~HER ŞEY BÖYLE BAŞLADI~

Bilen Bilir

Rüyamda gördüm seni. Çok özlemişim demek. O kadar özlemişim ki sesini de duydum, o kocaman elini tuttuğumdaki sıcaklığınıda hissetim, gözlerindeki parıltıyı 2 yıl sonra tekrar gördüm. Gözlerinin o muhteşem yeşil tonunu unutmamın imkanı yok zaten de, bilirsin işte aradan uzun süre geçince yeniden görmek, içime buruk bir sevinç veriyor. En son bıraktığım gibiydi her şey, sesin en son duyduğum gibiydi, kararlılığın yine her zamanki gibiydi. Yaparım dediğin şeyden vazgeçmeyişlerin yerli yerindeydi pek tabi.

Benim yine ayağım taşa takıldı biliyor musun? Sen yine elimden tutup kaldırdın beni. Üstümü başımı temizledin ve sonra bana nasihat ettin uzun uzun. Ben hiç belli etmedim senin nasihatlarını sevdiğimi. Hatta sen daha çok anlat diye bilerek itirazda ettim sana. Sen konuşmanı sevdiğimi anlamış gibi sanki, sürekli benimle konuştun. Ben dinledim, sadece başımı sallamakla yetindim çoğu zaman.

Hayalini kurdum hep. İstediğin gibi bir insan olmanın hayalini kurdum. Başarılıyken görmedin sen beni. Bende buna inat, senden sonra hep bende görmek istediğin başarıya ulaşmak için çaba sarf ettim. Senin hayallerini kendi hayallerim yaptım. Onları benimsedim hiç üzülme. Ben çok iyi bakacağım onlara. Çıtayı hep istediğin gibi yükseklerde tutacağım ve başaracağım. Bana hep aşıladığın inançla başaracağım evelAllah. Sen, sen benim başardığımı göreceksin. Ben gördüğünü göremeyeceğim ama bileceğim bu da yeter bana.

İdeallerin vardı ya, yapmak istediklerin hani. Onlarıda ben yapacağım Allah'ın izniyle. Hiç biri havada kalmayacak merak etme sen. Yalnızca benim bir tarafım eksik olacak belki ama olsun ona da alışırım. Rüyalar varya beni hiç boş bırakmıyorlar ki. Yazmaya da senden sonra başladım zaten ben. Kelimelerde var yanımda yani endişelenme yalnızım diye.

Saat yine geç oldu. Ama biz hep bu saatlerde oturmayı huy edinmiştik, bu sebeple bilirim geç saatleri sevdiğini. Kitap okurdun bol bol. Gece yarısı olmuş veya olmamış fark etmezdi ki hiç. Sen hep okurdun. Ben kitap okumayıda senden öğrendim. Not tutmayıda senden öğrendim. Belki bu satırları bu kadar uzun düzmeyide sen öğrettin bana. Sadece bir şeyi öğrenemedim senden o da elinde olan bir şey değildi, o yüzden boşver. Unut gitsin...

Şimdi aklım sende, bir gün yine uğrarsan sarılmayı unutmayacağım. İnan bana bu aralar sana çok ihtiyacım var hemde çok. En kısa sürede tekrar gelmen ümidiyle...

#43günsonra

Not: Bu bölüm biraz fazla şahsi oldu farkındayım ama siz benim yerime kendiniz koyarak okursanız bunu çözebiliriz. Gelmeyenlere, gelmeyeceklerini bildiklerine, gelip gidenlere...