Lost Memories TEEN WOLF Dutch

hoofdstuk 7

De volgende dag staat de mysterieuze klasgenoot op Bell te wachten bij haar kluisje. Ze loopt snel naar hem toe en omhelst hem. Ik stoot Scott aan. 'waar praten ze over?' Scott concentreren zich en probeert te luisteren naar wat ze zeggen.

'het zou me een eer zijn als je kon'

'ik zou ook heel graag willen, maar ik heb het best druk'

' jah, iemand zoals jij heeft vast veel jongens achter zich aan'

'als je daarmee Stiles bedoelt... Ja, ik hang wel veel met hem rond, maar hij is net een broer. Vooral over beschermend' gevolgt door een lach.

'het kan niet zo moeilijk zijn om weg te sluipen tijdens trainingen ofzo?'

'ik weet niet of coach dat toelaat, maar ik kan het altijd vragen. Ik heb n school training. Je kan misschien komen?'

'dat zou leuk zijn, zie je daar'

De jongen geeft Bell een kus op haar wang en loopt door. Als jij ons voorbij wil lopen, hou ik hem tegen en vraag naar zijn naam. 'Brandon' en hij loopt verder. Scott en ik gaan meteen naar Lydia om haar in te lichten. 'ik zou ook naar de training kunnen komen? Dan kan ik met hem praten' 'geweldig idee', antwoord ik en daarmee is dat afgesproken.

Ik heb de hele dag rijkhalzend uitgekeken naar de training en het is eindelijk zo ver. Ik zie Lydia en Brandon praten. Ik kan niet wachten om te weten wat hij verteld heeft.

'hij is goedgekeurd door mij hoor. Het is echt een schatje. En ook nog eens slim en sportief. Hij doet aan atletiek en danst!' Lydia is echt enthousiast over die Brandongast. 'en waarom wou hij afspreken?' huiswerk maken, is dat niet schattig!' ik wil mezelf wel slaan. Lydia is de enige die enthousiast kan doen over huiswerk.
'ze heeft in ieder geval gekregen wat ze wou... coach heeft zomaar toegestaan om trainingen te skippen. Ze omhélsde hem en hij láchte! COACH LACHTE!' Scott knikt. 'toen Danny bezwaar maakte dat niemand anders mocht skippen, snauwde hij dat als we maar half zo goed waren als Izzy dat we ook mochten skippen' Lydia fronst haar wenkbrauwen. 'Izzy?' 'ik was ook verbaast, maar Bell is zijn lieve kleine schatje en daar hoort een lieve koosnaam bij', ik rol met mijn ogen. Ik hoor Isabella achter me lachen. 'we kunnen niet allemaal zo'n schatje zijn he' we lachen. 'niet bij coach', zegt Scott. 'die haat alles en iedereen' 'blijkbaar niet iedereen', zegt Isabella. 'maar ik heb dat effect nu eenmaal op mensen', ze knipoogt naar me en loopt weg. 'oh Stiles!' roept ze nog. 'ik rij niet mee naar huis, ik heb nog iets te doen' 'oke', roep ik terug. 'vast naar Brandoooon' pest Lydia me. 'laten we haar volgen', zeg ik. Lydia kijkt me ongelovig aan. 'dacht het niet.' ik kijk teleurgesteld, maar zet toch geen achtervolging in.

Bell komt een paar uur later thuis met een hoop tassen in haar handen. 'gaan shoppen?' vraag ik. 'had dat gezegt. Ik was wel meegegaan.' Bell trekt een wenkbrauw op. 'jij? Shoppen? Nah, dit moest ik toch even zelf kopen.' en ze loopt naar haar kamer. 'je zou nog versteld staan!' roep ik haar achterna. 'nee toch niet!', is het antwoord. Ik lach. Dat meisje is ongelooflijk. Wat kan ze gekocht hebben dat ik niet zou begrijpen?'