Toprak üstünü çıkarır iken Leyla odaya girer. Toprağın üstünde sadece bir gömlek vardır ama açılmïştır. Leylanın girdiğini gördüğü an gömleğin düğmelerini geri ilikler ama göğüş kısmı hafif görünüyordur.
L: Kusura bakma doruğa yeni üst alacaktım.
T: Tabi dolap orada.
Leyla dolaptan doruğa bir t-shirt çıkardıktan sonra kapıya doğru yürümek ister ve tam o arada ayağı doruğun yerdeki çantasına takılır. Tam yere düşecek iken toprak gelir ve leylayı tutar. Leyla o panik ile nereye tutunacağını şaşırır ve toprağın gömleğini tutar. Gömlek ortadan yırtılır ve toprağın üst vücüdü ortaya çıkar. Leyla hızlı bir tempoda nefes alıp verir iken Toprak Leylayı izler.
L: Şey.. ben.. (iç ses: Ne diyorsun sen ayol? Toparlan Leyla, siz hala ayrısınız!) Bu çanta nerden çıktı şimdi ayol.
T: Iyi misin?
L: Iyiyim. Sen?
T: Bende.
Leyla toparlanır iken toprak üstündeki yırtık gömleği tam çıkarır ve dolaptan bir t-shirt çıkarır.
L: Neyse, ben çıksam iyi olacak.
Leyla kapıyï kapatır ve çıkar. Toprak hemen gülümsemeye başlar.
L: Allahım gelir gelmez bu çektìğim çile ne? Ama bana da yazık.
Toprak t-shirtünü giydikten sonra çınar arar.
📞Ç: Abi şirkete gelsene.
📞T: Niye aslanum kötü bişeymi oldu?
📞Ç: Yok, aslında kötü birşey olmadı ama bazı dosyalarda imzalarîn gerekli.
📞T: Anladım. Tamam ben üstüme adam akıllı birşey giyip gelirim. Hadi görüşürüz.
Toprak tekrar üstünü değiştirir ve gri bir takım elbise giymiştir. Gömleği beyaz bir renktedir. Toprak defnenin katındaki olan doruğu alnından öpüp çıkar. O sırada Leyla karşısına çıkar.
L: Nereye?
T: Çınar çağırdı, şirkete.
L: Tamam.
T: Niye sordun?
L: Hiç öylesine. Merak ettim.
T: Tamam görüşürüz.
L: Görüşürüz.
Toprak şirkete gider ve odasına girer. Çınar öndeki koltuğa oturur toprakta başkoltuğuna oturur.
T: Çınar hani dosyalar nerde, hemen imzalıyalımda ortalıkta stres yapmasın.
Ç: Burda abi. (Önündeki dosyaları alıp toprağa uzatır)
T: (hem imzalar, hem konuşur) Aslanum şirkette herşeye iyi gidiyo dimi? Yani sorun felan yok.
Ç: Evet abi hatta istekler daha çok çoğaliyo.
T: Hmm bunu sevdim bak.
Ç: Abi, benim az sonra erken çıkmam gerek.
T: Niye, bişey yok dimi?
Ç: Yok, Yeşim ile çıkcaz biraz.
T: (kalemi kenara koyar ve başını kaldırır) Çınar!
Ç: Ne abi?
T: Ģec olmadan yollarınızı ayırın. Yoksa.. (çınar lafını keser)
Ç: Yoksa ne abi?? Yoksa senin gibimi oluruz? Yoksa sonunda ayrılırmïyız? Ben bunları artık duymak istemiyorum abi!
T: Ne diyim ulan! Ne diyim !? Size bu durumda destek olmamımî hekliyorsun he? Sonunda benim gibi olmanı istememi bekleme!!
Ç: Abi? Ben yeşim ile evlencem tamammı?
T: Evlen koçum, sonra bir başına sap gibi kalırsın!
Çınar dayanamaz ve sinirli bir şekilde şirketten ayrılır. Toprak çok sinirlidir. Ağzından ateş püskürüyordur. Kendine hakim olamaz ve mesadakileri yıkar atar.
