Ako at Ang Masungit na Board Chairman

Chapter 24

Ivan’s POV

P*tcha! Ang saya ng puso at isipan ko ngayon dahil tinext sa akin ni Angella na hindi daw niya ica-call off yung pretend namin. Ano kaya ang dahilan? Wag ko na lang tanungin kasi baka i-call off niya pa, hindi na yun mangmansin, kawawa ako. Naisip ko tuloy yung sinabi sa akin ni Amy na wag ko daw mismong si Angella ang mag-confess sa akin kasi parang naging duwag ako in the same way. I’m so annoyed to Carlo right now, even earlier because he lays his hands on Angella. Bakit kaya sila nandoon? Pero at the same time, thankful din ako sa kanya kasi nasabi ni Angella na ako lang yung boyfriend niya na dahilan na masayang-masaya ako ngayon. I only have one problem, and that is Mine and Cindy’s fake arrangement. Dad knows that is fake while Mom not. I have to make sure that Mom will consider Angella to be one of my fiancés. Mom is serious but kind and considers who I choose. I’m sure she’ll like Angella. I just have to go to sleep. Wait. I didn’t tell Angella that there’s no school tomorrow because it’s the preparation for the becoming of the school into boarding school. I called her.

“Oh! Bakit napatawag ang bakulaw?” bungad niya sa akin kaagad.

“Tss! I’m not even a monster,” sagot ko naman sa kanya.

“Oh, sige! Awat na! Ano bang gusto mo at tinawagan ako sa ganitong oras?” tanong niya sabay hikab. Mukha ngang na-istorbo ko ‘tong panget na ‘to. Nagparinig pa ata eh. Tss!

“There’s no school tomorrow. Bye,” sagot ko sa kanya at binabaan ko na. Tss!

Makatulog na nga lang. Habang iniisip ko yung confession na gagawin ko kay Angella, hindi ko na namalayan na nakakatulog na ako.

Pagkagising na pagkagising ko na hindi man lang ako nakakabangon, sinalubong ako ng mukhang clown na nakangiti ng sobrang crazy. Ugh! Sino pa ba? Edi ang pinsan kong walang hiya! “You’re too close,” sabi ko sa kanya at buti tumayo ng maayos. Pasalamat siya, minsan mahaba pasensya ko kundi na-batukan ko na ‘to. “Why are you here?” tanong ko sa kanya pagkaupo ko ng maayos sa kama ko na nakatalukbong pa rin ng kumot yung baba ko habang inaalis yung muta sa right eye ko. Bigla naman akong nagulat nung yakapin ako ng pinsan ko. “Hey! Get off-,” naputol yung sasabihin ko ng bigla siyang nagsalita at ang sakit sa tenga! Grabe! “Thank you very much, Ivan! Inisang room mo kami ni Nathan at least mababantayan ko siya kay Alexis! Thank you, talaga!” sabi niya sa akin habang inaalog niya ako. “If you don’t stop, I’ll take back my decision,” sabi ko sa kanya at himala, tumigil nga. “Aye aye! Captain!” sigaw niya habang naka salute form. Kitang-kita ko yung mga ngiti niya sa mata at labi tuloy, napangiti na rin ako. “Leave,” tipid kong sabi sa kanya at umalis na siya sa kwarto ko na ang lawak ng ngiti hanggang tenga. Kulang na lang mapunit na yung mukha niya kakangiti. Tss!

I take a bath and wear casual clothes as usual. Nung pagkababa ko, lahat ng damit ko eh naka-impake na at walang hiya talaga ‘tong pinsan ko, kumain pa ba naman ng pagkain na dapat para sa akin?! “Hey, why-,” napatigil na naman ako sa pagsasalita nung biglang nagsalita nanaman siya. This girl has no manners! She stopped eating and told the maids to wrap these foods. I tried to stop them but this cousin of mine stopped me again! “Hep, hep! I think we must now go to Angella’s house kasi sinabi ko sa kanya na susunduin natin siya kaya nag-aya siya na dun na daw tayo kumain,” energetic niyang sabi. Wala naman akong nagawa kundi magbuntong-hininga sa pinsan kong makulit. Nung paglabas namin ng bahay, napansin ko yung sasakyan na nakasunod sa amin at na-depress na lang ako kasi kasama rin sa kalokohan niya si Nathan. “Including Nathan,” ngiting sabi naman sa akin ‘tong makulit na ‘to. Pumasok na lang ako sa van at si Amy naman eh dun sumakay sa kotse ni Nathan. Habang nilalagay na yung gamit ko sa van eh nag mp3 player na muna ako. Alam niyo na kung sino may-ari nito? Napangisi tuloy ako.

Angella’s POV

Nandito ako ngayon sa bahay, nagi-impake, nagising sa katotohanan dahil sa tawag ni Amy ng 6 am. Pasalamat siya at nagising ako ng 5 am para mag-impake! Tumayo na ako at tinaas yung dalawa kong kamay. Haaay! Salamat natapos rin! Tapos na kaya si Lola magluto? Nung pagkatingin ko, anak ng tokwa! Ang dami! Nakakagutom! Pero nakakahiya kay Lola. Nung sinabi ko na dito kakain ng agahan yung boyfriend ko (na fake) at ang mga kaibigan ko, Kukuha na sana ako ng pagkain ng biglang pinigilan ako ng doorbell. Shocks! Nandito na nga sila! “Maria, buksan mo nga yung pinto nagluluto pa ako ng dessert niyo,” utos sa akin ni Lola at dahil sa masunurin akong bata, binuksan ko na yung pinto.

