Louis' POV
Het is nu een week geleden dat de begravenis van Emmas moeder was.Ze wou graag dat ik met haar mee ging.Dus dee ik dat ook.Na de begravenis heeft ze niets meer tegen Manou en de jongens gezegt.Zelf niet tegen mij.Ze zit de hele dag op een stoel voor zich uit te staren.Als ik haar een knuffel geef knuffelt ze wel terug maar zegt niets.Ik voel haar pijn waardoor ik me ook verschrikkelijk voel.De jongens en ik zitten in de auto opweg naar Paul.Hij wou ons ergens over spreken.Alleen ik weet niet waarover.Manou is bij Emma.Ze heeft me belooft om haar weer te laten praten.'Waar zou hij ons over willen spreken?' vraag ik.'Weet ik niet' zegt Zayn.'Zal het ernstig zijn?' vraagt Harry.'Hij klonk niet zo blij aan de telefoon' zegt Liam.Ik kijk naar mijn handen en begin aan mijn nagels te pulken.'Het zal toch niets te maken hebben met Emma?' vraag ik.'Ik weet het niet Lou, we wachten af' zegt Liam.Als we er zijn staat Paul al op ons te wachten.'Kom jongens' zegt ie.We lopen met hem mee naar een kamertje.'Ga zitten' zegt ie.We gaan zitten en we krijgen koffie.'Waarom wou je ons spreken?' vraagt Niall.'Louis het lijkt me beter dat het uit gaat tussen jou en Emma' zegt ie.Ik krijg een boos gevoel op borrelen.'Ook lijkt het me beter dat ze de tour verlaat' zegt ie.Oke nou word ik heel boos.'NOOIT!' schreeuw ik.Ik zie dat Paul schrikt van mijn reactie.'Louis rustig' zegt Zayn.'Louis het lijkt me gewoon beter' zegt ie.Ik spring op.'ALS HET UIT MOET MET MIJ EN EMMA STAP IK UIT ONE DIRECTION, JIJ KAN MIJ NIET SCHEIDEN VAN HAAR, ZE BETEKEND ZO VEEL VOOR MIJ!!' schreeuw ik.Zayn komt naast me staan.'Ik ben het met Louis eens' zegt ie.'Ze horen bij elkaar' zegt Harry die ook naast mij is komen staan.Ondertussen is mijn boosheid een beetje gezakt.'Het moet niet uitgaan tussen hun' zegt Niall.'Ik denk er over na' zegt Paul.'We gaan naar huis' zeg ik.'Ja' zegt Zayn.'Ik bel jullie nog wel' zegt Paul tegen Liam.'Is goed' zegt Liam.Ik loop de deur uit en loop naar de auto.Ik wil achter het stuur kruipen maar Zayn houd me tegen.'Ho, jij gaat niet rijden' zegt ie.Ik knik en ga in de bijreiders stoel zitten.Na een tijdje zijn we thuis.Ik zie dat Manou een gesprek wil voeren met Emma, maar ze zegt niets terug.'Ik heb hoofdpijn, ik ga slapen' zeg ik.Ik loop naar onze slaapkamer en ga liggen.Ik lig te piekeren over alles.Maar naar een tijdje val ik alsnog in slaap.
Zayn's POV
Ik zit op de bank.De jongens en Manou zijn al gaan slapen, behalve Emma en ik.Ik wil haar weer laten praten.Volgens Liam is ze deprisief.'Emma?' zeg ik.Ze reageert niet.'Emma' zeg ik nu wat bozer.Ik zie dat ze schrok van mijn reactie.Misschien moet ik wel even ontploffen en tekeer gaan tegen haar, misschien gaat ze daar wel door praten.'WEETJE JE KAN NU NIETS GAAN ZEGGEN , MAAR JE DOET HEEL VEEL MENSEN PIJN, IK ZIE LOUIS MET DE DAG VERDRIETIGER WORDEN OM JOU, OMDAT JIJ VERDOMME NIETS ZEGT!!!' schreeuw ik.Ze kijkt me met angstige ogen aan.'Ik wil hem helemaal geen pijn doen' fluistert ze.'NOU DAN!!' schreeuw ik.'Ik ga naar Louis toe' fluistert ze.Ik knik en dan loopt ze weg.Het is me gelukt! Ik heb haar weer laten praten, goed van je Zayn!
Louis' POV
Ik werd net wakker.Ik hoorde Zayn tegen iemand schreeuwen.Er word op mijn deur geklopt.'Binnen' zeg ik op een normale toon.Emma doet open en blijft in de deur opening staan.'Louis het spijt me, ik wist niet dat ik je pijn deed' fluistert ze met trilling in haar stem.Omg ze praat weer!'Kom eens' zeg ik.Ik sla de dekens af zodat ze bij me kan liggen.Ze loopt naar me toe en gaat bij me liggen.'Het spijt me zo erg' zegt ze.'Het is al goed' zeg ik.Ik leg mijn armen om haar heen.'Vind je het echt niet erg, ik heb je pijn gedaan' zegt ze.'Ik vind het niet erg' zeg ik.Ze legt haar hoofd op mijn borst.'Ik hou van je Louis' zegt ze.'Ik ook van jou' zeg ik.Wat ben ik blij dat ze weer praat, ze betekend zoveel voor mij.Als zij pijn heeft doet het mij ook zeer...
