Ako at Ang Masungit na Board Chairman

Chapter 22

Angella’s POV

I know that it’s only ‘crush’ because it’s so impossible to love that man. Pero sana hindi umabot sa punto na masasaktan ako ng todo. Eto ako ngayon nag-aaral ng sobra sobra sa na-miss ko ngayong araw na ‘to. Sana maiwasan ko na yung chairman na yun-este-bakulaw nay un. Nakakairita siya!

Nung pagkatapos kong gumawa ng assignments eh nagpahinga ako sandali at nag wash. Nung nagsusuklay ako ng buhok ko, naalala ko tuloy nung nag-confess si Ivan kay Cindy. Nakakaasar! Makatulog na nga lang! Bakit ko ba iniisip yung bakulaw na chairman na yun? Bahala siya sa  buhay niya noh!

Ivan’s POV

Ano na naman ba ang ginawa ko sa babaitang yun at umiyak? Siguro nag-selos? Sh*t! Wag akong assuming pero napasaya ako at the same time nalungkot rin dahil nakita ko siyang umiiyak. Sana nga kagabi yung oras eh tumigil kahit sa amin lang. I am desperate to have her but if it ruins my family, I don’t know how to take care of it so, I have to think carefully. Pero isipin ko muna yung ngayon. Bakit ba siya umiiyak? Dahil ba sa sinabi ko na magkakaroon ako ng fiancé?

But yeah, my fiancée will be Cindy. I talked to her about it and she said okay but our being arranged marriage will be kept as a secret in our school because Angella and I have a fake relationship in the school. I wish that it will be a real instead of fake.

As usual, my alarm clock rang and I go prepare to go to school. I come down to eat my breakfast and after finishing it, I’m going to Angella’s house to fetch her. Syempre, kumatok muna ako kasi nakakabastos naman sa Lolo at Lola niya. Nung pagkatok ko, bumukas na yung pinto at sinalubong ako kaagad ng Lola ni Angella. “Good morning po! Asan po si Angella? ^_^” ngiti kong tanong sa Lola niya. “Ah! Hijo, nauna na si Angella sa eskwelahan niyo. Himala nga at nagising ng maaga eh,” explain sa akin ng Lola niya na dahilan na mawarak ang ngiti ko sa kalalim-laliman ng kaluluwa ko. “Ok, po! Salamat, po!” ngiti kong sabi sa Lola niya. “Sige, ingat ka!” ngiting agot sa akin ng Lola niya at tuluyan niya ng sinarado ang pinto at ako naman eh bumalik na sa loob ng kotse.

Nakakaasar yung babaeng yun ah! Pahiya ba naman daw ako sa grandparents niya! Ano ba kasi ginawa ko ha? Akala ko ok na kami. Ngayon pala hindi pa. Sh*t! Masyado ako naga-assume!

Nung nag-stop na yung kotse sa tapat ng gate, tumingin ako sa left side na bintana. P*tcha! Magkasama ‘tong si Angella at Carlo. Wait. Ano ba ang karapatan ko kay Angella? Kung hindi naman kami? Pero, meron sa pagiging fake relationship namin sa school. Yun nga! Lumabas ako ng kotse at lahat ng babae naman eh nagtilian pero nag-uusap pa rin si Angella at Carlo at ang saya-saya pa nila. This is the first time I felt jealousy. Hindi ko alam kung saan ako dinala ng paa ko. Ang alam ko lang eh hinila ko si Angella sa kamay at nilayo ko siya kay Carlo. Bakit ganun? Pag ako kasama niya, minsan masaya minsan nalulungkot pero pag sa iba, ang saya-saya niya.

Nung nasa tapat na kami ng classroom, tinanggal ko yung hawak ko sa kamay niya at tiningnan ko siya. “Sabihin mo lang kung may galit ka sa akin. Sabihin mo kung ano yung problema mo sa akin. Lahat papakinggan ko,” sabi ko sa kanya ng nakangiti at pumasok sa classroom. Hindi ko alam kung anong klaseng ngiti ang binigay ko sa kanya pero nasasaktan na talaga ako sa puntong hindi ko na alam ang gagawin ko.

Angella’s POV

Ano ba ‘tong ginagawa ko? Sinasaktan ko yung tao na walang dahilan. Ang lungkot ng ngiting binigay niya sa akin kanina na dahilan sa pagtunganga ko sa labas ng classroom. Pumasok na lang ako sa classroom at nakita ko si Ivan na nakaupo sa tabi ng seat ko. Umupo ako sa seat ko at tumingin na lang ako sa labas ng bintana. Ilang seconds pa lang ako nakaupo doon eh tumayo si Ivan sa kinauupuan niya at siguradong pupunta siya sa seat niya doon sa harap. Hindi ko alam kung bakit pero bigla ko na lang siya hinawak sa kamay at pinigilang lumayo.