Verliefd? Nee. Of toch? [VOLTOOID]

45: Liv

Ik hoor stemmen, ik wil bewegen, maar het lukt niet.
"We moeten overleggen wat we met haar gaan doen." Hoor ik een onbekende stem zeggen
Ik voel allemaal snoertjes en draadjes aan mijn arm.

Ik wil hier weg.
"Dit meisje moet geopereerd worden aan haar polsen!" Zegt een bazige stem.
"Is goed meneer, ik breng haar onder narcose." Zegt een lieve meisjes stem.
Ik voel een prikje en ben weg.

4 uur later,
Ik word wakker, ik doe mijn ogen open en ik zie een paar zusters,
"Hoe is het meisje?" Vraagt een meisje met blond lang haar.
"Ik heb pijn, en ben moe...wat is er gebeurd?" Vraag ik zwak.
"Je hebt je polsen door gesneden, en je hebt veel bloed verloren." Zegt het meisje.

Ik val in slaap, ik ben duizelig en moe.
Ik word wakker gemaakt door een meneer,
"We hebben wat eten voor je." Zeg hij.
"Dank u wel meneer, wanneer zie ik mijn vrienden weer?" Zeg ik.

"Als je genoeg herstelt bent." Zegt hij en geeft mij een bord, 2 stukken brood met jam.
Ik heb echt geen honger, maar eet het wel op.
Ik heb er een half uur tot een uur over gedaan.

Er word op de deur geklopt, 2 dokters en 2 andere mensen.
"We hebben 2 mensen die je willen bezoeken."
"Jullie hebben niet lang, ze moet rusten." Zegt de meneer.
Julian en Stefan komen binnen.
"Wij doen een kwartier en Yannick en Nina een kwartier." Zegt Julian.
"Zijn jullie samen?" Vraag ik.
Stefan knikt.
"Schattig." Zeg ik.
"Waarom deed je dit?" Zegt Julian, en kijkt me bezorgt aan.
"Ik haat het hier. Dat weet je toch?" Zeg ik.
"Ja oke, maar waarom je polsen door snijden?" Vraag mijn broer.
Ik weet het niet. Ik haal mijn schouders op.

Het andere kwartier komen Yannick en Nina er aan.
Het half uur is voorbij.
Ik heb rust en ga slapen.