Pagkabukas ko ng pinto, napayakap sa akin si Bakulaw-este-Ivan. In fairness, amoy bagong ligo. Ay naku! Angella! Tigil-tigilan mo yan. Back to present tayo! Napahiga tuloy ako sa floor at nasa ibabaw ko si Ivan. “Sorry,” tipid niyang sabi sa akin at tumingin sa mga mata ko na nakatitig lang sa kanya habang patayo na siya. “Hi-hindi okay lang,” sagot ko sa kanya at umiwas ng tingin. Tumibok nanaman ‘tong puso ko. Patayo na sana siya ng biglang tinulak siya ni Amy pababa. ASFJKLYUISFJKF

O_________________O

Ok na yung yakap basta wag lang kiss eh. Napatayo na lang si Ivan agad. “I’m sorry,” sabi niya sa akin at pinaupo na nila Lola si Amy, Nathan, Ivan at ako naman eh, tulala papuntang lamesa at mala-kamatis yung mukha dahil sa nangyari kanina 0//////0. Ngayon naman hindi ako makakain ng maayos dahil ‘tong si Amy eh pinigpilitan na magkatapat kami ni Ivan sa lamesa. So parang ganito ang seating arrangement.

Ivan Amy Nathan

Ako Lola   Lolo

Nung pagkatapos naming kumain, nag-volunteer na akong maghugas ng mga pinggan at manood na lang sila ng movie. Buti na nga lang at wala ako doon kasi nakakatakot yung pinapanood nila pero hanga naman ako kay na Lolo at Lola, hindi natatakot, sila Nathan at Amy naman eh masaya siguro kasi gusto nila ang horror movies at si Ivan naman eh mukhang interesting daw. Che! Bagay nga ata sila ng pinapanood nila! Mukhang bakulaw rin! Habang nanood sila na patay pa yung ilaw, ako naman eh nandito nagsasabon ng madadaming hugasan. Napabuntong-hininga na lang ako. “Why are you sighing?” nabigla naman ako nung may nagsalita. Nung pagkalingon ko, walang iba kundi si Ivan. In-ignore ko na lang siya at nagsabon na lang ng mga pinggan. Eh sa naalala ko yung nangyari kanina eh? Sino kayang hindi mamala-kamatis yung mukha? “I’ll help you,” sabi niya sa akin. Sasagot na sana ako ng bigla niyang hinugasan yung kamay niya at kinuha yung extrang gloves na nakasabit at nagsabon na rin ng pinggan. Habang nagsasabon kami, feeling ko gusto ko siya asarin kaya tumingin ako sa kanya pero walang lumalabas na salita sa bibig ko dahil sa seryosong niyang mukha. Ang gwapo na niya sana kung hindi lang siya masungit at kung……..

Hindi lang siya chairman ng school namin.

Huh? Ano ba ‘tong pinagiisip ko?

Bawal ba ako ma-inlove sa Board Chairman ng school namin?

Eh di ba estudyante din naman siya?

Ibig sabihin pwede naman di ba?

Wait. Ano ba talaga ang pinagkaiba ng in-love sa crush? Eh hindi ko alam ibig sabihin nun eh tapos sasabihin ko in-love ako sa kanya. Haay!

“How long are you going to stare at me?” Nagising na ako sa katotohanan nung bigla niyang nilapit yung mukha niya sa mukha ko na dahilan na mawisikan ko siya ng tubig sa mukha. “Ah! Sorry,” sabi ko sa kanya at kinuha ko yung panyo ko sa pocket. Pinunas-punasan ko yung t-shirt niyang nabasa pero hindi talaga matuyo kasi parang hindi lang wisik ang naitama ko sa lalaking ‘to mukhang buhos pa nga ata eh. “Stop it,” sabi niya sa akin kaya tumigil ako at napayuko kasi parang nagalit eh anong gagawin ko kung ganun ka-seryoso boses niya. “Sorry-,” napatigil ako sa pagsasalita nung nakita ko siyang topless. Sisigaw na sana ako ng bigla niyang tinakpan yung bibig ko. “Shut up!” sabi niya sa akin kaya tumahimik na lang ako at tinanggal na niya yung kamay niya sa bibig ko. Habang naghuhugas na kami eh sinisipon na ‘tong lalaking ‘to sa lamig kaya lumabas muna ako at kumuha ng t-shirt sa van sa may luggage niya. Syempre, binigay ko muna yung jacket ko kasi baka magka-lagnat na naman yung bakulaw na yun at hindi ako nahalata nila Lolo lumabas kasi exciting ata para sa kanila yung horror movie na pinapanood nila. Nung nakapasok na ako sa kitchen, binigay ko na sa kanya yung t-shirt at kukuhanin ko n asana yung jacket ko nung kinuha niya ito at sinabing, “Remembrance.” Dahil dun, napatawa ako. “Ok!” ngiti kong sagot sa kanya. Nung nagpupunas na lang kami ni Ivan ng mga plato, bigla akong may naalala. “Ivan, mahal mo pa rin ba si Cindy?” tanong ko sa kanya. Eh san a-curious ako eh! Pero ilang seconds na ang nakakalipas eh hindi pa rin siya sumasagot. Nini-nerbyos tuloy ako sa sasabihin niya.

Tumingin siya sa akin, “Hindi na. Iba na ang mahal ko,” sagot niya sa akin na para bang ako yung “Iba”.

Yung puso at isipan ko siya na ang naka-occupy. Sa puso, siya ang tinitibok. Sa isip, kaming dalawa ang naiisip ko, yung kaming dalawa lang at yung mga yakap at halik na binigay niya sa akin.