22: Liv

202 6 0
                                    

Nina en ik gaan voor een donker blauw kort jurkje tot de knieën.
We fietsen naar de stad.
Als we aankomen gaan we naar de NewYorker.
Ik haal altijd mijn kleding bij de NewYorker, en het is uitverkoop.
Nina ziet hèt perfecte jurkje.

Het is een donker blauw, kanten jurkje. Hij eindigt iets boven de knieën.

"Perfect. Echt precies wat we zoeken, is onze maat er?" Vraag ik.
Nina knikt en geeft de juiste maat.
We lopen naar de pashokjes toe.
Ik loop naar buiten. Ik heb hem zelf achter dicht kunnen krijgen.

"Nina, lukt het?" Vraag ik en klop op de deur.
"Nee, krijg de rits niet dicht." Zegt ze.
"Kom maar."
Ze stapt naar buiten en draait zich om.
Ik doe haar rits dicht.
"Dank je wel." Zegt ze.

We bekijken elkaar in de spiegel,
"Heel mooi hoor dames. Ik zou deze doen." Hoor ik van achteren.
"LUCAS!" Zeg ik.
"LIV!" Zegt hij even enthousiast.

Lucas en ik zijn beste vrienden. We weten alles van elkaar. Letterlijk. Hij weet meer dan Kim.

"Wie is dit?" Vraagt hij en kijkt naar Nina.
"Dit is Nina. Ze is hier met mij. We zouden eerst met z'n 4'ren naar Italië gaan maar dat gaat niet door. Maar Liv, en haar broer Stefan, en ik, gaan hier naar school. We wonen tijdelijk bij mijn broer. Tot ze een appartement hebben gevonden." Leg ik uit.

"Waarom gaat Italië niet door?" Vraagt Lucas.
"Omdat opa en oma overleden zijn." Leg ik uit.
"Wacht even. Ik ga even mezelf omkleden." Zeg ik en verdwijn het pashokje in.

Ik ben snel klaar, Nina is nog bezig.

"Waarom ben je hier? Dit is het laatste wat ik verwachtte."
"Julians spullen pakken voor Italië. Mam en pap belden gisteren en zei dat het niet door kon gaan. Vandaag wist ik de reden." Zeg ik.
"OW. Ik ben zo blij om mijn beste vriendin weer te zien." Zegt Lucas.
"Ik ben ook blij." Zeg ik en geef Lucas ene knuffel.

Nina komt uit de kleedkamer.
"Komen jullie?" Zegt ze.
We lopen naar de kassa en rekenen af.
Als we buiten staan zien we onze broers lopen.
Met z'n drieën lopen we naar hun toe.
"Hey Julian, hallo Stefan." Zeg ik.
"Hey hebben jullie nette kleding?" Vraagt Stefan aan ons.
"Ja! We hebben allebei het zelfde." Zegt Nina.
We laten onze jurkjes zien.
"Damn!" Zeggen ze beide.

"Hey Lucas. Hoe is het?" Vraagt Julian.
"Goed. Dit is Stefan. De broer van Nina." Zegt Julian.
Lucas lacht.
"Waarom gaan moeten jullie netjes?" Vraagt Lucas.
"Opa en oma zijn overleden. En we gaan met z'n 4'tjes er naar toe." Zeg ik.

"Zal ik met de heren mee om een net pak?" Vraagt Lucas aan Julian en Stefan.
"Is goed. Doei dames!" Zegt Lucas tegen ons.
"Doeiiiii!" Zeggen wij in koor.

Verliefd? Nee. Of toch? [VOLTOOID]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu