Louis' POV
Ik zit achter mijn piano die in onze slaapkamer staat en speel een paar noten.'Wil je iets voor mij spelen?' vraagt Emma die binnen is komen lopen.'Tuurlijk, welk liedje?' vraag ik.'Jar of Hearts van Cristina Perri' zegt ze.'Is goed' zeg ik.Ik leg mijn vingers op de toetsen en begin te spelen.
No I can't take one more step towards you Cause all that's waiting is regret And don't you know I'm not your ghost anymore You lost the love I loved the most
I learned to live half alive And now you want me one more time
And who do you think you are Running around leaving scars Collecting your jar of hearts And tearing love apart You're gonna catch a cold From the ice inside your soul So don't come back for me Who do you think you are
I hear you're asking all around If I am anywhere to be found But I have grown too strong To ever fall back in your arms
I learned to live half alive And now you want me one more time
And who do you think you are Running around leaving scars Collecting your jar of hearts And tearing love apart You're gonna catch a cold From the ice inside your soul So don't come back for me Who do you think you are
And it took so long just to feel alright Remember how to put back the light in my eyes I wish I would have missed the first time that we kissed Cause you broke all your promises And now you're back You don't get to get me back
And who do you think you are Running around leaving scars Collecting your jar of hearts And tearing love apart You're gonna catch a cold From the ice inside your soul Don't come back for me Don't come back at all
And who do you think you are Running around leaving scars Collecting your jar of hearts And tearing love apart You're gonna catch a cold From the ice inside your soul Don't come back for me Don't come back at all
Who do you think you are Who do you think you are Who do you think you are.
Aan het einde van het liedje begon ze mee te zingen.'Je kan mooi zingen' zeg ik.'Dankje' zegt ze.Emma word gebelt en loopt naar de andere kant van de kamer.Ze trekt wit weg en krijgt tranen in haar ogen.Ik sta op en loop naar haar toe.Ze hangt op en kijkt me aan.Haar ogen staan angst en verdriet.'Wat is er babe?' vraag ik.Ze kijkt naar de grond.Ik til met mijn vingers haar kin omhoog zodat ze me aankijkt.'Emma..wat is er..wie belde je?' vraag ik.Haar ogen staan vol tranen.'De dokter belde..mijn moeder ligt op sterven...ze zeiden dat ze morgen niet meer haalt' zegt ze.Ze begint te snikken.Ik pak haar stevig vast en strijk door haar haar.'Wil je met me mee..naar haar toe..' vraagt ze met trilling in haar stem.'Tuurlijk' zeg ik in haar oor.'Bedankt Lou' zegt ze.'Pak je spullen dan gaan we over 10 minuten weg, ik ga het uitleggen aan de jongens en Manou' zeg ik.Ze knikt en loopt naar de kast.Ik loop de kamer uit en loop naar de woonkamer.'Jongens..Emma en ik gaan naar Londen..haar moeder ligt op sterven en de dokters denken dat ze morgen vroeg niet meer haalt' zeg ik op een zo kalm mogelijke toon.Iedereen word wit.'Ga maar wij leggen het uit aan Paul' zegt Zayn.Emma komt de woonkamer in lopen.'Kom we gaan' zeg ik.Ze knikt.Ik geef iedereen een knuffel en wacht bij de deur.'Succes meid' hoor ik Zayn zeggen.Emma komt aanlopen met een tas.Ik pak haar hand en loopt naar buiten.Ik hou een taxi aan en zeg dat we naar het vliegveld moeten.Tijdens de rit zeggen we niets tegen elkaar.Als we er zijn doe ik de deur van haar open en pak haar hand.'Gaat het weer een beetje?' vraag ik.'Jawel' zegt ze.'We hebben een privévliegtuig' zeg ik.'Oke' zegt ze droog.Normaal gesproken zal ze springen van blijdschap.Maar ik begrijp wel waarom ze zo bot reageert.Ik trek haar naar buiten en sleur haar letterlijk het vliegtuig binnen.Ik pak haar tas van haar aan en leg hem op de tafel.Ze gaat op de bank zitten en ik loop naar de keuken.Ik schenk 2 glazen in.Ik loop weer naar haar toe en zet de glazen op tafel.Ze staart voor zich uit.Ik ga naast haar zitten.'Gaan we het wel redden?' fluistert ze.'We gaan het redden, ik beloof het je' zeg ik.Ze leg haar hoofd op mijn schoot en begint te huilen.Ze hielt zich vanmorgen sterk maar nu breekt ze echt.'Ik hou zoveel van haar, ze deed alles voor mij' snikt ze.Ik streel met mijn handen door haar haar.'Doen jullie de gordels om' hoor ik door een spiecker.Emma gaat rechtop zitten en doet haar gordel om.Als we zijn opgestegen doe ik hem weer af en komt Emma bij me op schoot zitten.'Louis..' zegt ze.'Wat is er sweety' zeg ik.'Ik vind het echt geweldig dat je met me mee gaat, in deze tijd heb ik je echt heel hard nodig' zegt ze.'Ik doe echt alles voor je, jouwn verdriet doet mij ook pijn..je betekend gewoon zo veel voor mij..ik wil niet dat je verdrietig bent' zeg ik.Ze kijkt me aan en knuffelt me.Soms is een knuffel gewoon beter.Als ik de knuffel heb gestopt kijk ik haar aan.'Ik hou van je BooBear' zegt ze.'Ik meer van jou' zeg ik.Zonder haar los te laten pak ik het glas en geef hem aan haar.'Dankje' zegt ze.'Graaggedaan' zeg ik.Na een tijdje landen we in Londen.Ik hou een taxi aan.Ik geef het adres door en zo rijden we naar het ziekenhuis.Eenmaal aangekomen stormen we het ziekenhuis binnen..
Emmas POV
We stormen het ziekenhuis binnen.Ik ben al vanaf kindsafaan bang voor ziekenhuizen. We gaan voor de bali staan.Er zit een vrouw achter.Ze kijkt niet zo vrolijk.'Je komt zeker voor je moeder' zegt ze op één toon.Ik knik.'Ze ligt op B231, dat is 2 verdiepingen hoger de gang door en dan zie je het vanzelf' zegt ze.'Bedankt' zegt Louis.Hij pakt mijn hand.Samen lopen we naar boven.Als we bij haar kamer aankomen klopt Louis op de deur.Hij doet open...en daar ligt ze dan aan allemaal slangetjes.'Mam' fluister ik.'Lieverd' zegt ze.Ik loop naar haar toe en geef haar een kus op haar voorhoofd.'Ik laat jullie even alleen' zegt Louis.Ik knik en dan sluit hij de deur.'Mam..' zeg ik.'Wat is er lieverd?' vraagt ze.Ze schuift op zodat ik bij haar op bed kan liggen.Ik ga bij haar liggen en pak haar hand.'Mam..je bent er altijd voor mij..ik weet niet wat ik zonder jou moet...je bent altijd een steun voor mij..mijn tweede deel..ik kan niet zonder jou mama' zeg ik.'Lieverd aan ieders leven komt een eind..en het is nu mijn beurt..en denk niet van "ze is er niet meer" maar denk aan de momenten die we samen hadden en de leuke dingen die we deden..en je hebt Louis...ik zie dat hij je nooit meer kwijt wil..je bent een deel van hem..hij kan niet tegen jouwn verdriet..daar word hij ook verdrietig van..hij voelt jouwn pijn..maar wat ik wik zeggen is..maak iets van je leven..en leef verder..maar dan zonder mij' zegt ze.Ik heb tranen in mijn ogen.'Ik hou van je mam' zeg ik.'Ik ook van jou lieverd..ik blijf altijd aan je denken..en vergeet niet..ik waak over je' fluistert ze.Ze doet haar ogen dicht en gelijk hoor ik een piep.Is ze nu dood? Er stormen allemaal dokters binnen.'Meisje je moet weg' zegt iemand.Nee ze kunnen me niet van mijn moeder scheiden! 'NEE!!' schreeuw ik.Een van de dokters loopt naar me toe en tilt me op.Ik heb haar hand nogsteeds vast.'JULLIE KUNNEN ME NIET VAN MIJN MOEDER SCHEIDEN!!' schreeuw ik.Ik werk tegen en begin hard te trappen.Maar de dokter is sterk en tilt me naar buiten.'NEE!!' schreeuw ik.Ik begin hard te huilen.Als ik weer neer word gezet hoor ik een het slot op de deur die dicht word gedraait.De dokter loopt weg.Waarscheinlijk haalt ie Louis.Ik draai me om en begin als een gek op de deur te bonken.Ik krijg hoofdpijn van mijn eigen gekreis.Opeens voel ik 2 armen om me heen.'Shhh....Emma...rustig' fluistert Louis.Ik draai me om en geef me over in Louis' armen.'Zzz-ee isss doo-ood' stamel ik.'Ik weet het' zegt ie.Louis tilt me op en loopt met me naar de hal.Hij gaat op een stoel zitten en slaat zijn armen om me heen.Er valt een stilte maar geen ongemakkelijke stilte.'Wacht even' zegt ie.Ik zet me op een stoel en loopt weg.Hij belt met iemand...ik denk met de jongens.'We komen er aan' zegt Louis.Hij loopt weer naar me toe.'Ik heb een hotelkamer geheurd dan kan je het allemaal even verwerken' zegt ie.'Bedankt' zeg ik.Hij trekt me omhoog en loopt met me naar buiten.Hij houd een taxi aan en geeft het adres.Na een paar minuten zijn we er.Het is een reusachtig hotel.'Wow' zeg ik.'Voor jou' zeg ik.We lopen naar binnen en Louis checkt in.Hij krijgt de sleutel van de kamer.Het is op de bovenste verdieping dus we hebben een mooi uitzicht.Als we er zijn doet hij de deur open.Er liggen allemaal rozenblaadjes op bed.'Wow Louis' zeg ik.'Alles voor mijn schatje' zegt ie.Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel.Mijn voorhoofd rust op zijn voorhoofd.'Ik hou van jou' zeg ik.'Ik ook van jou schat' zegt ie.Wat ben ik blij dat ik Louis heb in zo'n moeilijke tijd..