Akşam olur ve Toprak eve döner. Doruk daha iyi olmuştur. Çınar eve çoktan eve gelmiştir ve sofra hazırdır. Herkes yemeğini yedikten sonra çınar toprağın yanına oturur.
Ç: Bugün için özür dilerim abi ama senin dediğini yapamam.
T: Çınar!
Ç: Abi bırak kurbanın olim bırak da! Ben buraya aramız açılmasın diye geldim. Başlama yine.
T: Iyi. Ozaman sen haklısın demene az kaldı.
Herkes odasına gider ve uyur. Aradan bir hafta geçer ve çınar ile toprak tekrar barışmıştır. Yeşim ile çınarın ilişkisine anlayış gösterir. Leyla ile Toprağın arasında hep istenmedik küçük yakışmalar olur ama leyla bunları ertesi gün tribi ile hep bozar.
Ikisi normal bir gün geçirir. Toprak işe gidip gelir. Leyla ise evde Doruk ile uğraşır. Ve yine akşam olur herkes yemeğini yer ve odasına geçer. Dorukda uyumuştur. Toprak geceliklerini giyer ve lavoboya girer. Çıktıktan sonra leyla yanına gelir ve kolundan tutup odasına çeker. Toprak şaşkındır.
L: Ne zaman gitmeyi düşünüyorsun Toprak?
T: Ben hiç bir yere gitmiyorum Leyla. Boşuna bekleme.
L: Sen gitmezsen ben doruğu alıp gidecem!
T: Denesene bi leyla sıkıyorsa desene!
L: Ozaman git, dengemi bozuyorsun be adam! Hiç kimse senin yüzünden mutlu olamiyor! Çınara bir bak başında nasılda çocuğu sıktın ancak şimdi rahat edebiliyor sevdiği kadını ile! Sen sevdiğin her insanı sıkıyorsun anlamiyormusun?
T: Onlar hiç kendilerini yormasınlar, ben nasıl davranırsam davraniyim onlar bana katlanacaklar.
L: Ben katlanmak zorunda değilim! Dengemi bozuyorsun!
T: Katlanmalısın. (Leylayı duvara yaslar)
L: Hayır değilim. Ben senin hiç birşeyinim, sen pes edip arkanı dönüp gittin!
T: (sinirlenir, bağırır ve elini yumuruk yapıp duvara vurur) Benmi pes edip gittim?? Benmi seni boşadım ulan!! Benmi arkamı dönüp gittim??!! Leyla sen beni boşadığın gün hemen istanbula gittin ulan! Boşanmak yetmiyormuş gibi oğlumu benden alıp kaçtın!
L: Ozaman demekki sen benim hiç birşeyim..
Toprak leylanın çenesini tutup susturur
T: Sakın! Sakın o cümleyi bitirim deme sakın!!
L: Bîrak!
T: Haklısın bırakim. Bu senin istediğin tek şey demi. Benim seni rahat bırakmam. O boşandığımîz günden beri istediğin tek şey bu dimi? Tabi haklısın. Git. O günki gibi korkakca kaç. Yapabildiğin tek şey bu.
L: Ben korkak değilim anladınmı! Buna sen beni zorladın!
T: Leyla! Sen bizim aşkımızı ezip gittin! Onca senenin uğruna bizi bizden vazgeçirdin! Bi o zamanki halimize bak ve şimdiki halimize bak! Biz eskimişiz be. Benim hatunum nerde hani? Bana hala tek hücreli dediğini biliyorum.
L: Ben..
T: Boşuna lafı geveleme. Doruk dedi. O çocuk orda ne halde. Hepsi bizim yüzümüzden!
Toprak istemeden bir gözyaşı akıtır.
Leyla toprağın gözyaşını silmek isterken toprak leylanın elini tutar.
T: Bırak. Bunu anca benim hatunum yapabilir.
Bölüm sonu
