Verliefd? Nee. Of toch? [VOLTOOID]

28: Liv

Lucas en ik hebben gepraat.
Over van alles en nog wat.
Lucas is echt leuk, ik denk dat ik weer verliefd ben op hem.
Maar ik ben ook verliefd op Nina, of, die vind ik leuk.

"Hallooo, Liv ik vroeg je iets." Zegt Lucas.
"Huh?!" Zeg ik.
"Ik vroeg wanneer je hier naar school gaat."
"Geen idee, Julian moet me nog inschrijven." Zeg ik.
"Zin om naar huis te gaan?" Vraag ik.
"Niet echt. Ik wil samen met jou zijn." Zegt Lucas.
"We hebben elkaar inderdaad nog wat dingen te vertellen." Zeg ik. "We doen de boodschappen naar huis en we gaan naar een vijver. Of gewoon lopen." Zeg ik.
Lucas lijkt het er mee eens te zijn.
Zo'n schatje.

Ik en Lucas zijn naar huis geweest.
Julian, Stefan en Nina zijn er nog niet.
Vreemd. Ik heb de boodschappen naar huis gebracht en weg gedaan, nu loop ik naast Lucas.
We gaan op een bankje zitten bij een meertje.

"Ik was echt kapot toen je wegging. Ik was echt verdrietig." Zegt Lucas.
"Ik vond het ook niet leuk. Ik miste jou, Kim, en de rest." Zeg ik.
"Ik kan nog niet geloven dat je nu naast me zit." Zegt Lucas en geeft mij een knuffel.
"Ik ben hier, ik ga niet weg. Ik zal opnieuw je beste vriendin worden." Zei ik lachend.
Lucas moest ook lachen.
"Deal. Maar ik heb geheimen, ik durf het alleen niet te zeggen. Ik ben 19, net. In 2 jaar is er enorm veel gebeurd." Zegt Lucas.
Ik kijk hem verbaast aan.

"Na onze vriendschap, dus toen je weg was gegaan. Had ik een andere 'beste vriendin' maar ik had het idee dat ze me niet serieus nam. Ik durfde mezelf niet te zijn.
Ik had een paar maanden een relatie met een jongen. En ik ben een keer blijven zitten." Zegt Lucas.
"Waarom zocht je geen contact? Zoek me op Google, of iets. Zodat we konden Skypen. Ik had het druk met school." Zei ik.
Ik was ook druk met school. Vwo 3 & 4 waren de moeilijkste jaren die ik ooit heb gehad.
"Dat deed ik. Ik kon alleen niks vinden. Geen adres, zelfs Kim had niks. Je had je nummer verandert en Facebook verwijdert, ik kon je nergens vinden." Zei Lucas.

"OW, ja ik had mijn nummer verandert om diverse redenen. Jij kan niet goed overweg met Kim?!" Vroeg ik verbaast, "ik dacht dat je er geen moeite mee had. Maar je mag haar niet?!"

Lucas kijkt getreurd en knikt zacht.
"Sorry, ze deed me te veel aan jou denken. Ik nam afstand van haar. Doe ik nog trouwens." Zegt Lucas.
"Maar waarom?" Vraag ik nogmaals