Moments

Twenty-Four

©  Mark Nicdao I YES MAG Most Beautiful 

9.10.16 AMACon3 Day 23 Drabble Challenge

Twenty-Four [from Dragon Key & Dragon Ring drabble]

She felt lost. Patuloy ang pagdaloy ng luha sa kanyang mga mata. Masakit. Napakasakit. Kahit may hangin parang wala. Hindi niya alam anong gagawin. She keeps walking on that street. Madilim na pero di niya alam ang eksaktong oras. Tanging ang ilaw mula sa malayong poste nagmumula ang liwanag sa paligid.

Sa kalyeng iyon siya dinala...nang isip at puso niya. Habang pumapatak ang tahimik niyang mga luha ay napapailing siya. Gustuhin man niyang ilibot ang tingin ay di niya magawa. Bawat luhang pumapatak sa kanyang mga mata ay tila ba parte ng puso niya na unti-unting naglalaho.

Kaya naman, hindi niya halos naramdaman ang isang kamay na pumigil sa kanyang balikat. Lumingon siya. Isang lalaki ang nagmamay-ari niyon. Naka-itim itong damit mula ulo hanggang paa. Higit itong mas matangkad sa kanya pero katamtaman ang pangangatawan.

Napaatras siya. Saglit na nalimot ang damanng pighati. The stranger in front of her has violet eyes...mesmerizing violet eyes, it has the same glow as hers.

Maine quickly took two back steps further but she asked "Sino ka? Anong ginagawa mo dito?"

Alden arrives in the palace; bloods soaked but with determine strides. He has to see Maine. He has to make sure she's alright. He felt it. Her sorrow...and she's drowning on it.

"Nasaan siya?! Nasaan?!"

Sa halip na maghintay ng sagot mula sa mga kawal na naroon ay dumiretso siya sa tower, to Maine's room. Kulang ang salitang gulat para sabihin sa nakita niya. The room is torn and it no longer has a roof. Everything inside the room is broken.

"She left. When we told her that we can't find your body and that you're dead. She goes ballistic" hinawakan ng nagsalita ang balikat niya "Boss King is so worried. He fell ill. He has commanded us to find her and find your body too"

"Tell the King, I'll find her. She's far from here. But I will find her" napapikit siya at hinawakan ang suot na Dragon ring. He knows that she'll feel its power and that comes with the knowledge that he is alive.

Hindi na siya naghintay pang sumagot ang kausap, Alden quickly runs and jump to the tower. He closes his eyes and feels the path to her when he finally pinpoints her location in his mind. He touches the dragon ring's eye as it glows, same with his body. In just a second it teleported him to where Maine is.

"Ako? Isa rin akong tulad mo. But it's been so long since I've been away from my homeland, kaya nagulat ako ng makakita ng katulad mo. You're a dragon, right? Where's your rider?"

Nanlaki ang mata ni Maine sa sinabi ng stranger. "Wala akong alam sa sinasabi mo!" Kaila niya.

Humigpit ang kapit nito sa balikat niya. "Isa kang dragon. Di ako pwedeng magkamali. You have green eyes. Hindi ka lang basta dragon. You're a Dragon Princess! You're---" his word was cut off when Alden appears. Directly in front of Maine and the man. He quickly move Maine behind him and hold the man's neck, not squeezing but in a warning stance. "Sino ka? Bakit alam mo ang mga bagay na yan?!"

Nagtaas ng kamay ang lalaki tila pagsuko at mabilis na nagpaliwanag. "Tulad nyo rin ako. I used to be a Dragon Rider. I used to live there...dahil sa mga matang meron ako kaya na-identify ko agad siya" tinuro nito si Maine "kahit gray-ish ang aura niya ay may nakapalibot pa rin na golden thread sa buo niyang katawan, tanda ng royalty. Bukod dun, her green eyes is also a mark of it...and.."

"And?" Bulong ni Maine mula sa likuran ni Alden. She's gripping his arms for support, as if she's afraid Alden will disappear....again.

Alden holds her hand which made her met his gaze. They look at each other for a second. Then both turned to the stranger.

The man gives both of them a curious look. Before he exclaimed, "Kayo! Kayo yung sikat na loveteam! Yung tatlong buwan ng nawawala!"

"Manong, ipagpatuloy nyo muna yung sasabihin nyo kanina" pakiusap ni Alden kahit pa gusto na niyang umalis doon at dalhin si Maine sa lugar kung saan sila makakapag-usap ng mabuti.

"Pwedeng bitiwan mo muna ang leeg ko. Mahirap magsalita kung hawak mo eh"

"Alden.." sabi ni Maine pero mabilis na sumagot si Alden sa lalaki. "Kung katulad ka nga namin at nakilala mo si Maine bilang dragon princess. Why are you not greeting the princess of your homeland properly?"

Sinalubong ni Alden ang mga nagtatanong na mata ni Maine, "Until he tells us everything, I won't let go of him. Don't worry. Hawak ko lang. Wala akong ibang gagawin"

Tumango si Maine. Tumingkayad at bumulong sa tenga niya. "I'm not worried. I'm more worried with the blood on your clothes and the wounds on your shoulder"

Nagtaas ng kilay ang lalaki. Halatang narinig nito ang binulong ni Maine. "Mukhang mas importante magamot ka ng dragon princess...ang mabuti pa aalis na ako at nang di makaistorbo sa inyo"

Mabilis na nakawala ito sa pagkakahawak ni Alden at nang makababa sa lupa ay yumuko kay Maine at ganoon din kay Alden.

"Nagagalak akong muling makakita ng mga katulad ko sa mundong ito. Di ko na matandaan kung kailan ko huling nabanggit ang mga katagang ito. Isa itong sekreto na iningatan ko buong panahon na narito ako. I have a dragon heart. I have a dragon land. Once a dragon rider, always a dragon rider." Tumayo ito ng tuwid at ngumiti. "It is very interesting to find...that the current Dragon Princess and Her Dragon Prince is the couple that's love by millions in this realm. Very curious indeed."

Umatras ito at kumaway. "Kahit dito kumikinang kayo, mga kamahalan. The link you have is forged in gold. I've never seen something like it in all the century that I've live. Twenty-Four is my name; you can call me when needed." At tuluyang naglaho ang lalaki sa harap nila.

"Twenty-four?" sabay na bulong ni Maine at Alden.

_ _ _

A/N: Thank you for reading! *ang weird no?* hehe! *peace*