Love at First Kiss (EDITING)

Love at First Kiss (43)

LOLA LUISA

"Nathan Apo, Nasaan ka?!"

"Nandito po sa bahay Lola.. Pero paalis na po hahanapin ko Si Denisse. Saka na po ako magpapaliwanag kung bakit..sige po Lola.."

"Nathan Apo nasa hospital Si Denisse!!"

"Ano po??????!!!!"
Napaupo ako sa sinabi ni Lola sakin

"Apo, nandito kami sa hospital. Si Denisse nawalan ng malay sa sobrang taas ng lagnat. Buti nga at naka'uwi pa 'sya sa bahay. Sobrang nag'aalala na ako. Sumunod ka dito Apo. Kailangan ka ng mag'ina mo."

"Lola sige po. wag po ninyo papabayaan Si Denisse. Papunta na po ako."

NATHAN SORIANO

Napaiyak nanaman ako sa sinabi ni Lola Luisa. Si Denisse nasa hospital, Mataas ang lagnat at walang malay..

"Pare, tara sa hospital.. Dinala ni Lola Si Denisse nawalan daw ng malay sa sobrang taas ng lagnat."

"Ha? Nandun 'sya kay Lola Luisa?!"

"Oo pare..di ko alam pero dun siguro 'sya nagpunta kay Lola nung umalis 'sya."

Pinunasan ko yung luha ko at nagpalit ako ng damit. Naka'uniform pa kasi ako kanina.

"Ako na ang magda'drive pare.. Hindi ka okay e...saka wag ka,na umiyak Nathan. Magiging okay din Si Denisse.."

"Sige. Salamat.. Kapag may nangyaring masama kay Denisse o sa baby namin di ko mapapatawad ang sarili ko."

"Sorry pare.. Kasalanan ni ate 'to. Sorry.."

"Ayos lang.. Ang mahalaga sakin ngayon ay ang mag'ina ko. Di ko kakayin pag wala sila.."

Hanggang sa makarating kami sa hospital. Dumiretsyo na agad ako sa kwarto ni Denisse. Natext na kasi ni Lola sa akin kung anong room 'sya. Natext ko narin ang mama 'nya.. Para di na sila mag'alala.

Pagpasok ko nakita ko 'syang natutulog. Katabi Si Lola. Gustong gusto kong yakapin kaya lumapit ako.

"Honey ko, I'm sorry.. Mahal na mahal kita.. Please patawarin mo ako.." Hawak ko ang kamay 'nya.

"Lola, sorry po! Mahal na mahal ko po 'sya.."
Sobra ang iyak ko. Pero tulog parin 'sya.. Hanggang sa dumating ang doctor.

"Doc, kamusta po ang asawa ko?"
Si Dr. Robert Reyes.. Family friend namin
May luha parin sa mata ko.

"Hintayin nating bumaba ang lagnat 'nya. Sobrang pag'iisip kaya 'sya nagkasakit."

"Kamusta po yung baby namin Doc?!"

"2 months pregnant ang asawa mo Nathan. Pero expect mo narin na magiging maselan ang pagbubuntis 'nya kung magpapatuloy na ganito ang sitwasyon 'nya. Kailangan mo silang alagaang mabuti."

"Salamat po Doc."

"Sige. Kapag bumaba na ang lagnat 'nya tawagin 'nyo nalang ako para ma'check ko kung pwede ng iuwi Si Denisse."

Tinext ko ang mama ni Denisse na ok na 'sya.. Para di na sila mag'alala.

Si Lola naman ay pina'uwi ko narin. Si Kenn ang kasama ko dito sa hospital.

"Pare, bibili ako ng pagkain. Anong gusto mo?!"

"Wala.. Ikaw nalang kumain pare..wala akong ganang.. Dito lang ako sa tabi ng asawa ko.."

"Hoy! Di ka pa kumakain pare. Basta Ibibili nalang kita.."

Habang wala Si Kenn ay nagising naman Si Denisse. Hawak ko parin ang kamay 'nya..

"Honey ko, kamusta pakiramdam mo?!" Sabay hawak ko sa nuo 'nya.

"Bumaba na ang lagnat mo honey ko.."

"Di kita kailangan Nathan..umalis ka dito..Kaya kong mag'isa.."

"Honey naman.. Kailangan mo ako at kailangan din kita..mag'asawa tayo..mahal na mahal kita.."

"Naisip mo ba yan nung pinagtabuyan ako?!.."
Umiiyak na 'sya..

"Denisse honey ko... Please... Nagsisisi na ako... Tama na.. Alam kong galit ka.. Mahal na mahal kita..kayo ng magiging anak mo..."

"Wag mo akong kaawaan Nathan.. Alam ko kaya nandito dahil naawa ka sa nangyari sakin.."

Hindi ko napigilang umiyak..at hindi narin 'sya nagsalita..

Hanggang sa dumating Si Kenn.

"Pare.. Itong pagkain.. Kumain ka muna.."

"Salamat.. Pare pakitawag Si Dr. Reyes.. Pakisabi gising na Si Denisse.."

Hawak ko parin yung kamay 'nya..

"Sige pare. Puntahan ko."

Dumating kaagad Si Dr. Reyes at tinignan ang kailangan ni Denisse.

"Kamusta Denisse?! Mababa na ang lagnat mo. Pwede ka ng umuwi bukas ng umaga. Saka ingatan mo yung pagbubuntis mo ah.. Para di ka mahirapan."

Hindi 'sya sumagot...

"Nathan, alagaan mo ang asawa mo. Bukas ng umaga iuwi mo na 'sya."

"Salamat po Dr. Reyes."