Pasion i fshehte [SHQIP]

19.That girl is a god damn problem

Hello ladies and gentlemannnn!

Shpresoj qe ta dashuroni coverin e ri po aq sa e dashuroj dhe une *dancing like a crazy girl*🙈😂
Per te mos folur per ate pjeshken atje lart😍😍 yummy 😋
Anddd....
A huge, big, giant thanks for 5.1K reads and 1.02K votes *cries hysterically from excitement *😭😭😭😭
If you like this shit vote, comment and share.
Me shume dashni, J.D.

-Çfare dreqin ishte ajo? Mund te ma shpjegosh, dreqi e marrte?!- po i ulerinte Aleksis Emanuelit nga ana tjeter e linjes telefonike.

E degjoi bastardin e vogel te qeshte i argetuar.

-Qetesohu Ale!- foli me zerin e bute.

-Mos me thuaj Ale mua, po me trego pse dreqin s'me the me pare per vrasjet e atyre lumadheve?

-Epo... Ishte nje surprize e vogel per ditelindjen e Don Diegos dhe nje shperblim i vogel per gjithe punen tende te lodhshme e intensive. Mora vesh se Don Diegoja na paska vrare mütin italian vetem sepse ishte xheloz per te. Bravo Ale, ke bere goxha perparime. Keshtu vazhdo! Me keto ritme qe po ecen Don Diegoja do te pirdhet brenda muajit.

Aleksis ngeli pa fjale per nje minute.

-Nga e more vesh per Paolon? Une s'te thashe gje,-kerkoi ajo te dinte.

-Hah, Ale, mos mendon se ti je burimi im i vetem i informacionit aty? Tregohesh kaq naive ndonjehere . Ke ende shume per te mesuar vogelushe, megjithese ke bere hapa te medhenj brenda nje kohe shume te shkurter.

-Mos me thuaj mua naive, sepse te dy e dime mire se ç'jam e afte te bej dhe mos u perpiq te ma hedhesh me ato lajkat boshe. Pergjigjmu, pse i vrave vajzat?

-Sepse eshte e gjitha pjese e planit e dashura ime...

U degjua doreza e deres qe rrotullohej. Aleksis mbylli telefonaten ne te qindten e sekondes dhe e fshehu ne xhep. Brenda zyres hyri Riko.

"Mos!"

-Çfare kerkon ketu?-e pyeti ashper ai duke e shigjetuar me nje shikim te eger.

-Ç'te duhet ty se ç'bej une ketu? Mund te shkoj ku te me doje býtha. -bertiti si per te çtensionuar situaten.

Riko e pa me vetullat e vrenjtura pa i thene asgje.

-Sa per informacion, po kerkoja zotin Diego,-tha dhe doli nga dhoma me shpejtesi.

U ndje me e qete kur u mbyll ne dhomen e saj, larg Rikos, larg Emanuelit, larg Paolos se vdekur, larg vajzave te varura atje tej, larg Diegos.

Per here te pare ne gjithe ato jave qe kishte kaluar ne vilat e Diegos, po ndjehej e pasigurte. E pasigurte ne ate çka po bente. Riko e kishte kapur disa here vetem ne zyren e Diegos, atehere kur ajo fliste me Emanuelin per t'i treguar te rejat me te fundit. E dinte qe Riko nuk ishte budalla, heret a vone do te dyshonte.

            Ne njerin prej klubeve te familjes Hernandez, Meksiko, ora dy e mengjesit

-Nuk je e frikesuar nga une?-e pyeti ai duke u perpjekur qe ta trembte me syte qe iu erresuan ne moment.

-E pse duhet te jem?-buzeqeshi ajo, hodhi njeren kembe mbi tjetren, mori goten e veres, e vendosi mes buzeve dhe piu nje gllenjke pa I shqitur per asnje moment syte prej tij.

Ai qeshi djallezisht per pak. Pastaj I shkoi prane, ne nje distance te rrezikshme, ia vendosi buzet prane veshit dhe i peshperiti me nje nxehtesi te frikshme qe u perhap ne tere trupin e saj:

-Sepse une mund te te vras nga momenti ne moment!

