1: Liv

423 14 5
                                    

Ik wordt wakker van de wekker, pff, het is 7:00 uur s'ochtends. Veel te vroeg. School begint om half 9. Op mijn vorige school begonnen we om 9 uur.

Ik pakte wat kleding uit de kast en trok het aan. Ik liep naar beneden, hoe kan het ook, mama en papa zijn nooit thuis s'ochtends. Ik smeerde mijn brood voor nu en voor mee naar school. Ik mis mijn broer. We fietsen samen naar school, en naar huis.

Ik kom op school aan en ik loop richting de klas. Ik ga dit keer apart zitten, en plug mijn oortjes in, ik wacht tot Geschiedenis begint.

"Goede morgen dames en heren, pak jullie boeken en pak pagina 34 voor je, de Franse revolutie." Zei meneer van geschiedenis. Ik zit nu al een paar maand op school, en ken geen enkele naam uit mijn hoofd, op een of twee leerkrachten na.

Nina kijkt naar me, ik kijk terug, "in de pauze, buiten zitten." Fluistert ze, ik knik. Ik wist altijd wat ze bedoelde. Ik was goed ik lip lezen. Gelukkig was het bijna pauze. Nog 20 minuten. Nog even opletten dus.

Les geschiedenis was voorbij, ik ging naar onze plek toe. Ik zag Nina ook aankomen. Ik ben lesbienne. Ik houd het nog geheim. Ik ken haar 2 jaar, ik vind haar best leuk. Maar tot nu toe just friends.

"Heey Liv. Wil je na school lekker shoppen? En daarna terrasje pakken of zo iets?" Vroeg Nina aan me. Ik knikte en we aten ons brood op. "Zometeen naast mij zitten?" Vroeg ik aan Nina, "ja tuurlijk, zoals altijd toch?" Zei ze, daar had ze gelijk in. Ik knikte.

In de volgende les, genaamd levensbeschouwing, dodelijk saai. Ik zit een beetje te tekenen in op een lege pagina in een schrift. Ik teken 2 meisjes hand in hand, met de tekst, 'everything is love', erbij.
"Mooie tekening. Je kan erg goed tekenen." Zei Nina in eens. "Dank je," zei ik.

Levensbeschouwing was zo saai. Ik viel bijna in slaap. Gelukkig was hierna de les voorbij en kon ik naar huis. Ik zou gaan Skypen met Julian. Ik fietste naar huis. Zoals altijd had ik het voor mij alleen. Je zou denken dat ik op mezelf woon.

Ik app Julian,
'zometeen Skypen?'
Meteen krijg ik antwoord terug,
'Natuurlijk schatje.'
Ik start mijn laptop op en open Skype. Ondertussen maak ik warme chocolademelk.
Julian belt. Ik pak snel mijn drinken en ga zitten voor mijn laptop.

"Hallo zusje, hoe is het met jou daar?" Vroeg hij.
"Niks bijzonders. Mam en pap zijn altijd weg, ik woon praktisch op mezelf." Zeg ik en haal me schouders op.
"Komt wel goed, zodra ik vakantie heb kom ik langs. Is Nina nog leuk?"
Ik knik. "En bij jou? Heb jij al een meisje?" Vraag ik.
"Nee, jammer genoeg niet." Zegt hij.

Julian en ik Skypen anderhalf uur. Bijna 2 uur. Nina appte ondertussen ook. Of ik vanavond ook in plaats van terrasje pakken, naar de bioscoop wil. Ik zei dat het geen probleem was. Dus dat gaan we zometeen doen.

Verliefd? Nee. Of toch? [VOLTOOID]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu