Verliefd? Nee. Of toch? [VOLTOOID]

13: Stefan

We zijn eindelijk thuis. We zitten met z'n 4'tjes op de bank. Julian heeft chocolademelk warm gemaakt voor ons. Julian is zo lief. Hij is begripvol, schattig en knap.

Ik weet toevallig van mijn zusje dat ze zelf lesbienne is. Niemand weet dat hier.
Onze stad is soort 'anti homo'. Echt stom. Ik ben gestoken, in mijn buik. Ik heb een litteken.
Julian weet het, ik heb hem nog niet laten zien.

"Julian, weet je nog dat ik zei dat ik een litteken heb? Ik zou hem thuis laten zien weet je nog? Willen jullie hem nu zien?" Vraag ik.
Iedereen knikt.
Ik trek mijn shirt uit.
Er is een litteken van mijn rechterborst naar mijn linker heup.

"O, my god." Zegt Liv.
"Jemig. Wat een klootzakken." Zegt Julian.
Ik krek mijn shirt weer aan.
"Ik ga niet graag zonder shirt, als ik ergs ben. Maar als het moet doe ik niet moeilijk." Zeg ik tegen iedereen.
"Ik heb ook een litteken." Zegt Nina.
"Stefan. Help me eens."
Ik help met haar shirt zodat haar rug te zien is.

"Dit deden ze omdat ik mijn broer hielp." Zei Nina.
"Wat een gewelddadige stad hier, bij ons. Waar ik woon is dat niet zo." Zei Julian.
"Hier echt heel erg die homo haat." Zei ik. "Ik heb altijd gezegd ik wil hier weg." Zei Nina. Ik knikte, ik wou dat ook.

"Ik kan een goedkoop appartement fixen voor jou en Nina. Liv kan bij mij wonen. Jullie kunnen naar de oude school waar Liv op zat en ik nog op zit." Zei Julian.

Ik kijk Nina aan, "we moeten even overleggen met onze ouders." Zei ik. "Zullen we nu gaan slapen? Het is half 3 in de avond of ochtend." Stelde ik voor. Iedereen was het er mee eens.
Ik ging met Julian in een bed, en Nina en Liv in een bed.

Na een goede nachtrust werd ik om half 11 wakker. Julian was al in de veren.
Hij zat aan mijn bureau, hij had een potlood vast en tekende waarschijnlijk.
"Goede morgen." Zei ik met een vreselijke ochtend stem.
"Goede morgen. Lekker geslapen?" Vroeg Julian.
"Ja zeker. Hoe lang ben jij al wakker? Zijn onze zusjes al wakker?" Vroeg ik.
"Sinds 10 uur ben ik wakker. Geen idee of Nina en Liv al wakker zijn." Zei hij en ging verder met tekenen.
"Wat teken je?" Vroeg ik.
"2 jongens en 2 meisjes die zoenen." Zei Julian.

"Hoe reageerden je ouders op het feit dat je gay bent?" Vroeg Julian.
Die vraag overviel me.
"Niet goed, mijn moeder accepteerde het. Mijn vader niet. Hij is nu wel meer akkoord dan vroeger. Maar als nog." Zei ik.