Ajo vazhdonte ta shihte ngultazi. As qerpiket nuk i leviznin. Po buzeqeshte me kenaqesi.

-Nuk do ta besh!-i tha atij.

-E pse jo?

-Sepse me detyrohesh!

-E çfare te detyrohem?

-Kete!-dhe nuk priti me asgje tjeter. E mbertheu nga jaka e xhaketes dhe e puthi duke ndjere pasionin t'i perhapej ne çdo qelize.

-Me detyrohesh kete dhe gjithçka tjeter!-peshperiti ajo mes frymemarrjeve te renda.

                              ***

Po putheshin sikur te qe hera e fundit qe do te shijonin buzet e njeri-tjetrit. Po putheshin sikur ishin oksigjeni i nevojshem per njeri-tjetrin. Ai e kerkonte si i marre, e deshironte si i marre sepse ajo joshte erresiren qe mbizoteronte brenda tij. Ajo provokonte ferrin e tij te brendshem dhe pastaj, paturpesisht, luante nje valle makabre me demonet e shpirtit te tij te zi.

Te dy te shkaterruar, te bere per njeri-tjetrin, per te provuar ndjesite jotokesore qe trupat e tyre te etur mbartnin.

Dy mekatare te perlyer ne faje shijonin frymen revolucionare ne buzet e lengshme te njeri-tjetrit.

-Ne zyren time... Tani...-murmuriti ai.

Pa u ndare per asnje çast prej trupit te saj te nxehte, ai plasi deren me kembe. Nuk munden ta çonin me tej ate qe kishin nisur. Riko gjendej aty, ne zyren e tij, ne oren dy te mengjesit. Per hir te Zotit, ishte dy e mengjesit!

Aleksis shfryu e acaruar nga prania e atij mashkulli qe iu prishi planet e mbremjes, ose te mengjesit. Para se te linte zyren, i kafshoi buzen e siperme Diegos, i pickoi paksa mikun e zmadhuar nga ereksioni dhe i peshperiti seduktivisht:

-Me ke nje borxh te madh Diegito!

Dhe u largua duke tundur te pasmet sa majtas-djathas. Diego s'mundi te mos ia shqiste syte deri sa u zhduk ne erresiren e nates. Küçka! E bente qellimisht ate gjene me tundjen e te pasmeve!

U hodh ne divan, mbeshteti koken mbi krah dhe leshoi papritur nje psheretime.

-Bej kujdes Don!-degjoi zerin kercenues te Rikos.

-Per çfare djallin po flet?

-Ti e di shume mire se ç'dua te them.

-Mos me keput dokrra mua, po fol hapur. Ti e di mire qe nuk i honeps dot nenkuptimet!-ngriti zerin duke u ngritur ne kembe ne menyre qe shikimet e tyre te akullt te ndesheshin.

-Ajo... -ia nisi Riko duke treguar me gisht ne drejtimin nga i cili sapo qe larguar Aleksis, -Ajo vajze eshte nje problem i mallkuar! Prej saj s'do te te vije asnje e mire.

-Kujdes me fjalet qe thua Rikito!

-Po perpiqem te te paralajmeroj!

-Per çfare?-bubulliu Diego.

Riko kaloi doren neper floke nga tensioni i krijuar.

Ata te dy nuk ziheshin kurre, te pakten per gjera serioze. Dhe kur ata grindeshin seriozisht... Beje mire t'u qendroje larg po ta doje koken tende.

-Don... Ti e di qe te dua te miren... Çdo gje e them dhe e bej per ty, per sigurine tende vlla.

-Nese mendon sadopak per mua, edhe pe lekuren tende, qepe dhe mbylle kete müt teme!

Fytyra e Rikos mori shprehjen e te dorezuarit. Ishte gati te hapte deren e zyres e te dilte prej andej, kur ndali dhe tha:

-E gjeta serish ne zyren tende sot. Dhe me beso, kete here nuk po te kerkonte ty, por dike tjeter.