Moments

Tisoy's Notebook

9.17.16 AMACon3 Day 30 Drabble Challenge

Tisoy's Notebook

"Ano ito?"

M - too childish... mas pinili pa ang Dota?! FAILED.

J - playboy. Malaki possibility na iba ang habol.Tukso test. FAILED.

V - ..in an arranged-marriage.. FAILED.

J2 - FAILED. --- Di na tinapos ni Maine ang pagbabasa ng mga nakasulat sa little black notebook ni Alden na naiwan nito sa condo niya kahapon which she plans to return intact sana, pero dahil nahulog ito sa bag niya ng ay napabasa siya ng di sinasadya.

Mabilis ang hakbang na hinanap niya si Alden. They're at a vacation house with some friends. It's an early celebration for her upcoming twenty-ninth birthday. Sila ni Alden ang nag-asikaso ng lahat, kaya nga dumaan pa ito sa condo niya kahapon. Dun na nga lang niya sana patutulugin ito pero he insist on going home.

He found him on his assigned bedroom. May hinahanap. Parang dinaanan ng ipo-ipo ang kwarto nito.

She leans on the door frame and raise the little black notebook, "Are you looking for this?" nagtaas siya ng kilay, waiting.

Nanlaki ang mata ng binata at aktong hahablutin nito iyon pero mas mabilis siya nakalayo dito.

"Akin yan!"

"Alam ko!" Umatras siya, tumakbo sa kabilang side ng bed nito. Tinago ang notebook sa likuran niya.

"Nicomaine Dei, akin na yan!"

She just smile mischieviously. "Ibabalik ko lang ito sa iyo kung sasagutin mo ang tatlong tanong ko"

Namaywang si Alden, he pouted. "Ayoko!"

"Aba! Umaayaw ka na sa akin ngayon?!" napahawak siya sa dibdib, umaktong nasaktan.

Umikot si Alden papunta sa side niya, pero mabilis siyang umakyat sa kama. At tumayo sa gitna noon, "Di mo ito makukuha!"

"Talaga?" Alden smirked and grab her hand but she's quick to hide it behind her back. Pero walang epekto yun sa binata, hinawakan nito ang baywang niya, hinatak palapit dito, dahilan para ma-off balance siya at mapahiga sa kama. Alden enclosed her body in his arms to stop her from protesting as he said, "You were saying?"

Maine relaxes and pout. "Hhmph, madaya ka" she looks sideways, anywhere but Alden.

She heard him sighed. "Okay, ano ba kasi yung itatanong mo?"

Maine stared back at his brown eyes, "Anong laman ng notebook?"

"It's my organizer. You saw me, writing on it a couple of times, why?"

"Iba yung nakita ko eh"

Saglit na natigilan si Alden. Tumingin lang sa mga mata niya. Bago lumayo at humiga sa tabi niya, ipinatong ang kanang braso sa mata at sinabi, "You saw the blank pages"

"Huh? Wala namang blank dun. May nakasulat nga eh..."

Tumingin ito sa kanya uli. "It's the pages na kung hindi mainitan ay hindi lilitaw ang mga nakasulat"

"Ah, nakapatong sa notebook yung cp ko nung nag-charge ako kanina..."

Tumango lang si Alden. He sat up, leans on the headboard. "Sige, anong tanong mo?"

Umupo si Maine paharap dito. Sa gitna ng kama, nag-indian seat, naka-short naman siya pero di nalingid sa paningin niya ang biglang paglunok ni Alden at iwas ng tingin. Bumilis ang tibok ng puso nya. Oh my! Is this what I think it is?! After all this year?? Ba't ngayon ko lang napansin...and then it dawn on her , all of Alden's reaction on her, the smaller ones, the one he quickly hides. He likes her! And she likes him too. So long, nakalimutan na nga niya kailan nagsimula iyon. Tumikhim siya. "The letters and notes stand for what?"

"It's my note on all of your exes" he said. Straight-forward. No pretenses.

"Why?" she asked. Instinctively, her right hand finding his. He holds hers, firmly.

"You know, I'll never lie to you," he closes his eyes for a second before gazing back at hers. "Do you remember the promise we made nung teenager tayo?"

She slowly nodded.

"I want to keep that promise" Maine's eyes grew wide at his revelation. His finger motions a circle on her palm, creating a tingling sensation on her nerve endings. He kissed the back of her palm and continues, "So, I tried to make sure that all of them is the right man for you...but..."

She held her breath in anticipation of his next words. "But I realize, bakit ko pa sisiguraduhin na sila ang right man for you kung pwede naman ako."

"I'll be the right man. I'll earn each traits that will make me that man for you. To find the things that will make you laugh like crazy. Things that can break your heart...Find it and treasure it. Along the way, I become your bestfriend. Doon ko na-realize, na di ko pala kayang wala ka sa buhay ko, na kahit bestfriend lang muna, sapat na...and so I told myself that I'll hang on to the promise and wait." He smiled reluctantly. "Galit ka?"

Umiling siya. "So, ano yun? Ganun na lang? Hihintayin mo akong mag-thirty-five? Wala kang gaga--" di niya natapos ang sasabihin dahil hinalikan na siya ng binata. Banayad sa umpisa, humihingi ng permiso, naglalambing, nakikiusap...at nang tumugon ang kanyang mga labi ay naging mainit ang sagot nito. Ang init na nagpapabuhay ng dugo, kumakalat sa buong pagkatao. Di na nila namalayan kung ilang saglit ang nagdaan, nang maghiwalay sila dahil sa kawalan ng hangin ay kapwa sila napatingin sa isa't isa.

May mabining init na nagbabaga sa kanilang mga mata. Sabay silang napangiti at kapwa nagtawanan.

Napalo ni Maine ang dibdib ni Alden. "Nakakainis ka!"

"Mahal kita, Nicomaine Dei Mendoza" seryosong sabi ni Alden.

Napatango siya at ngumiti. Lumapit dito, yumakap at humilig sa dibdib. Tumingin siya sa mga mata nito at sinabi, "Mahal din kita, Richard Faulkerson Jr. aka Alden Richards"

Inilapat ng binata ang noo sa noo niya, "Ano? Hintay pa ba tayo ng thirty-five?" pilyong tumaas-baba ang mga kilay nito.

Natawa siya. Inikot ang mga braso sa leeg nito, "Ikaw, nasa iyo yan...nangako ka di ba?" she teases, grinning.

Sa halip na sagutin siya ay pasimpleng kinagat ng binata ang baba ng labi niya. "Anoh ha? Thiryth paybh?"

"Khung, itoh ang prophosal moh, di akoh phaphayag!" sagot niya habang kagat pa rin nito ang labi niya.

_ _ _ _ 

A/N: ..at dito na po nagtatapos ang AMACon3 Drabble challenge ^_^  Thank you all for reading!

Salamat po *bow*

Note: CTTO to Pic used.