MERTUN

15. Bölüm

Medya: Selin

.......

Büyük insanlar, arkalarında büyük izler bırakır demişti babam. Derin yaralar açar, yerlerini dolduran kimsecikler olmazmış. Ama alışırmışsın, herkesin yokluğuna alıştığın gibi. Gidenin yokluğuna da alışırsın elbet. Kim bilir belki gitmesi gerektir. Belki zorundadır. Belki keyfi yerindedir. O mutlu olsun, ben özlesem de bir şey olmaz demek gerekir arkasından. Çünkü gerçekten sevenler böyle yaparlar. Gidenlere üzülmemek gerekir aslında. Belki de geride kalanları düşündüğü için gitmiştir. Kim bilir? 

Her ne olmuşsa biliyorum ki Beril giderken bizi arkasında bırakmadı. Hatıralarını da bavuluna koyup bizimle beraber küçük bir tatile çıktı. Yokluğunu alıştık biz onun, herkesin yokluğuna alışılırdı. Fakat unutulmazdı onun hayatımızdaki yeri. Asla da unutulmayacaktı. Geri dönecek bir gün diyordum. Fakat bu artık bana da pek inandırıcı gelmiyordu. Korkuyordum evet, geri gelmemesinden çok korkuyordum. Ama mutluysa orada, bizi burada düşünmesine gerek yok. O mutlu olsun yeter bizim için. Çünkü en yakın arkadaşlar böyle yaparlar.

......

Can

Eve geldiğimizde hemen odama geçip akşama ne giyeceğime karar vermeye çalıştım. Demek ki sadece kızlar dolabın karşısına geçip düşünmüyormuş ne giyeceğim diye. Artık Peri ile daha yakın olmak istiyordum. En azından arkadaşlığımızı ilerletebilirdik. Peri'den önce bir çok kızı kestiğim olmuştur, ama bu sefer farklı olduğunu bende biliyordum. Farklı hissediyordum. Sanki sadece onu görebilecekmişim gibi. Ben önceden hiç aşık olmamıştım. Dolayısıyla o kelimenin ne anlama geldiğini bilmezdim. Aşk kelimesi benim için Beril ve Eren'den ibaretti. Onlar sayesinde de aşkın acıttığını öğrendim. Ama onların aşkları bir farklıydı sanki. Her ne olursa olsun birbirlerini daima sevecek bir aşktı onların ki. Birde Çağlar gibi olmak vardı tabii ve onun gibi olmak en korktuğum şeydi. Onun kadar güçlü olamazdım ben bir kere. O yüzden küçüklüğümden beri hep hayran büyüdüm ona. Sevdiğini kimseye belli etmezdi o. Ciddiydi. Ve ben hiçbir zaman onun kadar güçlü olamayacaktım. 

''Ne yapıyorsun lan burda?''

Çağlar'ın sesini duymamla irkildim. Bu çocuğun psişik güçleri olmalıydı. İyi insan düşüncesinin üstüne gelirmiş.

''Akşam Metelerin yerine gideceğim. Peri davet etti.''

Karşıma geçip dolaba doğru yaslandı. 

''Mete'den dayak yiyeceğim diyorsun yani.''

Baygın bakışlarımı ona gönderim dolabın kapağını açtım. Bu çocuk beni hep negatif düşüncelere itiyordu.

''Ben Peri'yi sevdikten sonra kimse karışamaz abi.''

Histerik bir gülüşle güldüğünde yarasına tuz bastığımı anladım. Allah'ım bari beynimin ayarı yok dilimin ayarı olsaydı. Bıktım kendime küfretmekten.

''Sen Peri'ye aşık mı oldun?''

Dolabın kapağını kapatıp bende yaslandım. 

''Aslında aşk kavramını bilmediğim için bunu söyleyemem kardo. Ama onu görünce bir tuhafa hissediyorum.''

''Oğlum sen beni gördüğünde de bir tuhaf hissediyorsun.''

''Ya abi dalga geçme ya. Aşkın ne olduğunu bilmiyorum sadece.''

''Madem çok seviyorsun, onu görünce için bir tuhaf oluyor; ee sen aşık olmuşsun kardeşim.''

''Valla mı lan?''