2.20

130 9 2
                                    

Stiles' pov
'Weet je waar ik zin in heb?' vraagt Bell zich luid op af. 'Schaatsen?' vraagt nick. Bell kijkt hem verbaast aan. 'Hoe weet jij dat?' nu kijkt iedereen naar Nick. 'Gokje' hij haalt zijn schouders op. Bell lijkt niet overtuigd, maar ze laat het vallen. 'Wil er iemand mee?' vraagt ze. 'Het is eens tijd voor iets anders dan problemen.' 'ik ga mee' zegt Lydia meteen. Ik glimlach. Natuurlijk gaat ze mee. Ik denk terug aan de eerste keer dat we gingen schaatsen met Scott en Allison. Ze was perfect op het ijs. Ik niet zo... Het koste haar maanden om me normaal te leren schaatsen. 'Wel, het ziet er naar uit dat ik dan ook meega' ik kijk op haar neer. Haar hoofd ligt nog steeds op mijn schouder. 'Yoni en ik hadden al plannen' zegt Scott nerveus. Ik trek een wenkbrauw op, maar zeg niets. 'Ik moet pap nog eens opzoeken' zegt Malia verontschuldigend. 'Ik blijf hier om op de oudste zus te wachten' zegt Bell's grootvader verontschuldigend. Bell kijkt afwachtend naar haar broers en zussen. 'Alsof wij 1 minuut van Bella op het ijs willen missen' zegt Ed in een 'duh'-toon. Hij lijkt voor de hele familie te spreken.

Nadat we overal aan huis gepasseerd zijn om onze schaatsen op te halen en een paar gehuurd hebben voor degene die er geen hebben, staan we allemaal bij de ingang van het ijs. 'Waar wachten we op?' vraagt Bell enthousiast en zij en Lydia glijden het ijs op alsof het niets is. Ze draaien een paar pirouettes en glijden over het ijs alsof het hun tweede natuur is. Brandon volgt Bell het ijs op en volgt Bell in haar bewegingen. 'Is er iets dat die 2 niet kunnen?' mompel ik. Jona kijkt ge geamuseerd aan. 'Voor die Brandon kan ik niet spreken, maar Bell is vrij perfect' lacht hij. De rest van ons gaat ook op het ijs. Is minder elegant, maar we blijven overeind. 'Kom op!' Lydia komt naar me toe geschaatst en neemt mijn hand om me mee te trekken. 'Is hier ergens muziek?' hoor ik Ed roepen. 'Er staat een DJ-stand naast de ring' roep ik terug. 'Stiles!' Bell komt naar me toe geschaatst. 'Ik wist niet dat je kon schaatsen!' Brandon komt naast haar staan en steekt zijn hand naar haar uit. 'Mag ik deze dans van u?' Bell giechelt. 'Alleen als Stiles en Lydia ook willen' ze kijkt ons met stralende ogen aan. Hoe kan je daar nou nee tegen zeggen? 'Best' zeg ik. 'Maar jullie gaan eerst.' Bell knikt.

Na hen is het aan Lydia en mij. waarom heb ik hier in toegestemt? Oh ja, omdat Bell de schattige puppyogen ooit heeft! Ik zucht als de muziek begint.

Als we klaar zijn is Bell stevig aan het klappen. 'Jullie zijn zo goed!' roept ze uit! Is het niet fijn om af en toe je zorgen te vergeten ook al is het maar voor even? De hele dag hebben we geschaatst en gepraat en plezier gemaakt en even, heel even, voelde het alsof we echt gelukkig zijn

Lost Memories TEEN WOLF DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu