Love at First Kiss (EDITING)

Love at First Kiss (12)

DENISSE MENDOZA SORIANO

Nauna akong umalis kay Nathan.
Mas malayo kasi ngayon 'tong tinitirahan namin kaya dalawang sakay pa ang ginagawa ko.

Nakasalubong ko Si Ynna.

"Hi Ynna!" bati ko sakanya.

"Hi!" sumagot din sya. Nilapitan na 'nya ako kaso balik 'sya.

"Wait Denisse! Gusto mo Si Nathan diba?"

"Ha?!"

"Wag ka na ngang magmaangmaangan pa 'dyan! Well maghihiwalay din kayo kasi di ka 'nya gusto at di ka nya magugustuhan. Asawa ka,lang 'nya sa papel!"

Nabigla at sa sinabi 'nya.

Di ako nakasagot. Dahil ang totoo gusto ko na Si Nathan. Nahulog na ang loob ko sakanya kahit malaki kaming nag'aaway.

"Kapag nakita kong gusto rin nya. Sisirain kita kay Nathan. Sakin makikilala yun tandaan mo mas una nya akong nakilala kesa sayo!"

Tama ba ang narinig ko? Pinagbabantaan 'nya ako?.....

Nag'iisip ako habang naglalakad...

Hanggang sa masalubong ko Si Nathan. Kasama si Ynna. Nagkunwari nalang akong walang nakikita.

Pero parang nasaktan ako.
Ako dapat ang kasama 'nya. Kaso...

NATHAN SORIANO

Iniwan nanaman 'nya ako. Nauna nanaman 'syang pumasok. Kahit gustuhin ko many isabay 'sya di pwede. Maraming makakakita samin.

Nakita ko sa Ynna, kaya sinabayan 'nya akong maglakad hanggang sa nakasalubong namin Si Denisse.

Parang umiwas 'sya ng tingin sa amin. Bakit kaya? Nagselos kaya 'sya dahil nakahanap sa braso ko Si Ynna?!

"Nathan, kamusta kayo ni Denisse sa bahay?!"

"Ok naman kami, kahit madalas kami mag'aayos natutuwa parin ako sakanya."

"Gusto mo na ba 'sya?"

"Alam mo, asawa ko na 'sya. Kung magustuhan ko 'sya wala ng masama dun'"

Biglang Nanahimik sa Ynna sa sagot ko. Pero hinayaan ko nalang. Sige Ynna dito na ang klase ko. Mamaya nalang.

Maagang natapos ang klase ko kaya inabangang ko Si Denisse sa labas. Kaso di ko 'sya nakita. Kaya nauna na akong umuwi sakanya.
.
.
.
.
.
Madilim na pero wala pa rin 'sya. Nasaan naman na kaya yun?!

Nag'alala ako kaya kumuha ako ng paying at nagpunta ako sa kanto. Baka nandun 'sya di makauwi dahil malakas ang ulan.

Kaso wala 'sya.... Kaya naupo nalang ako dun at naghintay sa loob ng kotse ko.

DENISSE MENDOZA SORIANO

"Bakit parang nasaktan ako sa nakita ko?!"

Oo nga pala. Kakatapos lang ng klase ko. Nandito ako ngayon sa rooftop ng building. Dito talaga ako nagpupunta simula kapag naiinis at malungkot ako kapag nag'aaway kami ni Nathan.

Medyo madilim na nung bumaba ako. Konti na lang ang tao sa University.

"Naku! Sana makasama agad ako nito."

Mga 30 minutes siguro bago ako nakakay ng bus. Wala rin kasing jeep do nag'aaway nalang ako ng bus. Malakas pa kasi ang ulan. Nagkabanggaan pang wala akong payong.

7:35 na ako nakasabay ng bus. Malakas parin ang ulan at wala akong dalang payong.

Pero pamilyar sakin yung kotse.

May lalaking bumaba dun, at si Nathan nga..

Lumapit 'sya sakin..

"Gabi na! San ka ba galing ha?! Alam mo namang malakas ang ulan. Di ka manlang nagtext sakin."

"May tinapos lang ako. Di mo naman ako kailangang sigawan Nathan.."

"Nag'alala kang ako Denisse. Tara na sumakay ka na! Tignan mo baka magkasakit ka."

Di na ako nagsalita hanggang sa makarating kami sa bahay. Pinayungang parin 'nya ako kahit basang basa na ako.

[A/N]

Thank you for reading!!!

Please vote.

Other works:

* Itinakda ng Tadhana

* Mahal kita, Bestfriend