The Rebel's Secret

Chapter 55

Bree's POV

Halos tatlong oras akong nagkulong sa kwarto kahit katok sila ng katok ay hindi ko parin sila pinagbukas. Napabuntong hininga nalang ako habang nakatitig sa kawalan. Feeling ko pagod na pagod na ang katawan ko.

Mga ilang minuto ay nakaramdam ako ng gutom kaya napagpasyahan kong lumabas pero laking gulat ko ng makita ko na naman siya sa gilid ng pinto ko sa labas na nakatungo at nakaupo. Halatang nakatulog pero nagising nung narinig niyang bumukas ang pinto. Kunyaring hindi ko naman siya napansin at bumaba na sa hagdan. Ramdam ko namang nakasunod siya sa akin.

Pagkarating ko sa kusina ay kulang nalang ay maglaway ako sa mga pagkaing nakahain sa mesa. Napatingin naman ako sa mga maids sa gilid.

"Ang dami niyo namang niluto at mukhang masarap pa." Nakangiting sabi ko habang iniisa-isang tinignan yung mga nakahain sa lamesa.

"Ah Ma'am Bree. Hindi po kami ang nagluto niyan." Napatingin naman ako sa kanya habang nakakunot ang noo ko.

"Wag niyong sabihin na dumating si Chef Qingzhi? Hahaha! Eh nasa China siya diba?" Naguguluhan pero natatawang tanong ko sa kanila pero pare-pareho silang nakatingin sa likod ko kaya lumingon naman ako.

=_______=

"Anong ngingiti-ngiti mo diyan?! Diba sinabi kong umuwi ka na!" Inis na sigaw ko sa kanya at sakto namang bumaba sila Mom, Dad, Kuya, Jake at Bryan.

"Bree! Ang aga-aga sinisigawan mo si Larenz! Siya ang nagluto ng mga yan para sayo!" Iniwasan kong mapanganga sa sinabi ni Kuya pero iniiwas ko ang tingin ko ng bigla siyang ngumiti sa akin. Tss. Parang aso! Hindi naman masarap yung mga pagkain!

"Oh talaga? Ikaw pala nagluto? Then enjoy eating then. Busog pala ako." Sarkistong sabi ko at tinalikuran sila pero tinignan ako ng seryoso ni Larenz na nasa harap ko. Hindi ko alam pero hindi ko maihakbang ang mga paa ko at napatitig nalang sa mga mata niyang halo-halong emosyon pero mas matimbang ang sakit sa mga mata niya.

"Bree, you need to eat para lumakas ka. Hindi ka pa magaling." Inirapan ko lang siya at tsaka bumalik sa upuan ko. Ayokong makipag-usap muna at makipag-away sa kanya. Tsk!

Nang akma niya akong ipaghihila ng upuan ay inunahan ko na siya.

"As I said earlier. I'm not your responsibility anymore." Sarkistong sabi ko sa kanya at tsaka tuluyang umupo. Alam kong napatigil siya dun pero ilang minuto lang ay umupo siya sa tabi ko habang nakangiti.

"What do you want to eat? Steak? Barbecue? Chicke----"

"Pwede ba?! Kukuha ako kung anong gusto ko! Wag kang salita ng salita diyan!" Inis na sigaw ko sa kanya.

"Yah! Respect the food guys!" Sita sa amin ni Jake kaya hindi na ako nagsalita.

"S-Sorry." Mahinang bulong naman ng katabi ko pero hindi ko na siya pinansin at tsaka kumain.

>>______<<!!

"Masarap ba?" Hindi ko siya tinignan.

"H-Hindi!" Mabilis na sabi ko at tsaka sumubo ulit. Narinig ko naman ang mahinang tawa niya.

"Sabi mo eh." Ramdam kong nakangisi siya kaya naman padabog kong binitiwang ang kutsara at tinidor ko at tsaka tumayo.

"Hindi nga sabi eh! Ang pangit ng lasa! Lahat ng niluto mo!" Sigaw ko sa kanya kaya napatingin silang lahat sa amin. Nakangising napatingin siya sa plato ko at tsaka bumalik sa akin.

"Kaya pala naka-tatlong plato ka?" Natatawang tanong niya.

O//////O!!

"W-Whatever! Busog na ko!" Inis na sabi ko at tsaka dali-daling umalis doon. Narinig ko pa ang mga tawanan nila bago ako lumabas ng bahay.

"Hala ma'am! San ka pupunta?" Habol ng guard pero hindi ko siya pinansin at tuloy-tuloy lang ako sa labas. Kung ganitong kainit ang ulo ko ay ayokong makipag-usap kung kani-kanino!

Nagtungo ako sa Yellow Cab malapit sa amin at tsaka umorder ng pizza at doon kumain! Nakakainis! Hindi pa ako busog eh!

TT__TT

Napairap nalang ako sa mga taong nakatingin sa akin ngayon. Ikaw ba namang maka-pajama ng maluwang at tsaka naka-jacket ng makapal. Sa tingin mo hindi ka pagtitinginan?! Tsk! Wala akong pakialam basta kain lang ako ng kain ng pizza.

"Ew! She's gross!"

"Gosh! Maganda nga ang baboy namang kumain!"

"Ang pangit niyang pumorma!"

"Saang planeta yan galing?"

"Grabe! Hindi man lang inayos ang sarili bago lumabas!"

"Ang sagwa niyang tignan!"

"Yuck!"

"Broken hearted siguro yan hahaha!"

Unti-unti ko namang tinignan ng masama yung huling nagsalita at halos mapalunok siya ng salubungin niya ang  tingin ko sa kanya.

"Bakit pag lumamon broken hearted agad?! Diba pwedeng gutom?!" Sigaw ko kasi nasa may tabing table ko lang sila.

'Eh ano naman ngayon kung broken ako?! Kinginang yan! Bawal na bang kumain ngayon ng pizza pag broken ha?! Bat ang big deal sa inyong lahat ng mga nakikita niyo?! Hindi ba pwedeng sarili niyo nalang ang intindihin niyo kesa ibang tao?! Masyado kayong mapagmalinis! Judgemental! Gusto niyong isupalpal ko ngayon tong mga pizza sa bibig niyo ha?!" Nanggagalaiti kong tanong. Naramdaman ko namang may umakbay sa akin kaya tinignan ko siya ng masama at hindi na ako magugulat ng malaman kong siya to!

"Sorry for her behavior. She's my girlfriend and don't mind us." Mas lalo naman akong nagalit sa sinabi niya. Hindi naman nakapagsalita ang mga babae sa tabi naming table dahil nakangangang nakatitig sila ngayon kay Larenz.

"Don't touch me!" Inis na sigaw ko at tsaka tinanggal ang kamay niyang nakaakbay sa akin.

"What the hell are you doing here?!" Inis na tanong ko sa kanya! Pero sumubo muna siya ng pizza ko bago sumagot!

>>___<<

"I'm here to take back who stole my heart. *wink*" Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya kaya napangisi nalang siyang hinahaplos ang pisngi ko!

"Speechless babe?" He huskily said and touch my lips using his thumb while staring directly into my eyes. Mabilis kong tinabig ang mga kamay niya.

"I don't have time for bullshits! Umuwi ka na!" Iniwan ko na siya doon at tsaka lumabas habang napapamura!

What the heck! Why are you beating so fast again heart! Why are you doing this Larenz?! You're making my life so damn complicated!

"Babe! Wait for me!" Habol niya pero hindi ko siya pinansin at mabalis na naglakad pabalik sa bahay.

Wait for me your ass!

>____<