The Rebel's Secret

Chapter 39

Bree's POV

Argh! It's been a three months nung sagutin ko si Larenz. Yes totally 3 months! Ang bilis ng panahon. Ngayon ay sport fest namin at mukhang nagiging busy kami pareho dahil pareho kaming member ng varsity. Normal nalang sa amin yan as long as loyal kami sa isat-isa. If you're curious about our relationship ay tulad din ng iba siyempre. Hindi naman maiiwasang mag-away, magselosan, nawawalan ng time, hindi nagkakaintindihan at nagsasagutan. Ganyan kamu minsan ata madalas lang yan mangyari pag parehong mainit ang ulo namin. But in the end? We also find ourselves forgive each other.

Ngayon ay naglalakad ako papuntang field dahil doon gaganapin ang laro namin. Taoist University Vs. Trinity High. Kalaban namin ang Trinity High at alam kong magagaling din sila pagdating sa sports. Pagdating ko sa area namin ay naabutan ko silang nagkakatuwaan doon at nung nakita na nila ako ay sabay-sabay silang tumayo para batiin ako.

"Captain kinakabahan ako!" Sumbong sa akin ni Heart kaya tinapik ko siya sa balikat.

"You don't have to be afraid. You want to be a professional Lawn Tennis player right?" Tanong ko sa kanya. Siya naman ay napatango.

"Then don't afraid. You don't have to feel that if you want to achieved your dreams. Have a fighting spirit so that you can win this battle." Ngiti ko sa kanya.

"The best ka talaga ate!" Nagulat ako ng yakapin niya ako pero sa huli ay niyakap ko rin siya.

"Ay captain mag-selfie tayong apat!" Agad naman kaming nag-transform at nag-selfie ng nagselfie. Hindi ko alam pero nakarami kami dun eh! Hahaha.

Maya-maya namab ay biglang umingay dahil dumating na ang mga taga Trinity High. Napatingin naman ako sa mga kalaban namin.

"Eh?!" Gulat na bigkas ko at napatingin naman silang lahat sa akin including si coach.

"May problema ba Xiu?" Baling sa akin ni coach.

"Coach bakit puro lalaki?!" Gulat na tinuro ko yung mga kalaban namin na busy sa pagpeprepare.

"Ay oo. Magagaling yang mga yan kahit lalaki Xiu kaya pakiusap galingan niyo ah?" Makaawa sa amin ni coach. Hindi naman ako nagsalita at pumunta nalang sa locker room para magpalit. Bakit kasi kelangan pang maikli yung skirt eh. Yung pang-kpop yung style. Nakita kong nagvibrate yung phone ko kaya kinuha ko.

From: Babe <3

Hey babe! We're all here at the first bench. We'll gonna watch you. Goodluck and I love you! :*

Napangiti naman ako sa text ni Larenz. Hindi ko namalayang nakangiti ako habang palabas ng locker room.

"Ouch ah!" Inda ko kasi may nakauntugan ako. Inangat ko naman yung tingin ko at mukhang player din siya ng Trinity High.

"Sorry but may I ask kung san yung Cr dito?" Pasimple ko siyang inirapan at tsaka itinuro yung katabi ng locker room. Nagpasalamat naman siya bago umalis. Ako naman ay pumunta sa pwesto nila Larenz.

"Oh babe? Hindi pa ba magsisimula ang game? Baka hanapin ka ng coach mo?" Tanong ni Larenz sa akin. Tinanguan ko naman yung barkada.

"Not yet. Standby daw muna ng 5 minutes bago mag-start." Sabi ko at tsaka tumabi sa kanya.

"Tss. Bakit ba kasi ang ikli ng ganyan niyo!" Inis na sabi niya sa akin. Tss. Isa to sa mga pinagaawayan namin eh. Kesyo daw ang ikli-ikli! Nakikita daw legs ko eh malamang skater skirt eh! =____=