kan niet zeggen wat d'r is gebeurd." Zeg ik.

"Ach meisje toch...heb je dit zelf gedaan?" Vraagt Nina...ik kijk op,
Ik schud ongeloofwaardig mijn hoofd. "Heb ik niet zelf gedaan." Zeg ik.

Nina zoekt in mijn tas.
Ze vind een extra etui.
Nu ben ik er geweest.
Nina maakt de etui open, mesjes van puntenslijpers.

"Wat heeft dit te betekenen?" Zegt ze.
Ik durf haar niet aan te kijken.

"Niks, het betekend niks." Zeg ik.
"Liv, je moet hier mee ophouden. Ik weet niet hoe lang je dit al doet. Maar het is niet goed. Waarom doe je dit?" Nina negeert mijn antwoord.

"Ik kan het niet laten. Sorry, mijn leven is alles behalve perfect." Zeg ik dan maar eerlijk. Ondertussen de les al 40 minuten bezig. Het bloed op mijn arm is weg, Nina zit nog bij mij.
"Waarom ben je hier nog?" Vraag ik.
"Liv, je bent mijn beste vriendin. I don't care als ik moet nakomen. Kunnen we samen gezellig terug komen." Is haar antwoord.

"We hebben nog 10 minuten, zullen we gewoon geinig doen en naar binnen lopen?" Zegt Nina in eens.
"Is goed." Ik wilde die extra mesjes in mijn tas doen, maar Nina pakte hem af.

"Dat gaat naar de prullenbak."

Ze loopt richting de prullenbak in de muur. Die gaat naar beneden, de kelder, een speciale afval ruimte.
Ze houd de etui op de kop boven die afvalbak, alle mesjes, 3 maand sparen. Helemaal weg.

"Nu heb ik niks meer." Zegt ik.
"Klopt, en nu naar Duits." Zegt Nina en pakt mijn arm beet.

We lopen Duits in, het eerste wat we te horen krijgen is niet bepaald vriendelijk.

"Liv, Nina...ik ben veel van jullie gewend, maar 50 minuten te laat...ga je melden bij de directeur."

"Is goed meneer." En ik smeet die deur met een vaart dicht.
We lopen met z'n tweeën naar meneer plom, de directeur. We kloppen aan en gaan naar binnen.

"Dames, wat verassend waarom zijn jullie hier?" Vroeg meneer Plom.
"Ik kwam de laatst 10 minuten opdagen bij Duits. Samen met Nina. Ik had problemen," zei ik tegen meneer.

Meneer keek ons aan, hij keek naar mij, en naar Nina, dit gaat zo 29 seconden door.

"Jullie krijgen een waarschuwing. Jullie mogen òf, het plein gaan schoonmaken om 4 uur, of jullie komen 2 dagen na." Zei meneer.

Nina en ik kijken elkaar aan, "nablijven!" Zeggen we in koor.
"Is goed dames. Ik schijf op een briefje dat wanneer jullie komen." We knikken allebei.

Nog geen 5 minuten later lopen we het kantoor uit met een briefje in onze handen.

Liv, Nina,
Maandag, 1 uur nablijven. Lokaal: E304
Donderdag, 1 uur nablijven, lokaal: X560.

Meneer Plom.