Tatlı Katil ( Kraliçe )

| Sahil |

Miray'ın ağzından

Üstüme giyinirken demirin sert bakışlarını fark ettim sonra ben köye ne için geldiğimi hatırladım tatil için sonra gelirim diye düşündüm - demire dönüp " biz buraya tatil için gelmedik biz buraya kardeşim ile ilgili bilgi bulmak için geldik onu bulacağımız küçük bir umudu almak için yanmış gazete parçasını biri tarafından kurtarılmış olabilir pelin biri onu yaşatmış olabilir" dedim içim de o umut vardı kardeşim yaşıyordu ve bizi nerede olduğunu söyleyebilecek bir bir kanıt bulma umuduyla buraya gelmiştik daha önemli işlerim vardı ondan bile daha önemli ailemde tek kalan kişiydi kız kardeşimdi.

Çekmeceme koymuş olabilirdim ona bakıp o yanmış kağıdı bakıp intikam planları yapıyordum ona sığınıyordum onda umut arıyordum. Ama bir türlü o umut ışığı bana döndüğünü görmedim hep söndü buldum derken ellerimden kayıp gitti - burada bazı işlerim vardı o işleri halledip geri dönecektim evime hem sultanımı görmüş olacaktım oldum da onu özlemiştim.

" akşama kadar zamanımız var bulursun o umut ışığını ama ben senin için üzülüyorum senin stresini atmasını istiyorum hem böyle gitmeyeceksin değil mi" bu ne kıskaç mısın sen hem seninleyim neden bu kadar sahipleyicisin   hem ben evcil değilim Demir.

" evet böyle gideceğim kıskandın mı sen beni" dedim yok canım dedi avucuma anlat kapıda çıkarken engelledi " doğru düzgün bir şey giy" dedi iyiyim dedim kapıdan çıkmayı çalıştım çıkamadım " sana ne dediysem onu yapacaksın" diye bana emir verdi - elimi yanağına koyup değdirdim gözlerini kıstı güldüm ne kadar huysuz bir sevgilisin sen böyle " ben evcil bir kız değilim sevgilim" dudağına yaklaştım küçük bir öpücük kondurup çekildim gülerek kapıdan dışarı çıktım - köyde yaz bambaşkaydı bunu biliyordum o yüzden böyle giymek istedim " bunun devamını bekliyorum kraliçe" dedi güldüm " düşünsene borayla deniz yolunda karşılaşıyoruz"

" sanmam ya olmaz " dedi neden diye sordum bilmem içimden öyle geldi deyince arabaya giderken durdurdum " yürüyerek gidelim hava güzel deniz buradan çok uzakta değil" dedim tamam dedi yanıma geldi nineme öpücük gönderdim el ele yürüyorduk bize görenler sevgili sanacaklardı öyleyiz zaten sonra ayıp diye ayıracaktı ayrılmayacaktık işte öyle sımsıkı birbirimize bağlıyız.

2 saat sonra ...

Deniz yolu üstünde onu gördüm sonra demire " dediğim tuttu sanırım demir" dedi bana ne diye bakınca onları gösterdim arkadaşlarıyla birlikte oradan ayrılıp gidecektim ki bir ses beni durdurdu ve boynumu indirdim " kraliçe ve sevgilisi" dedi demire döndüm " yoksa o demir mi" diye sordu birisi kaçalım işareti verdim başını salladı " Miray söylemişti geleceğini karşılaştık senin en büyük hayranıyım ben" dedi güldüm içimden kraliçenin kim olduğundan habersiz olan boraya, " evet karşılaştık ama kısa süreliğine iki gün sonra dönüyorum yurduma"

" öyle mi ne zaman görüşeceğiz"

" haber kaynağından öğren" dedim denize başka bir yoldan yürüyorduk - ortadan kaybolduğumuz da içime attığım kahkahayı dışarı attım-

" kendini gösterseydin ama beni nasıl bildi"

" bilmem de seni nasıl tanıyorlar emin değilim" sırıttı " bir zamanlar benim dostum olurdu sonrası ondan uzaklaştım" dedi şüphe duyuyorum ama erteledim şimdi.

Elimden kayıp gitti denize doğru ayak bastı " ne yapıyorsun"

" gel hadi su güzel" dedi yanına yürüdüm. Elimden tutup suyun içine girmemi sağladı birbirimizi su attık - ıslandık sonra- önümde eğildi omzumdan tut dedi tuttum " demir ne yapıyorsun " dediğimde çok geçti artık.