hoofdstuk 2.13

126 6 0
                                    

We lopen zachtjes omheen de schuur naar de deur als we nog een gil horen. Ik wil naar binnen stormen, maar een hand op mijn arm houdt me tegen. Ik kijk naar achter recht in de ogen van Ed. Hij schudt zachtjes zijn hoofd. We kijken door een gat voorzichtig naar binnen. In het midden van de ruimte staan 2 lange palen. Aan een daarvan hangt Lydia en voel de woede weer door me heen stromen. Ik merk eerst niet eens dat er aan de andere paal ook iemand hangt. Een jongen die niet veel ouder kan zijn dan wij. Het lijkt alsof hij buiten bewust zijn is. Naast mij voel ik Ed en Di verstijven. 'Jona', fluistert Di. Okee we gaan dus ook broer 1001 redden. Ik rol inwendig met mijn ogen. Hoeveel broers en zussen heeft Bell ook al weer? We willen net naar binnen gaan als we weer een gil horen. Ik kijk snel naar binnen. Het is Lydia niet en Bell zit veilig in het bos. Opeens horen we aan de andere kant van de schuur geworstel en opeens verschijnt Max in ons blikveld. Met één hand sleept hij Bell mee die half bewusteloos lijkt te zijn. We verstijven allemaal.

'Kom maar tevoorschijn. Ik ben het' roept Max en ik denk even dat hij het tegen ons heeft, maar dan komen er allerlei mannen vanachter hoek en kant tevoorschijn. 'Max! Wat brengt jou hier. Je opdracht is volbracht.' horen we een oude stem raspen. 'Het zou volbracht zijn, moesten jullie de juiste banshee meegenomen hebben' antwoord Max sarcastisch. 'Wat bedoel je Max? Dit is het meisje dat je ons beschreven hebt' raspt de stem weer. Max schudt geamuseerd zijn hoofd. 'Dat meisje is Bell niet. Het is een van haar truttige vriendinnetjes. Ik was helaas vergeten dat er door hun obsessie om er als elkaar uit te zien, verwarring zou kunnen ontstaan' dan lijkt Lydia te ontwaken. 'Sorry? Obsessie? Omdat we ons haar hetzelfde vlechten?' piept ze boos. Ik schud met een glimlach mijn hoofd. echt iets voor haar om over zoiets kwaad te worden. 'Zwijg' raspt de stem en Lydia houdt meteen haar mond. 'Dit is Isabella' zegt Max alsof Lydia niets gezegt heeft. Hij trekt Bell met een ruk naar voor en ze valt op de grond voor hem. 'Bell!' roept Lydia verschrikt uit. Ze begint druk te trekken aan de touwen om los te geraken. 'Laat haar met rust!' roept ze uit. Bell reageert niet op de heisa en blijft naar de grond kijken alsof ze in een trance is.

'We moeten iets doen', fluister ik en ik kijk naar achter naar de anderen. 'Er is niets dat we kunnen doen. Max staat aan hun kant', zegt Di met tranen in haar ogen. Ed wrijft zachtjes over haar rug.

'Sta op' zegt Max in de schuur en we verplaatsen onze blik naar binnen. Hij schopt tegen Bell en herhaalt het bevel. Ze blijft als een standbeeld zitten. Max wil haar bij de haren grijpen, maar een gerimpelde hand houdt hem tegen. 'Kom kom Maxwell. Rustig' raspt de stem. 'Hoe gewilliger ze is, hoe beter' twee mannen komen naar voor en slepen bell naar een paal. Ze wordt aan dezelfde paal gebonden als Lydia. 'Verdwijn nu maar Max. Voor de anderen iets in de gaten hebben.' raspt de stem. 'Maar...' begint Max. 'Verdwijn' beveelt de stem opnieuw en Max loopt weg. Enkele seconden later is hij volledig uit het zicht. 'Jullie kunnen tevoorschijn komen nu' zegt de raspende stem en op één of andere manier weet ik dat hij het tegen ons heeft. 'Snel snel. Ik bijt niet' vervolgt de stem. Even overweeg ik weg te rennen, maar dit is de enige manier om Lydia en Bell te bevrijden. Ik stap door het gat en ik voel de anderen volgen. 'Jullie zijn met meer dan ik dacht' zegt de stem geamuseerd. 'Hmm eens kijken. Diana, Edward, Yoneanthe. Welkom. En wie is de rest van jullie?' de man achter de stem komt uit de schaduwen vandaan en er is maar 1 ding dat ik kan denken: dat kun je niet menen.

Hey daar! Hadden jullie verwacht dat Max slecht zou zijn? En wie denken jullie dat de raspende stem is?
Sorry dat ik zolang ben weggeweest. Ik zal vaker proberen updaten. Pinky swear!
Xoxo

Lost Memories TEEN WOLF DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu