Pasion i fshehte [SHQIP]

14.Sleeping with the devil

I know, I know... Short chapter
Sorry🙏 por jam ca e zene me pune se fundmi dhe s'kam shume kohe per te shkruar.
Ky kapitull i shkon MadLand lexoni historine e saj "It's not all about thr wedding", I seriously love her two Alex-s😝
Me shume dashni, J.D.

Ndjeu te ftohtin t'i perçohej neper kembe. U mbeshtoll mire e mire me çarçaf. Ndjeu prezencen e nje trupi tjeter prane vetes. Pa i hapur syte, ende e pergjumur, i preku kraharorin e zhveshur. Nuk u mendua shume dhe i la ca puthje te vogla e ndjellese ne abdominal duke u ngjitur lart e me lart ne kerkim te buzeve te tij. Syte ende i mbante te mbyllur.

Puth me lehte, puth me shume, puth me lart aq sa tashme gjendej perballe fytyres pothuajse te panjohur te italianit te mbremshem, i cili po e shihte me ca sy te zmadhuar nga tmerri.

-Cazzo!-u degjua nje britme ne italisht.

-Çfare mütin?-Aleksis u hodh perpjete e tromaksur nga prania e atij tipit ne te njejtin shtrat me te sajin. U mbeshtoll mire e mire me mbulesa per te fshehur lakuriqesine.

Italiani shkoi doren i nervozuar ne kaçurrelat e erreta. U ngrit menjehere nga shtrati duke ekspozuar trupin mesdhetar perpara Aleksisit. E gjithe kjo e kishte nje te mire- Te pakten po kenaqte syrin!

-Io...Io... Hmm...-filloi te mermeriste italiani pasi veshi xhinset dhe bluzen. -Une... Iki...-mezi foli ne nje anglishte te çale duke bere me gisht nga dera.

Aleksis nuk po kuptonte asgje. Vertet qe mbreme e teproi me alkoolin paksa, por jo aq sa per te mos mbajtur mend se me ke e kishte kaluar naten.

-Grazie!-tha kaçurrelsi para se te linte dhomen.

-Grazie e sat eme!-shau ajo pa u permbajtur.

I thoshte dhe Grazie pale! E pse, per çfare?! Jo,jo, s'kishte mundesi, s'kishte shanc! Nuk e kishte ndare shtratin me ate te panjohur, por me tjeterkend dhe e dinte mire se me ke! Djallin, e si mund t'i harronte ato buze te tulta e mishtore qe kishin zbuluar dhe eksploruar çdo cep te trupit te saj, ato duar te egra, te etura per me shume, ata floke te arte e te mendafshte nen gishtat e saj, syte e medhenj, ngjyra e smeraldte e te cileve ishte errur nga pasioni dhe uria.

"Mallkuar qofsh Diego Hernandez!"

Nuk e beri te gjate, u vesh ne te qindten e sekondes dhe u nis si rrufe per ne vilen e Diegos.

I shperfilli rojet qe nuk e linin te hynte brenda, britmat dhe kercenimet e tyre. Ato nuk pinin uje me te. Te gjithe truprojat e Diegos e njihnin dhe e dinin mire se askush nuk mund ta ndalte. Kur ajo donte diçka, gjithmone e arrinte qellimin e saj.

Si zakonisht, nuk trokiti kur hyri. Pamja e saj e terbuar nuk pati asnje ndikim mbi fytyren e Diegos. Ai po punonte qetesisht ne tavolinen e tij te shkrimit. Shfletonte me ngadale shkresurinat, duke hedhur ndonje firme aty-ketu, krejt i patrazuar nga prania e Aleksisit.

-Je i pacipe, e di kete?-i foli Aleksis pasi i kishte shkuar perballe.

-Çfare kam bere kete here?-pyeti ai shume i qete, pa i ngritur syte per asnje sekonde nga fletet qe kishte nder duar.

-Oh, jo, jo, jo! Mos me bej mua te pafajshmin! Ti e di shume mire se per çfare po flas!-ngriti zerin ajo.

Diego i dha nje shikim te vrenjtur,indiferent, qe thoshte hapur:NUK ME PLAS SHUME!

-Nuk mund te besh me mua ç'te duash dhe pastaj te me fusesh ne shtrat nje te panjohur duke pretenduar se nuk ke fare gisht ne gjithe kete!-shpertheu Aleksis me ne fund.

-Nuk eshte puna ime qe ti i hap shalet mashkullit te pare qe ndesh dhe pastaj nuk mban mend se me ke paĺĺöhesh! -foli Diego duke e pare me ata syte e tij te akullt.

E kaloi kufirin! E mbushi kupen! Aleksis beri diçka qe nje nate me pare s'do te guxonte kurre qe ta bente. Por tani, epo tani... Ca gjera kishin ndryshuar...

E futi doren nen pantallonat sportive qe Diego kishte veshur, i preku ate mikun e ndjeshem qe menjehere u ngrit perpjete nga kontakti me doren e saj dhe ia shtrengoi aq sa Diego nuk e permbajti dot nje tingull te mbytur. Aleksis e pa se si ai shtrengoi dhembet ne perpjekje e siper qe te mos turperonte veten me ndonje psheretime apo renkime te papritur.

Ajo, ende me doren nen pantallonat e tij, ia afroi buzet prane veshit dhe i peshperiti:

-Oh, ti e di shume mire se kush eshte mashkulli i pare dhe i vetem te cilit i kam hapur kembet, keshtu qe i dashur Don, mos i luaj keto lojera me mua, se nuk te shkojne!

-Bere qejf me italianin?-me zor e pyeti ai.

-Oh, nuk e ke idene se sa! Ishte goxha i talentuar si italian qe eshte! Dinte ca stile qe ç'te te them. Do ta kesh paguar mire per te me bere gjithe ato sherbime!

-Mjafton te jesh kenaqur.

-Duhet ta provosh dhe ti ndonjehere me te, ndoshta merrni edhe Aimen. Si latine mesdhetar qe jeni do te shkonit shume bashke, nuk mendon keshtu? -Aleksis preku mjekren mendueshem.

-Ide e mire, vetem se kam nje kundershtim te vogel, me mire te marrin ty ne vend te Aimes, nuk mendon dhe ti keshtu?-u tall ai me ca sy perqeshes.

Aleksis ia pickoi gjenitalin duke bere qe ai te klithte nga dhembja.

-Ne djall vafsh moj femer e çmendur! E kupton qe mund te mos behem me kurre baba tani!

-Me falendero me vone!-tha ajo dhe u ngrit. -Heren tjeter, tregohu me i kujdesshem, ver pak trurin ne pune dhe me drogo qe te mos mbaj mend tere pislleqet qe bejme naten bashke! Eshte e rrezikshme te flesh me djallin!-i shkeli syrin, e puthi ne faqe dhe u largua. La pas nje Diego te shushatur e te pafjale.